ایران در مسیر پیشرفت ۷؛
تأثیر فناوری اطلاعات بر بهبود نظام آموزشی ایران
تأثیر فناوری اطلاعات بر نظام آموزش و پرورش ایران غیرقابل انکار است. افزایش دسترسی به منابع آموزشی، امکان شخصی‌سازی یادگیری و بهبود مدیریت آموزشی تنها بخشی از دستاورد‌های این فناوری در ایران محسوب می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری آنا، فناوری اطلاعات در دهه‌های اخیر به یکی از محور‌های اساسی تحولات در نظام‌های آموزشی جهان تبدیل شده است. این فناوری با ایجاد زیرساخت‌های دیجیتال، تسهیل ارتباطات و ارائه ابزار‌های نوین یادگیری، زمینه را برای ارتقای کیفیت و کارایی آموزش فراهم کرده است. در ایران، تلاش‌های گسترده‌ای برای بهره‌گیری از فناوری اطلاعات در آموزش و پرورش صورت گرفته است. تأثیر فناوری اطلاعات بر بهبود نظام آموزش و پرورش ایران را می‌توان با تمرکز بر سه حوزه کلیدی یعنی دسترسی به منابع آموزشی، شخصی‌سازی فرآیند یادگیری و بهبود مدیریت آموزشی واکاوی کرد.
به طور کلی آموزش و پرورش یکی از ارکان اصلی توسعه هر جامعه است، زیرا به افراد مهارت‌ها و دانش‌های لازم را برای مواجهه با چالش‌های زندگی و کار ارائه می‌دهد. این فرآیند به فرد کمک می‌کند تا به توانمندی‌های خود پی ببرد و جامعه را نیز در مسیر پیشرفت هدایت می‌کند. آموزش صحیح و به‌موقع می‌تواند به کاهش نابرابری‌های اجتماعی، افزایش آگاهی عمومی و پرورش شهروندان مسئول و آگاه منجر شود. به همین دلیل، سرمایه‌گذاری در نظام آموزش و پرورش برای آینده‌های پایدار و سالم ضروری است.
استفاده از فناوری‌های جدید نیز به طرز چشمگیری در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری تاثیر دارد. فناوری‌های نوین مانند اینترنت، نرم‌افزار‌های آموزشی و ابزار‌های آنلاین، امکان دسترسی به منابع آموزشی غنی و متنوع را برای دانش‌آموزان و معلمان فراهم کرده‌اند. این ابزار‌ها فرآیند یادگیری را تسهیل می‌کنند و می‌توانند تجربه‌های یادگیری را شخصی‌سازی کرده و با ایجاد فضایی تعاملی، انگیزه دانش‌آموزان را برای یادگیری افزایش دهند. در عصر حاضر، تسلط بر فناوری‌های جدید به یک ضرورت تبدیل شده و می‌تواند در توانمندسازی نسل آینده نقش کلیدی ایفا کند.
دسترسی به منابع آموزشی
یکی از مهم‌ترین تأثیرات فناوری اطلاعات در آموزش و پرورش ایران، افزایش دسترسی دانش‌آموزان به منابع آموزشی متنوع و باکیفیت است. با گسترش اینترنت پرسرعت و توسعه زیرساخت‌های ارتباطی، امکان دسترسی به کتاب‌های الکترونیکی، مقالات علمی، ویدئو‌های آموزشی و دوره‌های آنلاین برای دانش‌آموزان در مناطق مختلف کشور فراهم شده است.
بر اساس گزارش اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU)، ایران در سال‌های اخیر افزایش ضریب نفوذ اینترنت تا نزدیک به 130 رسیده است، که این رشد قابل توجهی در مقایسه با یک دهه پیش محسوب می‌شود. این پیشرفت موجب شده است که دانش‌آموزان حتی در مناطق روستایی و دورافتاده نیز بتوانند از منابع آموزشی دیجیتال بهره‌مند شوند. برای مثال، سامانه “شاد” که در دوران شیوع ویروس کرونا راه‌اندازی شد، توانست نیاز‌های آموزشی میلیون‌ها دانش‌آموز را از طریق ابزار‌های دیجیتال برطرف کند.
شخصی‌سازی فرآیند یادگیری
یکی دیگر از دستاورد‌های مهم فناوری اطلاعات در نظام آموزش و پرورش ایران، امکان شخصی‌سازی فرآیند یادگیری است. با استفاده از سیستم‌های یادگیری هوشمند، معلمان و دانش‌آموزان قادر به طراحی برنامه‌های آموزشی متناسب با نیاز‌ها و توانایی‌های فردی خود شده‌اند. این رویکرد باعث می‌شود که دانش‌آموزانی با استعداد‌های مختلف بتوانند با سرعت و شیوه مناسب خود پیشرفت کنند.
به عنوان نمونه، پلتفرم‌های آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی، مانند امکان تحلیل دقیق عملکرد دانش‌آموزان و ارائه توصیه‌های شخصی‌سازی شده را فراهم کرده‌اند. این فناوری به بهبود عملکرد دانش‌آموزان کمک می‌کند و فشار بر معلمان برای مدیریت تنوع یادگیری را کاهش می‌دهد.
بهبود مدیریت آموزشی
فناوری اطلاعات نقش کلیدی در بهبود مدیریت نظام آموزشی ایفا کرده است. از سیستم‌های مدیریت دانش‌آموزی گرفته تا ابزار‌های تحلیل داده‌های آموزشی، این فناوری‌ها توانسته‌اند فرآیند‌های برنامه‌ریزی، نظارت و ارزیابی را بهینه کنند. در ایران، وزارت آموزش و پرورش با توسعه سامانه‌های الکترونیکی مانند “سناد” و “همگام”، امکان نظارت دقیق بر عملکرد مدارس، معلمان و دانش‌آموزان را فراهم کرده است.
به عنوان مثال، سامانه “سناد” امکان ثبت و پیگیری اطلاعات آموزشی دانش‌آموزان در سطح ملی را فراهم کرده است و نقش مؤثری در شفاف‌سازی و کارآمدی مدیریت نظام آموزشی ایفا کرده است. همچنین، این سامانه‌ها به کاهش هزینه‌های اجرایی و صرفه‌جویی در زمان کمک کرده‌اند.
تأثیر فناوری اطلاعات بر نظام آموزش و پرورش ایران غیرقابل انکار است. افزایش دسترسی به منابع آموزشی، امکان شخصی‌سازی یادگیری و بهبود مدیریت آموزشی تنها بخشی از دستاورد‌های این فناوری در ایران محسوب می‌شوند. با توجه به رشد سریع فناوری‌های نوین و اهمیت آن در توانمندسازی نیروی انسانی، تقویت زیرساخت‌های فناوری اطلاعات در آموزش و پرورش می‌تواند گام بلندی به سوی توسعه پایدار کشور باشد.
انتهای پیام/
