وزارت علوم اهمیتی به جداول داوری جشنواره تیتر 11 نداد/ دبیرخانه هیچ اطلاعی از زمانهای اعلام شده برای اختتامیه نداشت
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، برگزاری یازدهمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی با چالشهایی روبهرو بود که باعث اعتراض دانشجویان قرار گرفت. دراینبین گروه دانشگاه خبرگزاری آنا طی مصاحبهای تفصیلی با دبیر جشنواره تیتر 11 به اهم این موارد پرداخته است،که بخش اول آن منتشر شد و اکنون بخش دوم این گفتگو را در زیر میخوانید.
بیشتر بخوانید؛
آنا: آثار به چه شکلی داوری میشد؟ آیا برای هر اثر کارنامهای مجزا صادر میشد؟
حسینی: آن دسته از دوستانی که با سامانه کارکرده بودند میدانستند که نمیشود برای هر اثر کارنامه مجزا گرفت و باوجود 28 هزار اثر نمیشد برای این تعداد کارنامه چاپ کرد. جدای از اینکه وقت زیادی برای این کار صرف میشد زمان دو الی 6 دقیقهای که داور در اختیار داشت، جوابگوی این موضوع نبود. چراکه داورها کاغذی در اختیار نداشتند تا بتوانند از خروجی نتایج کارنامه بگیرند. اگر قرار بود کارنامه چاپ شود باید مدتزمان داوری نیز برحسب این افزایش مییافت.
در جلسه شورای سیاستگذاری بهصراحت اعلام کردم که اگر کارنامه میخواهید باید جدول داوری اصلاح و تغییرات لازم در سیستم سامانه اعمال شود که متأسفانه هیچ اهمیتی به آن داده نشد. وقتی کسی زیر بار اصلاح سامانه نرفت باید انتظار اعتراض را هم داشت. ما به دانش، تجربه و شناخت داوران ایمان داشتیم و شاخصهای کلی را مدنظر قرار گرفتیم که شاید در خیلی از آنها ایراد بوده باشد، داوری با توجه به شناخت ما از تجربه آنها بهصورت کلی با یک عدد در انتهای صفحه انجام شد.
میخواستند برای پوشاندن کمکاریها دانشجویان را مقابل داوران قرار دهند
آنا: آیا دبیرخانه دخالتی در داوری آثار داشت؟ داوری چه زمانی به پایان رسید؟
حسینی: داوری به اتکای دانش و تجربه یکسری افرادی که در کمیته داوری بودند، انجام پذیرفت. دراینبین اگر اثری در بخش مصاحبه جشنواره داخلی دانشگاه رتبه اول را کسب و در این جشنواره به مرحله نهایی نرسیده باشد به این دلیل است که داورها هرکدام امتیازات متفاوتی به آن دادهاند. موضوع داوریها که آخر تیرماه تمام شد، پیشنهاد دادم نشستی در خصوص برگزار شود تا توضیحات ارائه شود اما موردقبول واقع نشد و گفتند خود شما مصاحبه کنید.
به آقای للگانی و آقای عسگری در جلسه شورای سیاستگذاری اشاره کردم که این داورها بهعنوان سرمایه هستند و متذکر شدم که حاضرم هر انتقادی را دراینباره بپذیرم ولی عملی را انجام نمیدهم که دانشجو در تقابل با داور قرار بگیرد، این اشخاص افرادی هستند که به فضای نشریات اشرافیت کامل دارند. در بخش سرمقاله و یادداشت آثاری ثبتشده بود که آقای میرعلی هم اعتراض کردند اما ما ملاک اصلی را غربالگری قراردادیم و به آقای میرعلی، مسئول دبیرخانه جشنواره تیتر11 گفتم که اجازه بدهید اگر قرار باشد اثری حذف شود در مرحله داوری و توسط داورها این کار انجام بشود چراکه برخی آثار نه سرمقاله بودند و نه یادداشت، مثلاً شعری را بهعنوان سرمقاله برگزاری کرده بودند و شاخصهای لازم را نداشتند.
دبیرخانه اطلاعی از زمانهای اعلام شده برای اختتامیه نداشت
نا: وظیفه اصلی شورای سیاست گذاری در این وسط چه بود؟
حسینی: باید در بخش داوری سهم کمکاری هر حوزه و اعضای شورای سیاستگذاری مشخص میشد. شورای سیاستگذاری فورمی را حاضر کرد و تحویل داد و از ما خواست که طبق آن پیش برویم اگر این مسیر و بستر آن مشکلی دارد آنها باید پاسخگو باشند. در خصوص این موضوع پیشنهاد دادم که نشستی دراینباره برگزار شود که قبول نکردند و گفتند شما بروید و مصاحبه کنید که دراینبین ما تنها میتوانستیم آمار خود را ارائه کنیم اما شورای سیاستگذاری باید با فضاسازی مناسب که متشکل از دبیر و رئیس و... بود اطلاعرسانی میکرد که چنین تصمیماتی اتخاذ و این اقدامات عملی شده است.
قبل از عید مصاحبهای منتشر شد و در آن گفته شد که اسفندماه جشنواره برگزار میشود، درصورتیکه با دانشگاه تماس گرفتم و گفتند که طرف مطلع نیست ما در چه مرحلهای هستیم. در این مدت یکبار تماس نگرفتهاند که جویا باشند ما چه اقداماتی را انجام دادیم و تا چه حد پیشرفت داشتیم. پیگیر دلیل این مصاحبه شدم و گفتند سعی میکنیم تا اسفندماه برگزار کنیم. بعدازآن مصاحبهای هم در اردیبهشتماه منتشر شد که دبیرخانه هیچ اطلاعی از این زمانبندیها و این اخبار نداشت.
هزینههای داوری را هنوز پرداخت نکردهاند
آنا: آیا داوری بر اساس دستور العمل بخصوصی انجام میشد؟ چه کسی پاسخگوی مشکلات پیش آمده در بخش داوری است؟
حسینی: درست نیست که اشتباهات را پای داوری نوشت و کمکاریها و عدم مدیریتها که تماماً باعث بروز مشکلات بود را تقصیر داوری دانست. داورها بر اساس سامانهای که تهیهشده بود و طبق چهارچوبی که توسط شورای سیاستگذاری تعیینشده بود عمل میکردند.
انتظار داشتند که در اردیبهشتماه مراحل داوری جمعبندی شود درحالیکه داوری هنوز شروع نشده بود و حداقل بیش از دوماه زمان لازم بود. در پاسخ گفتند به داورها بگویید در فروردینماه که تعطیل است این کار را انجام بدهند. بحث مالی در بخش داوری هنوز مشخص نشده بود و داورها رفاقتی این کار را انجام نمیدادند حقوحقوقشان باید مشخص میشد. اگر به داوری میگفتیم که وضع مالی مناسبی نداریم در جواب میگفتند اگر وضعیت مال مناسبی ندارید برگزار نکنید و این کاملاً بهحق بود. بنده پیشنهاد دادم یا استعفای مرا قبول کنید تا بتوانید شخصی را انتخاب کنید که در مدتزمانی که میخواهید برنامهها را به اتمام برساند چراکه شدنی نبود تا در اردیبهشتماه کارها تمام شود. میخواستند جشنواره را همانند یک گردهمایی به همراه شورای ناظر بر نشریات وزارت علوم برگزار کنند، درحالیکه انتخابات برای وزارت علوم تحقیقات و فناوری است اما جشنواره تیتر 11 برای همه دانشجویان دو وزارت علوم و بهداشت در نظر گرفتهشده بود. نتیجه داوری بعد از پایان به شورای سیاستگذاری ارائه شد و طبق برنامه قرار بود هزینههای داوری پرداخت شود که عملی نشد و زمان دقیق پرداخت را نیز اعلام نکردند.
آنا: مراحل داوری در تیتر 11 به چه شکلی بود؟
حسینی: بیش از 22 هزار اثری که در مرحله اول داوری انتخابشده بودند باید ازاینبین تنها 10 درصد آثار به مرحله دوم راه پیدا میکرد. طبق دستورالعمل شورای سیاستگذاری در مرحله اول داوری دو داور آثار و نشریات ارسالی را بر اساس معیارهای معین امتیازبندی کردند و در هر رسته ۱۰ درصد آثار مرحله قبل بهشرط کسب حداقل ۵۰ درصد نمره، وارد مرحله دوم داوری شدند. درصورتیکه ۱۰ درصد آثاری که حدنصاب لازم را کسب کردند، بیشتر از ۱۰۰ و یا کمتر از ۲۰ باشد به ترتیب ۱۰۰ اثر و 2۰ اثری که بیشترین امتیاز را کسب کردهاند وارد مرحله دوم میشد.
در بخش آثار و بخش ویژه از هر کاربر فقط اثری که بالاترین نمره را کسب کرده است امکان ورود به مرحله دوم داوری را دارد. بهعبارتدیگر، درصورتیکه از یک کاربر بیش از یک اثر در بین برگزیدگان مرحله اول داوری باشد تنها یکی از آنان وارد مرحله بعد میشود. در صورت برابری امتیاز دو و یا سه اثر از یک فرد، انتخاب اثری که به مرحله بعد راه پیدا میکند توسط هیئتداوران مشخص میشود. آثار راهیافته به مرحله دوم داوری توسط دو داور ثابت و بهصورت منفرد داوری مجدد و امتیازدهی میشوند و در هر رسته 10 اثر و یا نشریه به مرحله سوم راه پیدا میکند. کاندیدای نهایی در جلسه داوری مرحله سوم که بهصورت حضوری برگزار میشود بررسی و سه اثر/ نشریه برگزیده بارأی جمعی انتخاب و اعلام میشوند. به نشریاتی که در بازه زمانی مزبور شمارههای منتشرشده آنها حداقل مطابق جدول ذیل باشد، ۱۰ درصد امتیاز ویژه تعلق میگیرد.
ردیف | دوره انتشار | تعداد شماره منتشر شده در بازه جشنواره | درصد امتیاز ویژه |
---|---|---|---|
1 | روزنامه | 70 | 10 |
2 | هفته نامه | 21 | 9 |
3 | دو هفته نامه | 12 | 8 |
4 | ماهنامه | 8 | 7 |
5 | دوماه نامه | 5 | 6 |
6 | گاه نامه | 4 | 5 |
7 | فصلنامه | 4 | 5 |
آنا: در زمان ابلاغ دستورالمعل اعتراضی مبنی بر ایرادات و مشکلات آن دریافت نکردید؟
حسینی: ابلاغ این دستورالعمل در 24 شهریور انجامگرفته است که باید اعتراض از همان روز اعلام میشد. دراینبین تنها اعتراض ما بهتنهایی قبول واقع نشد. باید مشخص میشد که مبنای عدد 120 را مشخص کند و در چه فضایی دوستان این دستورالعمل را تدوین کردهاند که ماهعسل آن میشود چنین نتیجهای. این نتیجه مربوط به چندین اتفاق است، یکی اینکه هیچ باوری به نگاه کارشناسی در این حوزهها نیست. در حوزه نشریات دانشجویی خیلی از دانشگاهها را میشناسم که توانمندترین کارشناسها رادارند. ایرادهایی که کارشناسها در نشست وزارت علوم در مشهد اعلام کردند و خواستند تا رفع شود اما نتیجهای حاصل نشد. در حوزه ستادی چندین نفر که شاید دغدغههای زیادی هم داشته باشند این را بهعنوان پروژهای میبینند که باید زود جمع شود و باتجربه اشتباهی که از برنامه قبلی دارند درصدد اعمال آن هستند. در تدوین قالب این دستورالعملها سفارشی کاری میشود و مدیر تنها با در نظر گرفتن چند نکته که مربوط به حوزه فعالیتهای خودش است چنین اقدامی را انجام میدهد.
مسئولان وزارت علوم درصدد جذب اسپانسر بودند اما بدون عقد قرارداد!
آنا: آیا جشنواره حامی مالی داشت؟
حسینی: در حوزه اسپانسرینگ پیشنهاد دادم که از بخش خصوصی کمک بگیریم و میتوانستیم با در اختیار قرار دادن کل فضای نمایشگاهی، غرفهها، پذیرایی و ... بخشی از هزینههای اجرای این جشنواره را تأمین کنیم. پشتیبانی که اعلام آمادگی کرده بود تا یک میلیارد تومان برای این جشنواره هزینه و 20 درصد مبلغ را در مرحله اول میخواستند واریز کنند، بنده نیز اعلام کردم که با مسئولین و شورای سیاستگذاری هماهنگ کنید. اما آقایان انتظار داشتند بدون عقد قرارداد 20 درصد مبلغ مذکور بهحساب دانشگاه تهران واریز شود. بدون عقد قرارداد بنده نیز حاضر به این کار نشدم چراکه بدون شفافیت مالی بعدها با مشکل روبهرو میشدیم. آقای غفاری و آقای عسگری گفتند ما نمیتوانیم اسناد مالی را امضا کنیم. تعهداتی که لازم بود با اسپانسر بسته شود و همچنین در بخش دیگری تعهداتی که طبق رایزنی قرار بود شهرداری تعدادی آگهینما تبلیغاتی را از خیابان جمالزاده تا چهارراه ولیعصر و اطراف دانشگاهها نصب کند که 10 عدد را نیز بهصورت رایگان انجام میداد و در عوض قرار بود آرم سازمان فرهنگی هنری شهرداری را بر روی پوسترها چاپ شود که چاپ نشد.
آنا: سایر ارگانها چه کمکی برای اجرای هرچه بهتر این جشنواره انجام دادند؟
وقتی شهرداری آماده بود تا در بخش تبلیغات در سطح شهر همکاری کند چرا از این فرصت نباید استفاده شود درصورتیکه اجاره این آگهینماها برای دیگران شاید میلیونها هزینه باشد. دلیل این مخالف این بود که نباید هیبت وزارت پایین بیاید که درنتیجه این شد تا سراغ اسپانسر نرویم. اسپانسر برای دیده شدن میآید چراکه عاشق حسن و جمال دو وزارت خانه نیست.
انتهای پیام/4108/
انتهای پیام/