دبیر انجمن پیشکسوتان سپاس:
علیرضا علی‌عسگری از مصادیق مؤمنین راسخ بود
دبیر انجمن پیشکسوتان سپاس گفت: پیشکسوت عرصه جهاد و شهادت علیرضا علی‌عسگری از مصادیق مؤمنین راسخ بود و جزو افرادی است که می‌شود به واسطه آن‌ها راه را پیدا کرد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری آنا، محفل تکریم بازماندگان علیرضا علی‌عسگری پیشکسوت عرصه جهاد و شهادت به همت انجمن پیشکسوتان سپاس برگزار شد.
مراسم تکریم و تجلیل از خانواده علیرضا علی‌عسگری با حضور خانواده، محسن شیرازی دبیر انجمن پیشکسوتان سپاس، محمد جعفری رئیس دفتر علی لاریجانی و همرزم علیرضا علی‌عسگری و جمعی از همرزمان این پیشکسوت عرصه جهاد و شهادت در خبرگزاری دفاع مقدس برگزار شد.
ابتدای مراسم محسن شیرازی ضمن خوشامدگویی به مدعوین در سخنانی بیان کرد: رسالت ما این است تا از خانواده شهدا و جانبازان در عرصه اطلاعات و امنیت تکریم کنیم، امیدوارم برگزاری این جلسات یادآور خاطرات کسانی باشد که راه جهاد و شهادت را در پیش گرفتند تا ما بتوانیم راه خود را به واسطه آن‌ها پیدا کنیم؛ راه پُر فراز و نشیبی در پیش رو داریم،
دبیر انجمن پیشکسوتان سپاس افزود: باید با عهدی که با ولی فقیه خود بستیم پابرجا باشیم. علی‌عسگری از مصادیق افرادی است که می‌شود به واسطه آن‌ها راه را پیدا کرد. من از سال ۵۸ با این بزرگوار آشنا شدم. او عنصری بسیار متعهد، فعال و پرکار بود. هیچ‌گاه او را در آرامش و قرار ندیدم و دائم در تلاش بود، از سوی دیگر محبت فراوانی به همکارانش داشت.
در ادامه این مراسم ابراهیم مداح از مسئولین و فرماندهان دوران دفاع مقدس گفت: سال ۱۳۶۲ شهید دقایقی از جبهه خوزستان به قم آمد، آن زمان حاج آقا علی‌عسگری فرمانده یگان حفاظت سپاه قم بود و شهید دقایقی هم جانشین ایشان. اواخر سال ۱۳۶۳ که ترکیب مناطق بزرگ تشکیل شد، ایشان تصمیم گرفت که به اهواز و قرارگاه کربلا بیاید. حدود اوایل سال ۶۴ بود که به قرارگاه آمد و در بخش طرح‌ریزی عملیات والفجر ۸ به کارهای حفاظت و اطلاعات پرداخت. او در این پیروزی بزرگ نقش بسیار مهمی را ایفا کرد.
مداح خاطرنشان کرد: علاقه‌مند بودن به گمنامی، استحکام و ثبات در اعتقادات، تسلط بر قرآن، داوطلب شدن برای انجام کارهای پیش پا افتاده، سستی نکردن در انجام کار بخشی از ابعاد شخصیتی علی‌عسگری بود.
در ادامه این مراسم دانش‌پژوه از مبارزان و زندانیان دوران انقلاب یادآور شد: من از طفولیت با علی‌عسگری آشنا بودم با این که یک‌سال از او بزرگ‌تر بودم، اما او همیشه مسئول من بود. سال ۴۹ یا ۵۰ بود که همراه او به درس‌های استاد قرائتی می‌رفتیم. زندگی ایشان دو وجه عمومی و خصوصی دارد، وجه عمومی آن انسانی کاسب بود که در قم داروهای گیاهی می‌فروخت و فعالیت انقلابی می‌کرد. وجه دیگر او نیز انسانی مبارز بود که توانست در زیر شکنجه‌های شکنجه‌گران دوران پهلوی دوام بیاورد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به انجام کارهای اطلاعاتی بپردازد.
در ادامه این مراسم جعفری بیان کرد: در یادواره‌هایی که شرکت کردم، هدفم این نبوده که از کسی قدیس بسازم چون تصور می‌کنم گاهی درباره شهدا که صحبت می‌شود، جوانان ناامید می‌شوند، بنابراین باید توجه کنیم که تنها ۱۴معصوم داشتیم که از جانب خدا انتخاب شده بودند و این راه برای همه باز است.
وی افزود: وقتی از علیرضا علی‌عسگری صحبت می‌کنیم یک چشم‌مان غمناک است و یک چشم دیگرمان شادمان، چرا که او انسانی شوخ طبع بود. من انسانی جدی بودم، اما از نظر فردی او من را تغییر داد. شخصیت آقای علی‌عسگری استثنایی بود، با او در سال ۵۸ آشنا شدیم. از آنجایی که برادرم در کمیته مشترک ضد‌خرابکاری دستگیر شده بود، علی‌عسگری او را می‌شناخت. ما سال‌ها با یکدیگر همکار بودیم و ارتباط‌مان تا این اواخر ادامه داشت. واحد اطلاعات و بررسی‌های سیاسی سپاه قم را تشکیل دادیم. آن زمان جریان‌های مختلفی فعالیت داشتند که ضرورت داشت آن‌ها بررسی شوند. علی‌عسگری از جریانات سیاسی قم و افرادی که عضو گروه‌ها بودند اطلاع کامل داشت.
جعفری در پایان گفت: علی‌عسگری یک انسان دین‌باور بود که راه نجات دین می‌دانست. او در طول دوران زندگی خود به دلیل شکنجه هایی که دیده بود از زخم معده رنج می‌برد.
در بخش پایانی این مراسم احمد حاج علی از همرزمان علی‌عسگری یادآور شد: علی‌عسگری مرد عمل بود. او شعار نمی‌داد و کارها را خودش انجام می‌داد، ما نیز باید از او درس بگیریم و حرکت کنیم. باید بدانیم که اگر اکنون او بود چه کاری انجام می داد.
در پایان این مراسم از خانواده علیرضا علی‌عسگری از پیشکسوتان عرصه اطلاعات و امنیت توسط انجمن سپاس تقدیر شد.
انتهای پیام/4072/4073/
انتهای پیام/
دایرة المعارف دانشبنیانها ۱۱۱؛
