شورای صنفی دانشجویان نگران از شیوع ویروس کرونا و بی‌تدبیری مسئولان
شورای صنفی دانشجویان کشور طی پیامی در کانال تلگرامی خود نسبت به شیوع ویروس کرونا در کشور اعلام نگرانی کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، کانال صنفی دانشجویان کشور طی پیامی در کانال تلگرامی خود با عنوان کرونا یا مسئولین بلای جان مردم پیامی را منتشر کرده است.
متن این پیام به شرح زیر است:
در پی شیوع بیماری کرونا در کشور و اخباری مبنی بر ابتلای برخی از بازداشت شدگان و زندانیان اوین به این بیماری، رئیس قوه قضائیه، طی بخشنامه‌ای دستور داد با رویکرد کاهش ورودی افراد به زندان‌ها از صدور قرارهای تأمین منجر به بازداشت جز در موارد ضروری اجتناب شود.
دربخش دیگری از این بخشنامه نیز آمده است «با رعایت ضوابط و مقررات قانونی در اتخاذ تصمیمات قضایی از تأسیسات ارفاقی مندرج در قانون آیین دادرسی کیفری و قانون مجازات اسلامی از قبیل اعمال مجازات‌های جایگزین حبس، تعویق اجرای مجازات، تعلیق تعقیب و تعلیق مجازات در حد امکان قانونی استفاده شود». علاوه براین، در این بخشنامه تأکید شده است«محکومانی که آرای محکومیت آنها قطعیت یافته و در حال حاضر با قرار تأمین آزاد هستند جز در موارد ضروری از معرفی آنها به زندان‌ها تا پایان فروردین 99 خودداری شود».
در حال حاضر محمد داوری، فروزان یزدانی، سپیده فرهان و لیلا حسین زاده از دیگر دانشجویان بازداشتی و محکو‌م اند که امید می رود، با توجه به دستور رئیس قوه قضاییه آنها نیز برای حفظ سلامتشان موقت آزاد شوند.
کرونا یا مسئولان؛ بلای جان مردم
ویروس کرونا به جان مردم افتاده است و هر لحظه قربانیان را در کام می‌کشد اما مسئولان و مقام های جمهوری اسلامی تأکید دارند «اوضاع تحت کنترل است». اخبار غیر رسمی از افزایش بی‌رویه تعداد مبتلایان به این بیماری، ناکارآمدی سیستم بهداشت و درمان، کمبود امکانات بهداشتی لازم از جمله مایع و ژل ضدعفونی، ماسک و دستکش در بیمارستان ها و داروخانه‌ها خبر می دهد.
خوابگاه‌های آلوده؛ بهانه بی مسئولیتی
در حالی که مسئولان وزارت بهداشت و دولت تأکید دارند، وضعیت کنترل شده است، اواسط هفته جاری، مسئولان وزارت علوم یکباره و بدون اعلام قبلی اقدام به تعطیلی مدارس، دانشگاه ها و به دنبال آن خوابگاه های دانشجویی کردند. پیش از آن نیز وزیر علوم طی بخشنامه ای به دانشگاه ها اعلام کرده بود «مسئولان خوابگاه ها موظف شوند؛ با تکریم و رعایت شأن دانشجو به‌طور جد و مستمر از طریق کنترل افراد دارای علائم، بر این موضوع نظارت کنند و مراکز بهداشتی و درمانی موسسه تا حد امکان مجهز و از نظر تجهیزات پزشکی و درمانی به روز رسانی شود».
با این حال، تعطیلی خوابگاه ها در حالی انجام گرفت که دانشجویان از مشاهده علائم این بیماری در خوابگاه های دانشگاه تهران، علم وصنعت و خواجه نصیر خبر می دادند. نه تنها مسئولان خوابگاه ها حاضر به تست و پایش هیچ یک از دانشجویان نشدند بلکه آنها را مجبور به ترک خوابگاه ها و راهی شهرهای دیگر کردند. علاوه بر این، دو روز قبل خبر ابتلای سه تن از دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر به کرونا تأیید شد؛ البته با توجه میزان گسترش بیماری و سطح پنهانکاری مسئولان همچنان مشخص نیست رفتار غیرمسئولانه وزارت علوم چند قربانی دیگر داشته یا خواهد داشت! به عبارت دیگر، همچنان مشخص نیست چند دانشجوی ناقل یا مبتلا به کووید19 این بیماری را به شهرهای دیگر و خانواده هایشان انتقال دادند.
اینجا کسی به فکر پرستاران نیست!
البته بی مسئولیتی مسئولان دولتی به اینجا ختم نشد؛ آنها نه تنها در زمان مناسب برای پیشگیری از وسعت بیماری اقدام نکردند بلکه طی این روزها رفتار مناسب اتخاذ نمی‌کنند. به روایت شاهدان عینی،اغلب بیمارستان‌ها و مراکز درمانی فاقد محیط مناسب و بهداشتی برای درمان این بیماری هستند، در موارد متعدد از آزمایش افراد دارای علائم کرونا سر باز می‌زنند، کمبود کیت‌های آزمایشگاهی باعث سردرگمی بیماران و خانواده‌هایشان شده و محدودیت وسایل ایمنی و بهداشتی مناسب، بلای جان پرستاران و کادر درمانی که بخشی از آنها دانشجویان علوم پزشکی‌اند، شده است. «کانال روزنامه‌نگاران مستقل ایران» در گزارشی اعلام کرد «دستِ کم در ۹ بیمارستان در سراسر کشور، شاهد کمبودِ تجهیزات برای کادر درمانی و خدماتی هستیم.» در بخش دیگری از این گزارش تأکید شده است « مسئولان این بیمارستان ها به پرستاران گفته اند فقط برای اینتوبه و ساکشن از لباس مخصوص و محافظ استفاده کنند» یا « رئیس بیمارستان رازی رشت، پرسنل را از به‌کارگیری تجهیزات پیشگیرانه منع کرده است؛ چراکه موجب هراس بیماران از بیمارستان می‌شود».
قطعا همین بی مسئولیتی جان نرجس خانعلی زاده، پرستار بیمارستان میلاد لاهیجان و دو پزشک بیمارستان مسیح دانشوری تهران را گرفت و عامل ابتلای تعدادی از کادر درمانی بیمارستان کامکار قم شده است. البته این وضعیت سوی دیگری نیز دارد، «کانال روزنامه نگاران مستقل» از «هجوم مسئولان و خانواده‌هایشان برای تست کرونا به مراکز بهداشتی ازجمله انستیتوپاستور و بیمارستان فیروزگر» نیز خبر داده است که خود گواهی بر طبقاتی بودن درمان در کشور است.
کرونا؛ هدیه زندانبان به زندانی
رشته بی مسئولیتی آقایان در مقابله با بحران‌هایی چون کرونا آنقدر دراز است که می‌توان بی‌شمار سطر درباره آن نوشت. چند روز قبل، اخباری مبنی بر مشاهده علائم مشکوک به کرونا در میان زندانیان، زندان بزرگ تهران در فضای مجازی منتشر شد. با این حال اصغر جهانگیر، رئیس سازمان زندان ها آن را رد و اعلام کرد «تمهیدات لازم برای پیشگیری از شیوع کرونا در زندان‌ها گرفته است» اما روز گذشته، خبرگزاری «رکنا» از مرگ فردی با علائم مشکوک به کرونا در این زندان خبر داد. شاید در پی همین اخبار و نامه اعتراضی خانواده گروهی از زندانیان سیاسی و عقیدتی، رئیس قوه قضائیه بخشنامه ای برای مرخصی زندانیان واجد شرایط صادر کرد. اما آیا جان دیگر زندانیانی که شامل این بخشنامه نمی شوند ارزشی ندارد؟ در حال حاضر محمد داوری، فروزان یزدانی پور، امیرحسین علی بخشی و علی حقیقت جوان ازجمله دانشجویانی بازداشتی هستند و لیلا حسین زاده و سپیده فرهان درحال گذراندن محکومیت خود هستند. طی روزهای اخیر، اخباری درباره وضعیت نامساعد جسمانی ضیا نبوی در بازداشت منتشر شد؛ هرچند او دیروز با قرار وثیقه آزاد شد اما مسئولان زندان بدون هیچ سندی به خانواده اش اعلام کردند، مبتلا به کرونا نیست.
آنچه با یقین می توان اذعان کرد، آن است که مسئولیت جان آنها با مسئولان قوه قضائیه و ضابطان مربوطه است. علی رغم مرخصی برخی از زندانیان اوین، لیلا حسین زاده همچنان دربند است و انتظار می رود او هم از حق خود بهره مند شود. چراکه، طبق ماده 24 آیین نامه سازمان زندان ها، مسئولیت حفظ جان بازداشتیان و محکومان با مسئولان زندان است.
سرآخر، باید پرسید چرا مسئولان امر با وجود پیامدهای ناشی از پنهانکاری ماجرای مربوط به سقوط هواپیمای مسافربری اوکراین، باز قدم در همان مسیر گذاشته اند؟ آیا این رفتار معنایی جز نقض حقوق طبیعی شهروندان دارد؟ آیا آقایان بنا دارند ویروس کرونا را با نیروی ضدشورش و لباس شخصی ها سرکوب کنند؟
انتهای پیام/۴۰۸۴/
انتهای پیام/
