یزید می‌گفت قتل امام حسین(ع) خواست خدا بود، پس مواظب باشید در برابر اراده خدا موضع نگیرید!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد سروش محلاتی طی سخنانی در یزد ضمن تشریح وضعیت مردم شام پس از واقعه عاشورا و بیان این مطلب به دلایل پذیرش دولت بنی‌امیه و تسلیم بودن مردم در برابر آن و مقبولیت آن دولت توسط مردم شام اشاره کرد و این پرسش را مطرح کرد که: به راستی دستگاه حکومت بنی‌امیه بعد از ماجرای عاشورا، چطور توانست مردم را در برابر جنایتی که مرتکب شده بود، قانع کند؟
وی که جمعه شب، هشتم آبان‌ماه در مجلس یادبود پدر دکتر امراللهی سخن می‌گفت افزود: وقتی ماجرای عاشورا به پایان رسید و بنی‌امیه، امام حسین(ع) و یارانش را به شهادت رساندند و خانواده حضرت را به اسارت بردند و جنایات زیادی مرتکب شدند، کار خود را در نزد مردم زیبا جلوه می‌دادند، و برای ادامه عاشورا سیاستگذاری کردند تا جنایات خود را توجیه کنند.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این که سیاستگذاری بنی امیه بعد از عاشورا اصولی داشت، به تشریح دو اصل آن پرداخت و نخستین اصل را القای این موضوع دانست که قتل امام حسین(ع) و یارانش خواست خدا بود و اظهار داشت: اینگونه القا می‌شد که قتل حسین از مقدرات الهی بود و نتیجه این می‌شد که اگر کسی به سپاه یزید اعتراض کند، معترض به اراده خداست و ما کاره‌ای نبودیم و مسئولیتی متوجه ما نیست، پس مواظب باشید در برابر اراده خدا موضع نگیرید.
وی افزود: اینها سعی میکردند خودشان را تبرئه کنند تا گناهی متوجه آنان نشود تا جایی که گفتند در میان اسرا جوانی هم هست، عبیدالله بن زیاد پرسید مگر علی‌بن الحسین را خدا در کربلا نکشت؟! و امام سجاد(ع) پاسخ داد او هم‌نام علی بود و به دست مردم کشته شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سروش محلاتی دودمان بنی امیه را کسانی معرفی کرد که مکتب جبر را تبلیغ می‌کردند و انسان را دارای مسئولیت نمی‌دانستند و به دنبال سیاست و قدرت و ثروت بودند و جریان فکری نبودند، و بیان داشت: بنی‌امیه می‌خواستند ظلم کنند و اموال را غصب کنند و آن را اراده خدا جلوه دهند تا مردم به معاویه اعتراض نکنند و اگر کسی اعتراض کرد بگویند مقابله و اعتراض به معاویه، مقابله و اعتراض به خداست.
وی افزود: یزید ادعا می‌کرد اینکه حسین مرا شایسته خلافت نمی‌داند اشتباه می‌کند، مگر او قرآن نخوانده که خدا می‌گوید حکومت در دست خداست و به هر که بخواهد می‌دهد و اگر حسین می‌دانست حکومت را خدا به ما داده، در برابر خدا اعتراض نمی‌کرد.

این استاد دانشگاه و حوزه با اشاره به دیدگاه مرحوم نایینی در کتاب تنبیه‌الامه گفت: مرحوم نایینی معتقد بود اگر استبداد جنبه دینی پیدا کند، بسیار دشوارتر است، چون پشتوانه‌ای از مذهب برای خودش به کار می‌گیرد و کار خود را به خدا نسبت می‌دهد.
وی با یادآوری ماجرای تبعید ابوذر غفاری به ربذه، گفت: بنی‌امیه در تمام زوایای زندگی مردم دخالت کرده و اسم خدا را می‌آوردند و تمام کارهایشان را به نام خدا مطرح می‌کردند. معاویه دایم به مردم می‌گفت بیت‌المال، مال خداست و من هم نماینده خدا هستم و به هر کس بخواهم می‌دهم.

حجت‌الاسلام والمسلمین سروش محلاتی با طرح این مطلب که فلانی چند هزار میلیارد برداشته و برده، و همه مردم در بیت‌المال حق دارند و می‌توانند سوال کنند چکار کردی؟ حق نداری این مال را به اطرافیانت بدهی، تاکید کرد: معاویه‌ای که حتی برای یک لحظه به حقیقت ایمان نیاورده و هرگز مسلمان نشده و کفر خود را مخفی می‌کرد، شده بود زبان دین و اسلام و دم از خدا می‌زد، تا بتواند از این پول‌ها و قدرت استفاده کند.
وی افزود: اگر مسوولیت شناس هستید، به جای این که نام خودتان را زیر نام خدا و مقدسات پنهان کنید،‌بیایید به مردم گزارش دهید که پول‌ها را چه کردید؟ معاویه به ابوذر می‌گفت من در برابر شما پاسخگو نیستم و خودم جواب خدا را می‌دهم. اما ابوذر می‌گفت بیت‌المال، مال مسلمین است و تو هم باید پاسخگوی مسلمانان باشی و هم در آخرت پاسخ خدا را بدهی. به ابوذر می‌گفتند این حرف‌هایی که تو می‌زنی، ضد انقلابی است و نظام ما را تضعیف می‌کند، لذا او را به ربذه تبعید کردند.

این استاد دانشگاه و حوزه تاکید کرد: ما نباید کاری کنیم که خدا و حق خدا را در برابر حق مردم قرار دهیم که در نتیجه یک جوان برای دفاع از حق مردم، در برابر خدا قرار بگیرد، این سیاست معاویه بود...
وی دومین اصل در سیاستگذاری بنی‌امیه را اظهار بی‌خبری از ظلم‌ها و ستم‌ها و فعال بودن گروه‌های خودسر دانست و اظهار داشت: بنی‌امیه وقتی دیدند خبر جنایات دارد به مردم می‌رسد، به این نتیجه رسیدند که بگویند خلیفه خبر نداشت و اینان بدون اطلاع و خبر خلیفه عمل کردند و هرچه لعن و نفرین بود بر سر عبیدالله و شمر و... می‌کردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدسروش محلاتی این شیوه را روش جنایتکاران تاریخ معرفی کرد که بگویند یزید از جنایات کربلا در روز عاشورا خبر نداشته، تا خون امام حسین(ع) لوث شود و نهضت امام حسین(ع) از بین برود، اما خدا نگاهبان و حافظ خون مظلوم است و خون مظلوم از بین نمی‌رود و انتقام نیز دست خداست.