زمین در آتش: سال ۲۰۲۴ داغ‌ترین سال تاریخ با افزایش بی سابقه دما و هشدار‌های جدی
در سال ۲۰۲۴، زمین داغ‌ترین سال ثبت شده خود را تجربه کرد و رکورد‌های قبلی اش را پشت سر گذاشت؛ میانگین دمای جهانی در این سال، ۱.۲۸ درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین دمایی است که در قرن بیستم به عنوان معیار و مبنا در نظر گرفته می‌شد.
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از سای تک دیلی، این قله تاریخی یادآور نیاز فوری به درک و کاهش تأثیر انسان بر روی سیاره، در بحبوحه بحران‌های اقلیمی مداوم مانند آتش سوزی‌های جنگلی و بالا آمدن سطح دریا است.
گرمای رکوردشکن سال ۲۰۲۴
بر اساس مطالعات و تحلیل‌های سازمان فضایی آمریکا (ناسا) دمای سطح زمین در سال ۲۰۲۴ به بالاترین دمای ثبت شده رسید.
در سال ۲۰۲۴، دمای جهانی ۱.۲۸ درجه سانتیگراد بالاتر از میزان مبنای قرن بیستم ناسا (۱۹۵۱-۱۹۸۰) بود و از رکورد قبلی ثبت شده در سال ۲۰۲۳ فراتر رفت. این نقطه عطف جدید به دنبال یک رکورد بی سابقه دمایی ۱۵ ماهه از ژوئن ۲۰۲۳ تا اوت ۲۰۲۴ روی داد.
«بیل نلسون» «Bill Nelson» مدیر ناسا در این باره می‌گوید: «یک بار دیگر، رکورد دما شکسته شد - ۲۰۲۴ گرم‌ترین سال از زمان شروع ثبت رکورد در سال ۱۸۸۰ بود. در میان دمای بی سابقه و آتش سوزی‌های بزرگی که در حال حاضر مراکز و کارمندان ما در کالیفرنیا را تهدید می‌کند، هرگز درک سیاره در حال تغییر مان، این قدر مهم نبوده است.»
اثرات بلند مدت آب و هوا
بر اساس تخمین دانشمندان ناسا، زمین در سال ۲۰۲۴ حدود ۱.۴۷ درجه سانتیگراد گرمتر از میانگین ۱۸۵۰-۱۹۰۰ بوده است. برای بیش از نیمی از سال ۲۰۲۴، میانگین دما بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح مبنا بود و میانگین سالانه، با عدم قطعیت‌های ریاضی، ممکن است برای نخستین بار از این سطح فراتر رفته باشد.
نقشه بالا ناهنجاری‌های دمای جهانی را در سال ۲۰۲۴ را به تصویر می‌کشد. این نقشه دمای مطلق را نشان نمی‌دهد بلکه می‌گوید هر منطقه از زمین چقدر گرمتر یا خنک‌تر از میانگین سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۸۰ بوده است. نمودار میله‌ای زیر سال ۲۰۲۴ را در زمینه ناهنجاری‌های دما از سال ۱۸۸۰ نشان می‌دهد. مقادیر محور عمودی نشان دهنده میانگین دمای سطح در کل کره زمین برای سال است.
مقایسه اقلیم گذشته و حال
«گِوین اشمیت» «Gavin Schmidt»، مدیر موسسه مطالعات فضایی گادارد ناسا می‌گوید: «معاهده پاریس در مورد تغییرات اقلیمی، تلاش‌هایی را برای حفظ طولانی مدت دما زیر ۱.۵ درجه سانتیگراد، بیان می‌کند. برای در نظر داشتن این امر می‌توان گفت دمای هوا در طول دوره‌های گرم زمین طی سه میلیون سال پیش، زمانی که سطح دریا‌ها ده‌ها فوت بالاتر از میزان امروز بود - فقط حدود ۳ درجه سانتیگراد گرمتر از سطوح پیش از صنعت بوده است. ما در نیمه راه رسیدن به گرمای سطح دوره پلیوسن تنها طی ۱۵۰ سال آینده هستیم».
دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که دی اکسید کربن، متان و سایر گاز‌های گلخانه‌ای، که کربن را به دام می‌اندازند، عامل روند گرمایش در دهه‌های اخیر هستند. بر اساس یک تحلیل بین المللی جدید، در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳، زمین شاهد افزایش بی سابقه‌ای در انتشار دی اکسید کربن ناشی از سوخت‌های فسیلی بوده است. غلظت دی اکسید کربن در جو از سطوح قبل از صنعتی شدن در قرن هجدهم تقریبا یعنی ۲۷۸ قسمت در میلیون به حدود ۴۲۰ قسمت در میلیون در حال حاضر افزایش یافته است.
روند گرمای بی سابقه
دمای هر سال می‌تواند تحت تأثیر نوسانات طبیعی اقلیم مانند ال نینو و لا نینا باشد که اقیانوس آرام استوایی را به طور متناوب گرم و خنک می‌کنند. ال نینوی قوی که در پاییز ۲۰۲۳ آغاز شد، کمک کرد دمای جهانی بالاتر از رکورد‌های قبلی برود.
اشمیت می‌گوید این افزایش دما که در سال ۲۰۲۳ آغاز شد، در سال ۲۰۲۴ فراتر از انتظارات بود، حتی اگر ال نینو کاهش می‌یافت.
محققان در حال تحقیق بر روی شناسایی عوامل مؤثر از جمله تأثیرات احتمالی اقلیمی فوران آتشفشانی تونگا در ژانویه ۲۰۲۲ و کاهش آلودگی هستند که ممکن است پوشش ابری و نحوه انعکاس نور خورشید به فضا را تغییر دهد.
اشمیت معتقد است: «هر سال قرار نیست رکورد شکسته شود، اما روند بلندمدت مشخص است. در حال حاضر شاهد تاثیر باران‌های شدید، امواج گرما و افزایش خطر سیل هستیم؛ پدیده‌هایی که تا وقتی انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ادامه دارد، بدتر خواهند شد.»
مشاهده محلی تغییرات
ناسا رکورد دمای خود را با استفاده از داده‌های دمای هوای سطحی و دریایی به دست می‌آورد که توسط ده‌ها هزار ایستگاه هواشناسی و همچنین ابزار‌های کشتی‌ها و شناور‌ها جمع آوری می‌شود. سپس این داده‌ها را با روش‌های خاصی تحلیل می‌کند تا مطمئن شود که عوامل مختلف مانند پراکندگی ایستگاه‌ها و گرمای شهرها، نتایج را مخدوش نکنند.
ارزیابی جدیدی که در اوایل سال جاری توسط دانشمندان دانشکده معادن کلرادو، بنیاد ملی علوم، اداره ملی جو و اقیانوس (NOAA) و ناسا منتشر شد، اعتماد به داده‌های دمای جهانی و منطقه‌ای ناسا را بیشتر افزایش می‌دهد.
اشمیت می‌گوید: «وقتی تغییراتی در آب و هوا اتفاق می‌افتد، ابتدا آن را در میانگین جهانی، سپس در مقیاس قاره‌ای و بعد در مقیاس منطقه‌ای می‌بینید. اکنون، ما آن را در سطح محلی می‌بینیم. این تغییرات که در تجارب آب و هوای روزمره مردم رخ می‌دهد کاملاً واضح شده است.»
مطالعات مستقل دیگر که توسط NOAA، برکلی زمین، مرکز هادلی (بخشی از اداره هواشناسی انگلیس) و خدمات اقلیم کوپرنیک در اروپا انجام شده است همگی تایید کرده‌اند که سال ۲۰۲۴ بالاترین دمای سطح جهانی را از زمان شروع ثبت رکورد‌های مدرن داشته است. اگرچه این سازمان‌ها بسیاری از داده‌های دمایی یکسان را تجزیه و تحلیل می‌کنند، اما روش‌ها و مدل‌های متفاوتی برای ارزیابی‌های خود دارند. با وجود این تغییرات، همه یافته‌ها به یک روند ثابت گرمایش اشاره می‌کنند.
مجموعه کامل داده‌های ناسا از دمای سطح جهان و همچنین جزئیات نحوه انجام تجزیه و تحلیل دانشمندان ناسا، در GISS- آزمایشگاه ناسا که توسط مرکز پرواز فضایی گادارد مدیریت می‌شود- در دسترس عموم قرار داده شده است.
انتهای پیام/
