محقق دانشگاه آزاد واحد مسجدسلیمان انجام دادند
ابداع روشی برای ساخت نانوحلقه‌های دوگانه اکسید روی
پژوهشگر دانشگاه آزاد واحد مسجد سلیمان در پژوهشی اقدام به ساخت نانوحلقه‌های دوگانه اکسید روی به روشی نوین کرد. این نانو حلقه‌ها به روشی ارزان و ساده رشد داده شده‌اند که برای به‌دست آوردن نانوساختارهای اکسید فلزی با کیفیت فیزیکی بالا در ابعاد بزرگ نیز قابل استفاده است. از نتایج این طرح می‌توان در ساخت حسگرهایی با حساسیت بالا و قابل کاربرد در صنایع الکترونیک نوری بهره گرفت.
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از روابط عمومی ستاد نانو، یکی از مهم‌ترین قسمت‌های علم نانو، به‌دست آوردن نانو ساختارها با ریخت‌های (morphology) مختلف است. در واقع کنترل نحوه تشکیل نانو ساختارهایی با ریخت‌های خاص از چالش بر انگیزترین تحقیقات در دو دهه اخیر بوده است؛ زیرا ریخت یک نانوساختار به شدت بر خواص پایه آن تأثیر گذاشته و در نتیجه کاربردهای جدیدی برای آن به ارمغان می‌آورد.
به گفته دکتر رامین یوسفی، مجری این طرح، اکسید روی از آن دسته ساختارهایی است که می‌توان با تغییر شرایط رشد نانوساختارهای آن، ریخت‌های مختلفی از آن همانند، نانوذره، نانو سیم، نانو روبان، نانو دیسک و یا نانو دمبل
| برای کاتالیزر آوردن این نانو حلقه‌ها ابتدا باید شرایط رشد را در راکتور کوره افقی طوری تنظیم کرد که نانو روبان‌های اکسید روی رشد یابند. سپس با وارد کردن ناخالصی خاصی در فرآیند رشد نانو روبان‌ها، نقص‌های صفحه‌ای (Planar defects) را در راستای نانو روبان‌ها ایجاد کرد که بسیار کار مشکلی است |
به‌دست آورد. از بین تمامی ریخت‌های مختلف، به‌دست آوردن نانو حلقه‌های (nanorings) اکسید روی بسیار مورد علاقه محققین جهان بوده است. نانو حلقه‌های اکسید روی، بهترین گزینه برای ساخت حسگرهای نوری ماوراء بنفش و گازی هستند.
وی در ادامه افزود: «در این کار تحقیقی، نانو روبان‌های اکسید روی که با قلع آلاییده شده بودند، به نانو حلقه‌های اکسید روی تبدیل شدند. نو آوری این کار، استفاده از کاتالیزر طلا بود که برای اولین بار منجر به ایجاد نانو حلقه‌های دوگانه (Dual nanorings) اکسید روی شده است».
به گفته این محقق، برای کاتالیزر آوردن این نانو حلقه‌ها ابتدا باید شرایط رشد را در راکتور کوره افقی طوری تنظیم کرد که نانو روبان‌های اکسید روی رشد یابند. سپس با وارد کردن ناخالصی خاصی در فرآیند رشد نانو روبان‌ها، نقص‌های صفحه‌ای (Planar defects) را در راستای نانو روبان‌ها ایجاد کرد که بسیار کار مشکلی است».
یوسفی نحوه ساخت این نانوحلقه‌ها را اینگونه توضیح داد: «همانگونه که گفته شد نانو حلقه‌های اکسید روی آلاییده شده با قلع به کمک کاتالیزر طلا و در یک راکتور انتقال بخارات گرمایی بر روی زیر لایه‌های سیلیکونی به روش بخار-مایع-جامد (VLS) رشد داده شدند. برای این منظور ابتدا توسط یک دستگاه لایه نشانی، لایه‌ای 10 نانو متری از طلا به عنوان کاتالیزر روی زیر لایه‌های سیلیکونی لایه نشانی شد. سپس نانو روبان‌ها و نانو حلقه‌های اکسید روی در یک کوره افقی بر روی این زیر لایه‌ها رشد داده شدند. این نانو ساختارها توسط میکروسکوپ‌های FESEM، TEMو HRTEM مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس خواص نوری نانو ساختارهای به‌دست آمده مورد مطالعه قرار گرفت».
تصویر FESEM از نانوحلقه دو گانه اکسید روی سنتز شده
در این تحقیقات مشاهده شده که کاتالیزر طلا قادر به شکافت نانو روبان‌های نقص‌دار در انتهای هر نانو روبان می‌شود که در نتیجه آن در انتهای نانو روبان، نانو حلقه‌های دو گانه ایجاد شده‌اند.
همچنین مشخص شده که قلع به عنوان یک آلاینده کاتیونی به شدت خواص نوری نانو حلقه‌های اکسید روی را متأثر کرده است. به طوریکه، طبق نتایج بررسی‌ها توسط آزمون‌های XPS و PL مشاهده شده که قلع قادر است به عنوان یک آلاینده، حساسیت نوری نانو ساختارهای اکسید روی را علاوه بر ناحیه ماوراء بنفش، در ناحیه نور مرئی نیز افزایش دهد. در نتیجه چنین ساختاری علاوه بر کاربرد حسگر در ناحیه ماوراءبنفش، امکان استفاده در سلول‌های خورشیدی را نیز دارد.
این کار حاصل تلاش‌های دکتر رامین یوسفی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد مسجد سلیمان است.
انتهای پیام/
