یادداشت انتقادی کارگردان نمایش «خشم شدید فیلیپ هوتس»

به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی این اثر، متن یادداشت انتقادی کارگردان نمایش «خشم شدید فیلیپ هوتس» برای اجرای نشدن این اثر در تماشاخانه استاد انتظامی بدین شرح است:

«زمستان سال گذشته نمایش «خشم شدید فیلیپ هوتس»، نوشته ماکس فریش و ترجمه استاد حمید سمندریان به کارگردانی بنده در تماشاحانه آو به روی صحنه رفت. از ابتدای تمرین‌های این نمایش قرار بر این بود تا این نمایشنامه را با دو تحلیل مختلف به روی صحنه ببرم. در واقع قرار بر این بود که دو ورسیون مختلف از این نمایش در دو سالن مجزا به روی صحنه برود. سالن هایی با حال و هواهای بسیار متفاوت.

ورسیون اول این نمایش به لطف مدیریت خوب تماشاخانه آو در زمان مناسب به روی صحنه رفت و خوشبختانه با استقبال کم نظیر تماشاچیان روبه‌رو شد. اما صحبت من در رابطه با اتفاقی است که برای ورسیون دوم این نمایش رقم خورده است. قرار بر این بود تا این ورسیون در تماشاخانه استاد انتظامی به روی صحنه برود. متن از سوی تماشاخانه پذیرفته شد. بازبینی به صورت کامل با دکور و لباس انجام شد. حتی در این ورسیون قرار بر این بود تا صحنه‌هایی از نمایش به صورت فیلم نمایش داده شود که ساخت آن را ایمان بیات‌فر برعهده داشت و فیلمبرداری این صحنه ها چند روز در شرایطی سخت و پیچیده در بیابان‌های اطراف تهران و لوکیشن‌های دیگر به طول انجامید تا برای بازبینی حاضر باشد که شد. (فیلم‌هایی که متاسفانه برای تماشاچیان به نمایش درنیامد)

نمایش از سوی تماشاخانه مورد پسند قرار گرفت. صحبت از این بود تا برای بعد از تعطیلات نوروز زمان اجرای نمایش را به ما اعلام کنند. زمان گذشت و گذشت و علی‌رغم تماس‌های مکرر با تماشاخانه استاد انتظامی پاسخ درستی دریافت نکردیم و هر بار به ما گفته شد تا هفته آینده و یا ماه آینده با ما تماس بگبرید تا زمان اجرای نمایش را به شما بگوییم. باز هم پس از تماس‌های مکرر پاسخ درستی دریافت نشد تا اینکه ناگهان چند روز پیش به ما گفته شد به دلیل آنکه شما این نمایش را سال گذشته در تماشاخانه آو به روی صحنه برده‌اید به شما اجرا نمی‌دهیم و در پاسخ به این سوالات که اگر چنین قانونی هست چرا به کارگردان ابلاغ نشده است؟ و اگر چنین قانونی هست پس چرا خود همین تماشاخانه استاد انتظامی این قانون را برای همه گروه‌ها یکسان نمی‌داند؟ سکوت کردند و با اینکه به مسئولان تماشاخانه استاد انتظامی گفته شد این نمایش اصلا با نمایشی که در تماشاخانه آو اجرا شده بسیار تفاوت دارد و اصلا ورسیون دیگری از نمایش است. پس از سکوتی طولانی پاسخ دادند ما به شما در این تماشاخانه اجرا نمی‌دهیم.

حال سوال این است. جواب این همه بی‌مهری در حق گروه تئاتر ما را چه کسی می‌دهد. جدا از زمانی که برای تمرین‌های این نمایش گذاشته شد، اجرای ورسیون دوم این نمایش هزینه‌های مالی فراوانی نیز در بر داشت که یک گروهی مثل گروه تئاتر اندیشه یکم را می‌تواند تا مرز ورشکستگی پیش ببرد اگر نتواند نمایشش را بر روی صحنه و در پیش دیدگان تماشاچیان اجرا کند. مسئولان تماشاخانه استاد انتظامی می‌توانستند همان سال گذشته آب پاکی را روی دست ما بریزند و به ما بگویند که ما به نمایش‌هایی مثل نمایش «خشم شدید فیلیپ هوتس» اجرا نمی‌دهیم. آن وقت ما هم به سمت سالن‌های دیگری می‌رفتیم تا برای نمایش اجرا بگیریم. نه آنکه پس از نزدیک به یک سال سر در گم کردن گروه به ما پاسخ منفی بدهند. جدا از بعضی گروه‌های نمایشی که همچنان با شرافت تئاتر کار می‌کنند و اتفاقا در این تماشاخانه نیز نمایش به روی صحنه برده‌اند و می‌برند نمی‌دانم که باقی نمایش‌هایی که در این تماشاخانه به روی صحنه می‌روند از چه فیلتری عبور می‌کنند. همه می‌دانیم اوضاع تئاتر ایران نابسامان است. وضع به گونه‌ای شده است که هر کسی که از راه برسد می‌تواند بدون داشتن تحصیلات تئاتری و تنها با دادن اجاره‌ای به سالن نمایش کارگردان شود و متاسفانه هیچ نهادی از آن شخص کارگردان نمی‌پرسد که آیا تجربه لازم را برای به صحنه بردن یک نمایش دارد یا نه.

متاسفانه گویی برای مسئولان تئاتر ما امروزه کمیت بهتر از کیفیت است و همه این اتفاقات من را به یاد آن جمله استاد سمندریان می‌اندازد که می‌گفتند: «اگر روزی به چنین نقطه‌ای برسیم شاهد مرگ تدریجی تئاتر خواهیم بود. در چنین بلوایی از تماشاخانه‌هایی مثل تماشاخانه استاد انتظامی انتظار می‌رود تا کمی هم به فکر هنرمندانی که درس این کار را خوانده‌اند و سالها تئاتر را تجربه کرده‌اند باشند. بنده که دیگر تصمیم ندارم تا در این تماشاخانه نمایشی را به روی صحنه ببرم، اما امیدوارم دیگر گروه‌های تئاتری چنین اتفاقات تلخی را تجربه نکنند.»