راهکار مقابله با وسوسه شیطان چیست؟/ خوشبینی و بدبینی تأثیر بسیاری بر زندگی انسان دارد
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه و کرسیهای آزاداندیشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی در قالب طرحهای «پیغام دوست» و «مسیر مهربانی» هر روز یک آیه از قرآن کریم و حدیثی از اهل بیت(ع) را بههمراه ترجمه و توضیحی مختصر ارائه میکند.
بیشتر بخوانید:
ترازوی اعمال هرکس سنگین باشد رستگار است
پیغام دوست
در روز جمعه ۹ خرداد ۹۹ مصادف با ۶ شوال ۱۴۴۱ «پیغام دوست» بهشرح زیر است:
پدر حقيقت كسانى كه [از خدا] پروا دارند چون وسوسه اى از جانب شيطان بديشان رسد [خدا را] به ياد آورند و بناگاه بينا شوند (اعراف، ۲۰۱)
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ (الاعراف، ۲۰۱)
از آیه شریغه چند نکته برای سبک زندگی دینی برداشت میشود:
انسان پیوسته در معرض وسوسههای شیطان برای ورود به گناه است. لذا کسی از وسوسههای شیطان در امان نیست. برای رهایی از وسوسههای شیطان تنها یک نیرو در اختیار انسان است و آن تقوا و پارسایی است.
تقوا موجب به یاد خدا افتادن انسان در هنگام وسوسه شیطان میشود. یاد خدا، چشم باطنی انسان را بر حقیقت گناه و وسوسههای شیطان باز میکند. بنابراین تقوا یعنی پروا کردن از خدا؛ به این معنا که وقتی شیطان او را وسوسه کرد، به یاد خدا و حضور خداوند بیفتد و از خداوند شرم و حیا کند. این حیا، باعث میشود چشم او بر حقیقت گناه باز شود و دست به گناه نزند.
مسیر مهربانی
همچنین در این روز «مسیر مهربانی» بهشرح زیر است:
موضوع: گمان خوب ۱
اعمال برادرت را بر نیکوترین وجه ممکن حمل کن تا دلیلی بر خلاف آن قائم شود و هرگز نسبت به سخنی که راجع به برادر مسلمانت میشنوی گمان بد مبر.
دو امری که تأثیر زیادی در زندگی انسان در روابط با دیگران دارد خوشبینی و بدبینی است. انسان خوشبین انتظار رویدادهای مثبت در آینده را دارد و انسان بدبین انتظار وقوع رویدادهای منفی را دارد. زیرا باعث تفسیر مثبت و منفی از وقایع میشود و انسان بر اساس این تفسیرها عکسالعمل نشان میدهد.
تفسیر منفی باعث عکسالعمل منفی و تفسیر مثبت باعث عکسالعمل مثبت میشود. خداوند متعال در قرآن کریم از گمان بد به دیگران نهی میفرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْم (حجرات، ۱۲) و بعضی از گمانها گناه است. به این دلیل است امام علی (ع) میفرماید که امر برادرت را به نیکی تفسیر کن تا این که مخالف آن به تو ثابت شود.
پرسشی که پیش میآید آن است که خوشبینی در چه اموری جایز است؟ خوشبینی با سادهلوحی چه تفاوتی دارد؟ خوشبینی با خیالبافی چه رابطهای دارد؟ این موضوع در شمارههای بعدی مسیر مهربانی ادامه مییابد.
امیرالمؤمنین (ع): ضَعْ أَمْرَ أَخِیکَ عَلَى أَحْسَنِهِ حَتَّى یَأْتِیَکَ مَا یَغْلِبُکَ مِنْهُ وَ لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیکَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مَحْمِلًا (الاصول الستة عشر(اصول کافی، ج ۲، ص ۳۶۲)
یادمان باشد که نسبت به «پیغام دوست» و «مسیر مهربانی» بیتفاوت نباشیم و در آن بیندیشیم و انشاءالله عمل کنیم. همچنین در رساندن این پیغام به دیگران کوشا باشیم.
انتهای پیام/۴۱۱۸/
انتهای پیام/