دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
02 مهر 1398 - 08:30
شورای تبیین مواضع بسیج دانشگاه فرهنگیان در آستانه سالتحصیلی جدید:

آقای روحانی خود را فقط موظف به فروش معلم دانسته‌اید!/ دولت به جای سند تحول آموزش و پرورش اصرار به خصوصی‌سازی دارد

اعضای شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در آستانه سالتحصیلی جدید با ارسال نامه‌ای به رئیس جمهور، مهمتریم دغدغه‌های آموزش و پرورش را یادآور شدند.
کد خبر : 417095
880x495_cmsv2_75517f04-b201-5286-9e1f-41fa1daafc69-3389856.jpg

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در آستانه سالتحصیلی جدید با ارسال نامه‌ای به رئیس جمهور، مهمتریم دغدغه‌های آموزش و پرورش را یادآور شدند.


در این نامه آمده است: نیک مستحضرید که آموزش و پرورش، از اساسی ترین ارکان، جهت خلق آینده ای بهتر است و آینده‌ی کشور عزیزمان، به امروز آن وابسته است و در این میان نقش تاثیر گذار معلم در ساخت آینده‌ این سرزمین، در اثرگذاری فکری و روحیِ مخاطبی که کودک امروز ما و مرد و زن آینده‌ ما است، نظیر ندارد.


در ادامه این نامه بیان شده است: «دانش و دانایی ملّی»، رکن اصلی پیشرفت، و «نظام آموزشی» هم گذرگاه نیل به آن به شمار می‌آید؛ بنابراین جامعه، زمانی به اهداف خود دست می‌یابد که از طریق تعالی نیروی انسانی، مسیر خود را هموار کند.


شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در نامه خود عنوان کرده است: لذا بر خلاف نظریه منسوخ شده‌ی توسعه، که همواره بر اهمیت ایجاد و گسترش منابع مادی و کالبدی تاکید دارد، امروزه، به لحاظ اهمیت آموزش و پرورش در زندگی همه جانبه افراد و جوامع، از هزینه‌های آموزشی، به عنوان یک سرمایه گذاری یاد می‌شود.


در ادامه این نامه خطاب به رئیس جمهور تصریح شده است: جناب آقای روحانی! با وجود تمامی صحبت های ذکر شده، متاسفانه نگاهی گذرا و اجمالی به جایگاه آموزش و پرورش و معلّم دربین برنامه های کلان ملّی، سند بودجه و نیز میزان اهمیت و منزلت آن در برنامه ریزی دولت، بی توجهی به امر تخصصی و فوق العاده حساس معلمی مشاهده می‌شود.


در بخش دیگری از دغدغه‌های شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان مطرح شده است: آقای رئیس جمهور! ابلاغ اولویت های 23 گانه‌ وزارت آموزش و پرورش در پیوست حکم وزیر محترم آموزش و پرورش، تنها در دوبند ذیل خلاصه می‌شود و به خوبی گویای آن است که سیاست دولت در مواجهه با آموزش و پرورش یک رو بیشتر ندارد و آن هم اصرار بر «خصوصی سازی» است، راهبردی که هیچ گونه رد پایی از آن در سیاست های کلی ابلاغ شده از سوی رهبری در «حوزه‌ تحول در آموزش و پرورش»، وجود ندارد.


در ادامه این نامه به بخش‌هایی از ابلاغ رئیس جمهور به وزیر جدید آموزش و پرورش اشاره کرده و توضیح داده شده است: بند پنجم از اولویت های عمومی با عنوان «واگذاری فعالیت ها به مردم و فراهم آوردن زمینه مشارکت هرچه بیشتر بخش خصوصی در آموزش و پرورش»؛ بند ششم از اولویت های تخصصی با عنوان «جایگزین سازی تدریجی ارائه خدمات آموزشی توسط دولت با خرید خدمات آموزشی»؛ متاسفانه تمام ناکامی های آموزش و پرورش در شش سال گذشته از همین عقیده نشات می گیرد. ظاهرا دولت، وزیر خلاق، مستقل، پای بند به چارچوب های آموزشی، جسور، عملگرا و متکی به حمایت از قاطبه معلمان نمی خواهد؛ چرا که تجربه‌ شش سال گذشته، نشان می دهد دولت به دنبال وزیر«گوش به فرمانی» است تا میخ «خصوصی سازی» را محکم بر زمین و ضمیر آموزش و پرورش دولتی بکوبد!


در ادامه این نامه آمده است: در این کشور، معلم تنها کسی است که از حمایت شغلی-تخصصی لازم بی بهره است و با چشم برهم زدنی، از طریق خیل بیکاران جویای کار با کمترین دستمزد با نام «خرید خدمات آموزشی» قابل تأمین و جایگزین شدن است.


شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در ادامه نامه خود اشاره کرده است: بسیار جای تأسف و درنگ دارد که در ابلاغ اولویت های شما برای وزات آموزش و پرورش، اسمی از دانشگاه فرهنگیان، دانشگاهی که به فرموده مقام معظم رهبری مرکز ثقل اصلی نظام آموزش و پرورش کشور و تنها مسیر آموزش تخصصی و رسمی معلم می باشد دیده نمی شود.


در ادامه این نامه تأکید شده است: همانطور که پیش تر اشاره شد، آموزش و تعلیم و تربیت یک علم تخصصی است که انجام آن به خصوص در مقطع ابتدایی و کلاس های چندپایه، تنها در توان متخصصین و کارشناسان این حوزه است که با کارورزی و مجاهدت، این فنون را آموخته اند، اما به راستی چطور می خواهید نیروی متخصص این حوزه را که امروزه در کشور بسیار اندک هستند، از بخش خصوصی تأمین کنید؟!


در بخش دیگری از این نامه خطاب به رئیس جمهور بیان شده است: فارغ از به کارگیری نیروهای بیگانه با امر مهم آموزش و پرورش به عنوان معلّم، نوع برخورد و فراهم آوری میزان امکانات لازم‌ برای این افراد نیز، خود مسئله جدّی و بعدی ما است. چگونه ممکن است فردی که با نصف دستمزد و حقوق پایه‌ کارگران زحمت کش به کار گرفته می شود، بتواند از عهده‌ی امر خطیر و پرانرژی تربیت و تعلیم برآید؟ آیا خرید خدمات آموزشی مقدمه تلخ خصوصی سازی و به تبع آن ذبح کردن عدالت آموزشی نیست؟


در پایان این نامه آمده است: جناب آقای روحانی! آموزش و پرورش را با دید یک بنگاه اقتصادی نگاه نکنید، آیا قول هایتان در زمان انتخابات برای ارتقای تعلیم و تربیت و حمایت از فرهنگیان را فراموش کرده اید؟ به نظر می رسد برخلاف همه وعده هایتان، درباره آموزش و پرورش و معلّمین شریف، خود را فقط موظّف به یک کار دانسته اید، «فروش معلم»!.


انتهای پیام/4115/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب