دانشجوی زمانه خود باش!

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، سخن هفته‌ شماره‌ 162 نشریه خط حزب‌الله با عنوان «دانشجوی زمانه خود باش!» به بالا بردن قدرت تحلیل سیاسی دانشجویان از منظر رهبر انقلاب اختصاص دارد یافته، مطلبی که در آستانه روز دانشجو بازخوانی آن برای دانشجویان مفید است.

اول. ما در عصر انفجــار اطلاعات، یا بــه تعبیر بهتر، «بمباران اطلاعات» قرار داریم. هرکدام از ما، از اول صبح تا نیمه‌ی شب، چه بخواهیم و چه نخواهیم، در معرض انواع و اقسام اطلاعات قرار داریم. اطلاعاتی که گاه درست‌اند و راهگشا، و گاه جز شایعه و دروغ و فریب، چیزی نیســتند. این سال‌ها که شبکه‌های اجتماعی پیام‌رسان هم گسترش و نفوذ بیشــتری پیداکرده‌اند، اطلاعات و اخبار در کســری از ثانیه، به ســایر افراد جامعه منتقل می‌شود. پس ناچاریم برای چگونگی مواجهه‌ با آن فکری کنیم وگرنه ممکن است فریب اطلاعات و اخبار غلط و نادرست را بخوریم، آن چنانکه بعضی‌ها خوردند و مغفول شدند.

 دوم. واقعیت این اســت عمده‌ی حوادث تلخی که در دوران انقلاب اسامی و حتی تاریخ اسلام در جامعه‌ی اسلامی اتفاق افتاد، به دلیل عدم داشتن «تحلیل سیاسی درست از شرایط زمانه» بود. «من یك ً وقت در دوران زندگی تقریباً پنج‌ساله‌ حكومت امیرالمؤمنین(ع) و آنچه پیش آمد، مطالعات وسیعی داشتم. آنچه من توانستم به‌عنوان جمع‌بندی به دست بیاورم، این است كه تحلیل سیاسی ضعیف بود. البته در درجه‌ی بعد، عوامل دیگری هم بود؛ اما مهمترین مسأله این بود. والا خیلی از مردم هنوز مؤمن بودند؛ اما مؤمنانه در پای هودج ام‌المؤمنین در مقابل علی(ع) جنگیدند و كشته شدند! بنابراین، تحلیل غلط بود.» (27 شهریور70) در نقطه‌ی مقابل، آن‌کسانی که در تاریخ اسلام، ماندگار شدند و نام آن‌ها بر تارک جهان تشیع می‌درخشد، نه به خاطر صرفاً خواندن چند رکعت نماز و روزه و انجام مستحبات، که به دلیل «موضع‌گیری‌های سیاسی» آن‌ها بود. اگر تاریخ، جناب سلمان و مالک و عمار را می‌ستاید و جزو ســتارگان جهان اسلام محسوب می‌شوند، به دلیل موضع‌گیری‌های سیاسی درست آن‌ها، در لحظه‌ی درست و بهنگام بوده است.

 سوم. سال گذشته رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان در ماه مبارک رمضان، برای بار چندم، از یک عیب بزرگ جنبش دانشجویی سخن گفتند: «دانشجوی انقلابی مسلمان، دانشگاه را فتح کرد؛ این را شما بدانید؛ یعنی دانشجوهای مسلمان، هم در مباحثات توانستند دانشگاه را فتح کنند، هم در مبارزات جنگی یعنی در همین اتفاقاتی که افتاد دانشجوها توانستند دانشگاه را فتح کنند؛ بعد هم که خب به تعطیلی دانشگاه و مانند این‌ها انجامید. منتها بعد در بین خود مجموعه‌ی دانشجوی مسلمان، یک اختلالاتی به وجود آمد. دانشجوی مسلمان، خودش از درون دانشگاه را فتح کرد، لانه جاسوسی را فتح کرد اما مغلوب شد! این به نظر من نکته قابل‌توجهی است. چرا؟ برای خاطر اینکه دچار ضعف تحلیل و ضعف محتوا بــود؛ هیجانات بود، خیلی هم تند، منتها آن ذهنیت از محتوای لازم خالی بود، لذا در یک نقطه حساسی ضربه خورد.»(17 خرداد 96) در مقابل این دیدگاه اما دیدگاه افرادی قرار داشــته و دارد که برای بهره‌برداری سیاســی از دانشــجویان در مواقع نیاز، معتقدند اساساً چه نیازی است که دانشگاه و دانشــجو، وارد مســائل سیاسی شــوند و درباره آن تحلیل داشته باشــند؛ اما رهبر انقلاب صریحاً به نقد این دیدگاه برخاســته و چندین بار نسبت به آن هشــدار دادند: «من سال‌ها پیش در همین حسینیه، یک‌جمله‌ای گفتم كه آن‌وقت بعضی از مســئولان هم گله‌مند شدند. آن جمله راجع به تحرك سیاسی دانشــجویان در دانشــگاه‌ها بود؛ این لازم است؛... این جوان را ما برای فردای اداره كشــور لازم داریم. این باید سیاســت را بفهمد؛ مغزش درزمینهٔ سیاست، مغز پخته و كارآمدی باشــد؛ و الا فریبش می‌دهند و زمینش می‌زنند... قدرت تحلیل كه نبود، انسان فریب تحلیل فریبگر بیگانه را می‌خورد. در دنیای سیاسـت هیچ‌كسی صریحاً نمی‌آید بگوید كه من می‌خواهم به تو ظلم كنم؛ نه به یك ملت، نه به یك شخص؛ این‌طور كه نمی‌گویند. می‌آیند با مغالطه‌های سیاسی‌کاری می‌كنند كه بتوانند بر او تسلط پیدا كنند... ما باید كاری كنیم كه این جوان ما بتواند مغالطه را بشناسد... قدرت تحلیل سیاســی این است؛ بایســتی این را در جوان به وجود آورد.» (23 مرداد 85). بــرای همین رهبر انقلاب، اصطلاح «بیداری دانشجویی» را در اوایل دهه هفتاد خلق کردند و فرمودند: «دانشــجویان! بیدار بمانید... دانشــجویی كه اصلاً نفهمد در دنیا چه می‌گذرد، این دانشجو، دانشــجوی زمان خودش نیست؛ مرد زمان خودش نیست.» (12 آبان 72)

 چهارم. دانشــگاه «باشــگاه احزاب» نیست، دانشگاه هم نه محلــی برای «سیاست‌بازی»، کــه جولانگاه «سیاست‌ورزی» است. برای اینکه جنبش دانشجویی نیز آلت دســت جریان‌هــا و گروه‌های سیاســی قرار نگیرد، ناچار است که دارای «تحلیل سیاسی» درست و همه‌جانبه باشــد. به‌همین علت هم رهبر انقلاب، در بحبوحه‌ی آشــوب‌های بعد از انتخابات 88، اصطلاح «افسران جنگ نرم» را به کاربردند. «در این جنگ نرم، شما جوان‌های دانشجو، افســران جوان این جبهه‌اید. نگفتیم سربازان، چون سرباز فقط منتظر است كه به او بگویند پیش، برود جلو؛ عقب بیا، عقب بیاید؛ یعنی سرباز هیچ‌گونه از خودش تصمیم‌گیری و اراده ندارد و باید هر چه فرمانده می‌گوید، عمل كند. نگفتیم هم فرماندهان طراح قرارگاه‌ها و یگان‌های بزرگ، چون آن‌ها طراحی‌های كلان را می‌كنند. افســر جوان تو صحنه است؛ هم به دســتور عمل می‌کند، هم صحنه را درست می‌بینید؛ با جســم خود و جان خود صحنه را می‌آزماید. لذا این‌ها افسران جوانند؛ دانشجو نقشش این است.» (8 شهریور 88) باری، این روزها که در معرض بمباران اطلاعات درست و نادرســت قرارگرفته‌ایم، چاره‌ای نداریم جز بالا بردن قدرت تحلیل سیاســی. وظیفه جنبش دانشجویی هم در مرتبه اول، افزایش سطح تحلیل سیاسی خود است و در مرتبه دوم، همه افراد جامعه؛ که اگر این شد، آن‌وقت اســت که می‌توان در محقق شدن زودتر افق‌ها و آرمان‌های انقلاب، امیدوار شد.

انتهای پیام/ 4115