معمای انرژی تاریک!

به گزارش خبرگزاری آنا، کیهان بی‌کران پر از رمز و راز است. یکی از بزرگترین سؤالاتی که امروزه دانشمندان با آن روبرو هستند، در مورد انرژی تاریک است. انرژی تاریک حدود 68 درصد از کیهان را تشکیل می‌دهد. این نیروی مرموز به نظر می‌رسد همه چیز را از هم جدا می‌کند و باعث می‌شود که جهان سریع و سریع‌تر گسترش یابد.

در اواخر دهه نود میلادی دانشمندان به کشف شگفت انگیزی دست یافتند. آنها دریافتند که کهکشان‌های دور سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رفت از ما دور می‌شوند. این یافته چیزی نبود که آنها تصور می‌کردند. اکثریت مطلق منجمان معتقد بودند گرانش کهکشان‌ها را به هم نزدیک می‌کند و حرکت را کند می‌کند. در عوض کشفیات‌هابل آنها را متوجه ساخت که چیزی باعث این شتاب غیرمنتظره شده است. آنها نام این نیروی مرموز را «انرژی تاریک» گذاشتند.

بیشتر بخوانید

یادداشت| بازاندیشی در آسمان شب: نیکلاس کوپرنیک و مدل خورشید-مرکزی

اما انرژی تاریک چیست؟ دانشمندان چندین نظریه مختلف در این رابطه دارند. یکی از ایده‌ها این است که انرژی تاریک یک ویژگی در خود فضا است. بر اساس این نظریه با گسترش فضا، انرژی جدیدی ظاهر می‌شود. این انرژی می‌تواند مسئول جدا کردن کهکشان‌ها از یکدیگر باشد. ایده دیگر این است که انرژی تاریک از میدانی می‌آید که جهان را پر کرده است. بنا بر این نظریه، میدان مزبور ممکن است در طول زمان تغییر کند، که این قضیه توضیح می‌دهد چرا انبساط جهان در حال شتاب گرفتن است.

یکی از چالش‌های مطالعه انرژی تاریک این است که نوری ساطع نمی کند و ما نمی توانیم مستقیماً آن را ببینیم. در عوض دانشمندان اثرات آن را بر جهان مشاهده می‌کنند. آنها کهکشان‌ها و نحوه حرکت آنها را مطالعه می‌کنند. محققان با مشاهده نور ابرنواخترها (ستارگان در حال انفجار) می‌توانند سرعت دور شدن کهکشان‌ها را از ما را اندازه گیری کنند.

دانشمندان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انرژی تاریک، آزمایشاتی انجام می‌دهند و تلسکوپ‌های قدرتمندی می‌سازند. این تلسکوپ‌ها به اعماق فضا می‌نگرند و قدیمی ترین و دورترین کهکشان‌ها را رصد می‌کنند. امید می‌رود با تجزیه و تحلیل این داده‌ها بتوان در مورد ماهیت و منشاء انرژی تاریک اطلاعات بیشتری را فهمید.

بیشتر بخوانید

حقایق نجومی ۲۶؛

در جست‌وجوی سیاره نهمِ منظومه شمسی

ابزار مهم دیگر مطالعه «ریزموج زمینه کیهانی» (microwave background radiation) است که زبان ساده می‌توان آن را حرارت باقیمانده از انفجار بزرگ قلمداد کرد. این تابش الکترومغناطیسی سرنخ‌هایی درباره جهان اولیه ارائه می‌دهد و به دانشمندان کمک می‌کند تا بفهمند انرژی تاریک چگونه در طول زمان تکامل یافته است.

با وجود این تلاش‌ها، انرژی تاریک همچنان یکی از بزرگترین رازهای کیهان شناسی مدرن باقی مانده است. درک منشاء آن می‌تواند دیدگاه ما را نسبت به جهان تغییر دهد و به پاسخ سوالاتی در مورد چرایی وجود جهان و چگونگی پایان آن کمک کند. جستجو برای کشف منشاء انرژی تاریک ادامه دارد و دانشمندان برای کشف بیشتر در این رابطه به ترکیبی از نظریه، مشاهده و آزمایش روی آورده اند.