کشف جوهری در قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی عهد جدید که از تخمیر ادرار درست شده است + تصاویر
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Sciencealert، دانشمندان قرن‌ها به دنبال حل این مساله بودند که کتاب‌نویسان قدیمی مانند کتاب‌نویسان سوریه‌ای حدود ۱۵۰۰ سال پیش چگونه توانسته‌اند با ابزارهای ابتدایی و منابع محدود چنین کتاب‌های هنرمندانه‌ای را خلق کنند. اما آنها در تحقیقات اخیر توانستند پاسخ قرن‌ها سوالات خود را بیابند.
محققان مؤسسه مرکزی ترمیم و نگهداری میراث کتابخانه‌ای و بایگانی در روم معتقدند که اگرچه محققان نسخه‌های خطی برجسته قرون وسطی را از نقطه‌نظر تاریخی به طور دقیق مورد مطالعه قرار داده‌اند، به‌ندرت توانسته‌اند توضیحی درباره ترکیبات مواد به کار رفته در این نسخه‌های خطی پیدا کنند.
زمانی که محققان مرکز ترمیم و نگهداری میراث کتابخانه‌ای روم در موزهDiocese واقع در «روزانو»، از شهرهای جنوبی ایتالیا، مشغول ترمیم یک کتاب خطی با نام «Codex Purpureus Rossanensis» بودند، موفق به کشف این جوهر شدند.
محققان بر این باورند که این نسخه خطی، که در داخل کلیسای روزانو- متعلق به سال ۱۸۷۹- یافت شده و برای اولین بار توسط راهبان به ایتالیا آورده شده است. این نسخه هنری متعلق به سوریه است و هیچ‌کس نمی‌داند چه زمانی یا چگونه پدید آمده است.
این نسخه خطی ۱۸۸ صفحه‌ای حاوی انجیل‌های «متئو» و «مارک» است که با جوهر طلا و نقره نوشته شده است. اما متن این نسخه به دلیل آتش‌سوزی در کلیسا ناتمام باقی مانده است. به احتمال زیاد، آنچه محققان امروزه در اختیار دارند، نیمی از کتاب اصلی را نشان می‌دهد.
این کتاب بافت بسیار لطیفی دارد و پروژه‌های ترمیمی محققان را بسیار دشوار کرده است. این گروه تحقیقاتی در حال حاضر با آسیب‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند که از تلاش‌های قبلی از سوی یک گروه تحقیقاتی ناشناس در حوالی سال ۱۹۱۷ برای ترمیم این کتاب به جا مانده و باعث شده است برخی صفحات را نتوان به حالت اولیه بازگرداند.
گروه تحقیقاتی در خلال اقدامات خود برای ترمیم و سالم نگه داشتن کتاب، تصمیم گرفتند از اشعه ایکس برای آزمایش ترکیب جوهرهای به کار رفته در این نسخه خطی استفاده کنند. آنها یافته‌های مربوط به رنگ‌های تولیدشده به روش آزمایشگاهی را با استفاده از دستورهای موجود در پاپیروس استکهلم مقایسه کردند. این پاپیروس، کتابی حاوی دستور تهیه جوهر یونانی بود که زمان آن به حدود ۳۰۰ سال بعد از میلاد برمی‌گردد.
محققان دریافتند که این رنگ بنفش معروف که زمانی تصور می‌شد از حلزون دریایی تولید شده، از رنگ گرفته شده از گل‌سنگ و کربنات سدیم به دست آمده است. به نظر می‌رسد در فرآوری این رنگ همچنین از ادرار تخمیر شده نیز استفاده شده است.
طیف‌های فیبری بازتابی نوری مطابقت کاملی را بین کاغذ پوستی بنفش این نسخه خطی و رنگ به‌دست آمده از گل‌سنگ و کربنات سدیم اضافه نشان می‌دهد. این کربنات سدیم به احتمال زیاد از نمک قلیایی معدنی به‌دست آمده است. این نمک قلیایی، نمک خوراکی مانند مواد معدنی است که از آن در مومیایی مصری‌های باستان استفاده می‌کردند.
شاید وجود ادرار در این رنگ امروزه خیلی عجیب به نظر برسد اما از آنجا که ادرار تنها منبع آمونیاک قابل دسترس در ۱۵۰۰ سال پیش بوده است، ماده‌ای بسیار کاربردی محسوب می‌شد.
مترجم: ندا اظهری
انتهای پیام/
