شهرام حقیقت‌دوست: در نقش منفی کلیشه نشده‌ام
شهرام حقیقت‌دوست از جمله بازیگران شناخته شده عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر است که سال‌ها پیش با حضور در سریال موفق «خط قرمز» به شهرت و محبوبیت رسید. او دانش‌آموخته رشته تئاتر است و فیلم‌هایی نظیر «کلاشینکف»، «چند می‌گیری گریه کنی»، «درخت گلابی» و سریال‌هایی مانند «شوق پرواز»، «مختارنامه»، «داستان یک شهر»، «طلسم شدگان» و... را در کارنامه خود دارد. او بعد از چند سال دوری از سینما این روزها با فیلم سینمایی «زیر سقف دودی» به کارگردانی پوران درخشنده بر پرده سینماها حضور دارد که در آن نقش پسری پر شر و شور را که خلاف جریان عرف اجتماعی گام برمی‌دارد، بازی می‌کند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه جام جم نوشت: با او درباره حضورش در این فیلم به گفت‌وگو نشستیم.
فیلم سینمایی «زیر سقف دودی» چه ویژگی‌هایی داشت که با ملاک‌های شما مطابق بود و بازی در آن را پذیرفتید؟
با آقای مسعود سلامی (مدیر فیلمبرداری فیلم) از قبل به‌واسطه کاری آشنا بودم و او مرا به خانم درخشنده معرفی کرد. در ادامه با صحبت‌هایی که با خانم درخشنده داشتم به نظرم آمد که فضای فیلم و خود نقش جای کار دارد. ضمن این‌که خانم درخشنده هم جزو کارگردان‌های خوب و باسابقه سینمای ایران هستند و قطعا دوست داشتم با ایشان همکاری کنم. «زیر سقف دودی» ساختار جدیدی از بیان معضلی مثل طلاق عاطفی است و روایتی جدید دارد که امضای خانم درخشنده پای آن است.
شما در این فیلم چه راهکاری برای پروراندن وجوه مختلف پسری بازیگوش که خارج از عرف جامعه زندگی می‌کند، در ذهن داشتید؟ در مجموع چه تحلیلی از نقش و جهان‌بینی شخصیت او داشتید؟
زیر سقف دودی به مسائل و معضلات خانواده‌های امروز می‌پردازد و کاراکتری که در این فیلم بازی می‌کنم، پسری است که خارج از عرف و روال معمول جامعه زندگی می‌کند که نمونه هایش در جامعه فعلی ما زیاد است.
فکر نمی‌کنید بازی در نقش‌های منفی یا به قولی خاکستری که قطعا از شرایط فکری و ذهنی واقعی شما هم دور است، در آینده به ضررتان باشد و پیشنهادهای کاری شما را به این سمت ببرد؟
(می‌خندد) از کجا این‌قدر مطمئن هستید که این نقش‌ها از شرایط فکری و ذهنی من دور است؟! حالا جدای از شوخی در سال‌های اخیر من صرفا در نقش آدم‌های شر و بازیگوش بازی نکردم. مثلا در سریال «خداحافظ بچه» نقشم مثبت بود یا در سریال «جاده قدیم» یک کاراکتر و نقش تیپیکال را بازی کردم. البته قبول دارم ذهنیتی که در حافظه تاریخی اغلب مردم با ایفای چند کاراکتر منفی پررنگ وجود دارد، بیانگر این است که من فقط در نقش‌های منفی بازی کردم، اما در سال‌های اخیر بخصوص در تئاتر فضاهای متفاوتی را تجربه کردم. حالا این‌که چرا در «زیر سقف دودی» بعد از سال‌ها دوباره نقشی را در فضاهای منفی بازی کردم به این دلیل است که این نقش جای کار داشت و حضور خانم درخشنده به عنوان کارگردان در کلیت فیلم تاثیرگذار بود.
خانم درخشنده به عنوان کارگردان درباره این شخصیت چه توضیحاتی به شما دادند؟
کاراکتری که او را بازی می‌کنم، تخت و یک بعدی نیست. چون اصولا نقش‌های یک بعدی را نمی‌پذیرم و می‌کوشم نقش‌هایم را به‌گونه‌ای بازی کنم که برای مخاطب چالش برانگیز باشد. در «زیر سقف دودی» هم از آنجا که نویسنده کار هم خود خانم درخشنده است، دستمان خیلی باز بود که تغییراتی را قبل از شروع فیلمبرداری روی این شخصیت اعمال کنیم.
در صحبت‌هایی که با هم داشتیم نیز در مورد گذشته این شخصیت و چرخش و چالشی که در طول داستان دارد خیلی بحث کردیم و با این که این کاراکتر نقش خیلی بلندی در این فیلم نداشت، اما آن را خوب پرداخت کردیم و به قول معروف وزن شخصیت را بالا بردیم.
شخصیت خود شما چقدر به کاراکتری که در «زیر سقف دودی» بازی کردید نزدیک است؟
من که مسلما شبیه این کاراکتر نیستم. اساسا وقتی فیلمنامه‌ای نوشته می‌شود ممکن است برای بازی نقش‌های مختلف به یک یا دو بازیگر خاص فکر کنند، اما نمی‌توانند نقشی را بنویسند که بازیگر تمام و کمال به آن نزدیک باشد. من فکر می‌کنم یک بازیگر باید تمام کاراکترها را حتی به مقدار اندک در درون خودش داشته باشد که بتواند آن را بازی کند. البته این لزوما به این معنا نیست این چیزی که به عنوان نقش ارائه می‌کنی جوهر شخصیتی یک بازیگر است، بلکه چیزی است که یک بازیگر ممکن است یا خودش تجربه کرده یا در دیگران دیده باشد که بتواند آن را بازی کند ؛ زیرا در غیر این صورت نمی‌تواند بازیگری موفق باشد.
شما همواره در نقش‌های مکمل و کوتاه بازی‌های قابل قبولی ارائه می‌کنید. اساسا به نظرتان بلندی و کوتاهی نقش چقدر اهمیت دارد؟
هیچ‌وقت کوتاهی و بلندی نقش برایم مهم نیست بلکه تاثیرگذاری نقش در پیشبرد داستان برایم اهمیت دارد. من قطعا نقشی را برای بازی انتخاب می‌کنم که رنگ و تنوع و تاثیرگذاری خوبی در جریان قصه دارد.
خیلی مواقع از سوی برخی منتقدان و مخاطبان می‌شنویم مثلا یک بازیگر در فلان فیلم یا سریال بازی کرده و آن را به نوعی نشانه ضعف می‌دانند که دلایلش همان تفاوت مدیوم‌هاست. آیا شما هم به این تمایز اعتقاد دارید؟
برای من فیلمنامه و نمایشنامه خوب ملاک است و در هر حوزه اگر فیلمنامه یا نمایشنامه خوب پیشنهاد شود آن را کار می‌کنم، اما در سال‌های اخیر به دلایلی ترجیح می‌دهم در تلویزیون کمتر کار کنم.
تعامل حرفه‌ای
بازی فرهاد اصلانی و مریلا زارعی را در این فیلم بسیار دوست داشتم و کلا گروه خیلی همراه و خوبی داشتیم. البته من قبلا در «شاهگوش» با آقای اصلانی همبازی بودم و با هم آشنا بودیم. با بچه‌های دیگر فیلم هم در طول کار آشنا شدیم و همراهی‌مان بسیار مثبت بود. البته برای بعضی از بچه‌ها، این فیلم اولین تجربه بازی‌شان محسوب می‌شد، اما از آنجا که تعامل خوبی در گروه حاکم بود، به نتیجه‌ای که می‌خواستیم رسیدیم. امیدوارم مردم هم این کار را دوست داشته باشند و خانم درخشنده هم نتیجه زحمات‌شان را ببینند.
انتهای پیام/
