مه شارک، آیکونی از تخیلات انسانی

در عمق فضای بی‌کران، شکارچی بزرگی وجود دارد که هیچ اقیانوسی بر روی زمین نمی‌تواند آن را در خود جای دهد. این شکارچی، مه شارک (Shark Nebula) نام دارد و با وجود ظاهر ترسناکش، هیچ خطری برای ما ندارد. این پدیده آسمانی که از گاز و غبار بین ستاره‌ای تشکیل شده، به سرعت در حال جذب توجه علاقه‌مندان به اسرار کیهانی است.

غبار تیره‌ای که در تصاویر این مه دیده می‌شود، شبیه دود سیگار است و در جو خنک ستارگان غول‌پیکر شکل می‌گیرد. این ستارگان پرجرم پس از دفع گاز و فشرده شدن مجدد تحت تأثیر گرانش، با نور پرانرژی و باد‌های ستاره‌ای خود، ساختار‌های پیچیده‌ای را در ابر‌های زاینده‌شان حکاکی می‌کنند. این فرآیند نه تنها باعث تبخیر ابر‌های مولکولی تیره می‌شود، بلکه گاز هیدروژن اطراف را نیز پراکنده کرده و به رنگ قرمز درمی‌آورد.

به گزارش ناسا، در طول فرآیند تجزیه و تحلیل این ابر‌های عظیم، انسان‌ها تمایل دارند آنها را به شکل نماد‌های آشنا تصور کنند، دقیقا مثل ابر‌های آبی که در آسمان زمین می‌بینیم. مه شارک که گاهی با نام فهرستی LDN ۱۲۳۵ شناخته می‌شود، حدود ۱۵ سال نوری گسترش دارد و در فاصله‌ای نزدیک به ۶۵۰ سال نوری در جهت صورت فلکی کفیوس (پادشاه اتیوپی) قرار دارد. این مجموعه شامل ابر‌های کوچک‌تری مانند ون دن برخ ۱۴۹ و ۱۵۰ نیز می‌شود.