حاشیهای به دستگیری 230 دختر و پسر در یک مهمانی؛ پایان گشت ارشاد!
به یک تناقض رسیدیم. هنجارشکنی ها در اینستاگرام مهمتر است یا خلوت دختر و پسرها در یک مهمانی؟ و اینکه گشت ارشاد را کجا بفرستیم؟
این خبر بهانه ایست برای طرح یک دغدغه کهنه که سالهاست مورد بی مهری و بی اعتنایی است. سرنوشت گشت ارشاد در جامعه ما چیست؟
ضرورت گشت ارشاد روشن است؛ ضمانت اجرائی یک قانون است که از بیّنات است. اما سوال اینست که گشت ارشاد بدون سیاست های تکمیلی چه سرانجامی پیدا کرده است؟ به این فهم در نقطه پایانی گشت ارشادیم.
چرا؟
تا چند سال پیش می گفتیم اگرچه گشت ارشاد باعث می شود بی اخلاقی پنهان شود، اما اجازه نمی دهد گناهفردی، اجتماعی شود. اما امروز تنها با پنهان شدن گناه فردی مواجه نیستیم بلکه با انتقال گناه اجتماعی مواجهیم.
یعنی چی؟
پیش تر دفاع ما از گشت ارشاد این بود که اگرچه حجاب در اختیار فردست و آزادست که دینش را انتخاب کند، اما وقتی بی حجابی در علن و عرصه اجتماع اتفاق می افتد، آنگاه صورت مساله متفاوت است و بی حجابی نقض حقوق دیگران و قوانین و توافقات اجتماعی است و باید برخورد شود. اما سطح علنی جامعه را کجا تعریف کردیم؟ خیابان و دانشگاه و پارک و دیگر اماکن عمومی.
اما امروز با سطحی دیگر از اجتماع مواجهیم که در اختیار ما نیست و آنهم شبکههای اجتماعی است. امروز با نوعی اجتماع مواجهیم که نه ابعاد آنرا می دانیم و نه رفتارهای پلیسی می تواند آنرا محدود سازد.
نمایش گناه در عرصه اجتماعی، از خیابان ها به شبکه های اجتماعی رفته است. با نوعی بیحجابی مجازی مواجهیم. نه فقط بی حجابی که هرنوع هنجارشکنی غیر قانونی دیگر که نگران بودیم عمومی شود؛ امروز در حال اجتماعی شدن است.
230 دختر وپسری که در پارتی دستگیر شدند در اینستاگرام قرار و مدار داشتند. آشنائی در یک محیط اجتماعی دیگری بوده است. اتفاقا محمل آشنائی آنها پرضرر تر از یک مهمانی مختلط است. چرا که اولی در عیان و مقابل چشم دیگران بوده است و دومی پنهان و در خفا.
راه حل چیست؟ پاسخ سادست هرچند عمل بدان مشکل و پیچیده. تا امروز اگر می گفتیم چرا ترویج حجاب را تنها در گشت ارشاد خلاصه کردید، می گفتند حداقل گشت ارشاد به وظیفه اش عمل می کند. اما امروز گشت ارشاد نیز بی اثر است. بی حجابی اجتماعی شده است؛ آنهم از طریق جامعه مجازی.
حالا که به این نقطه رسیدیم شاید ضرورت این حرف بیشتر احساس شود که حجاب محصول عفت و عفت از درون حیا شکل می گیرد و حیا اعتقادی ست. به ریشه ها فکر کنیم. به تعبیر معصوم حیا کلید هرخیری است. برای حیا فکری کنیم، حجاب که هیچ؛ سیاست و اقتصادمان نیز رشد می کند.
*روزنامه نگار و فعال فرهنگی
انتهای پیام/