روش جدید درمان سرطان با ترکیب طب سنتی و نانو

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا-زهرا جعفری اردکان؛ مطلب پیش رو ترجمه و بازنویسی ژورنالیستی از خلاصه یک مقاله علمی پژوهشی ISI حوزه دارویی تحت عنوان «اثر نانوتکنولوژی بر گیاهان دارویی» یا Influence of nanotechnology on herbal drugs است که توسط اس.اچ انصاری نوشته شده و در سال 2012 در مجله «مجله تکنولوژی و تحقیقات پیشرفته دارویی» یا journal of advanced pharmaceutical technology and research  منتشر شده است و برای نخستین بار در ایران منتشر می‌شود. انصاری یکی از محققان مرکز تحقیقات دارویی دانشگاه جامعه همدرد در دهلی نو، هند است.

«استاد زیر تریلی پوکید!»  جمله رمز کنکوری‌ها برای حفظ گروه 7 جدول تناوبی!

 یادگیری جدول تناوبی و مندلیف، خاطره‌ای زیبا و شیرین از دوران تحصیل دبیرستان در ذهن همه ما است. قوانین چینش جدول تناوبی و خواص کلاسیکی که هر گروه از عناصر جدول از خود بروز می‌دهند، همچنین برخی استثنائات جدول تناوبی در قرارگیری عناصر شبه‌فلز که حتی گاها طراح کنکور را نیز در دام خود گرفتار می‌کند، اشعاری که برای حفظ گروه‌های جدول با تصنیف خوانده می‌شود همگی به سختی و صد البته حلاوت آن می‌افزایند.

شناخت تاریخ عناصر و ماهیت اتم، نحوه قرارگیری آنان در جدول به صورت گروه‌ها و تناوب‌ها که خواص فیزیکی و شیمیایی کلاسیکی را بروز دهند قریب به 200 سال به طول انجامید؛ می‌توان آغاز رسمی آن را در سال 1803 دانست زمانی که جان دالتون نظر خود را در مورد ساختار اتم بیان کرد از آن پس دانشمندانی چون تامسون، رادرفورد، نیلز بور، شرودینگر و ...  تا سال 1930 پا به صحنه گذاشتند و یکی پس از دیگری با تلاش و آزمایش‌ها خود سعی بر کشف ماهیت اتم و خواص آن داشتند.

در اوایل دهه 60 میلادی دانشمندان متوجه نارسایی فرضیه ساختار اتم بر پایه الکترون و پروتون شدند، ناچار به ارائه مدل اتمی کوارک یا همان  ذرات سازنده پروتون و نوترون، شدند. در گذشته تصور بر آن بود که پروتون و نوترون ذرات بنیادی و غیر قابل‌تجزیه هستند اما امروزه می‌دانیم که آنها از کوارک تشکیل شده‌اند که 6 نوع مختلف دارد.

اما این پایان کار نبود زیرا دانشمندان از جمله ریچارد فاینمن، پدر علم نانوتکنولوژی، متوجه این موضوع شدند که با تغییر سایز اتم خواص کلاسیک آن تغییر کرده و خواص جدیدی را بروز می‌دهد. جالب آنکه همان‌طور که خواص کلاسیک عناصر جدول تناوبی در یک گروه به هم شبیه بوده و ارتباط معناداری دارد، خواص جدید آنها پس از تغییر سایز اتم از میکرومتر به نانومتر، در یک گروه نیز ارتباط معناداری پیدا می کند. این امر سبب شد تا جداول تناوبی جدیدی برای اتم‌ها بر حسب نانو رسم شود.

بعد از آن بسیاری از رویاهای بشر از قالب رویا فراتر رفت و به واقعیت نزدیک‌تر و ملموس‌تر شد؛ از رویاهای کودکانه‌ای چون داشتن  شنل نامرئی هری پاتر یا حرکت مثل مرد عنکبوتی روی دیوار تا آرزوهای بزرگسالانه‌ای مثل درمان بسیاری از بیماری‌های صعب‌العلاج به وسیله نانو داروها و ساخت سلاح‌های جنگی پیشرفته. پس از گذشت چند دهه نانوتکنولوژی توانست جایگاه خود را به خوبی در علوم مختلف پیدا کرده و مورد استفاده قرار بگیرد.

امروزه نانوتکنولوژی و فارماکولوژی دو بال توانای علم پزشکی برای درمان بیماری‌های صعب‌العلاج مانند سرطان به شمار می‌روند. داروهایی که به وسیله فناوری نانو تولید می‌شوند؛ در مقایسه با مدل‌های معمولی خود از مدت اثر بیشتر و پایداری بالاتری برخوردار هستند و  اثرات درمانی بهتری را نشان می دهند.

حال این سوال مطرح است که آیا می‌توان از این فناوری در مورد گیاهان دارویی و طب سنتی نیز استفاده کرد؟

انصاری استاد دانشگاه جامعه همدرد در دهلی نو در یک  مقاله‌ مروری (چکیده‌ای از چند مقاله) به این سوال پاسخ می‌دهد. وی در این مقاله‌ مروری تحت عنوان اثر نانوتکنولوژی بر گیاهان که در سال 2012 در مجله تکنولوژی و تحقیقات پیشرفته دارویی به چاپ رسید اینطور توضیح می‌دهند:

داروهای گیاهی از زمان‌های بسیار قدیم در سراسر جهان بسیار مورد استفاده بوده و به دلیل ارزش درمانی بهتر آنها، توسط پزشکان و بیماران شناخته شده‌اند زیرا در مقایسه با داروهای مدرن اثرات جانبی کمتری دارند. فیتوتراپیست‌ها (پزشکان سنتی) نیاز به یک رویکرد علمی در ارائه اجزای دارو به شیوه‌ای پایدار برای افزایش سازگاری بیمار و جلوگیری از تجویز مجدد دارند. این امر را می‌توان با طراحی سیستم‌های جدید انتقال دارو (NDDS) برای ترکیبات گیاهی به دست آورد. NDDS نه تنها تجویز مکرر برای غلبه بر عدم موفقیت در درمان را کاهش می‌دهد؛ بلکه به افزایش ارزش درمانی به وسیله کاهش سمیت و افزایش هموستاز یا فراهمی زیستی (تناسب و تعادل میان مواد داخل و خارج سلول که منجر به حفظ و بقای سلول و عملکرد صحیح آن می‌شود) نیز کمک می‌کند. یکی از این رویکردهای نوین، فناوری نانو است. سیستم‌های رساندن دارو در ابعاد نانو در گیاهان دارویی دارای آینده بسیار روشن برای افزایش فعالیت و غلبه بر مشکلات مرتبط با داروهای گیاهی است.

از این رو، ادغام نانوذرات به عنوان یک NDDS در سیستم طب سنتی برای مبارزه مؤثرتر با بیماری‌های مزمن مانند آسم، دیابت، سرطان، و ... ضروری است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت نانوداروهای گیاهی نه تنها مغایرتی با طب سنتی و حفظ ماهیت اصلی این گیاهان ندارد بلکه می‌تواند باعث هم‌افزایی در تأثیر آنها بر درمان بیماری‌ها شود.

انتهای پیام/4138/