جیمزوب برخورد سیارک‌ها با یکدیگر را رصد کرد
تلسکوپ فضایی جیمز وب شواهدی را مشاهده کرده است که به برخورد سیارک‌ها در منظومه ستاره‌ای مجاور اشاره می‌کند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، تلسکوپ فضای جیمز وب، در سیستم ستاره‌ای مجاور، برخورد سیارک‌ها را شناسایی کرده است. این مشاهده راهی برای درک بهتر نحوه شکل‌گیری سیارک‌ها و تأثیر آنها بر فضاپیما‌ها از طریق پدیده‌های بزرگتر در خارج از سیاره‌های منظومه شمسی باز می‌کند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب اکنون توانسته یکی از بزرگترین برخورد‌های سیارک‌ها در سیستم ستاره‌ای مجاور شناسایی کند. این برخورد که احتمالاً نشانه‌ای از تشکیل سیاره‌ها در سیستم ستاره‌ای مجاور است، در تاریخ ۲۹ فوریه ۲۰۲۳ رخ داده است.
تصاویر به دست آمده از این برخورد نشان دهنده این است که یک سیارک دیگر، در اثر برخورد با سیارهای دیگری در این سیستم، به خرد شده است. این رویداد نادر حکایت از آن دارد که تحقیقات پیرامون سیارات، سیارک‌ها و سیستم‌های ستاره‌ای فراتر از منظومه شمسی، اهمیت بسیاری دارد.
این پژوهش‌ها می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بیشتر درک کنند که چگونه سیارک‌ها و سایر اجسام به همراهی سیاراتی مانند زمین تشکیل شده‌اند و چگونه آنها بر سیارات و فضاپیما‌ها تاثیر می‌گذارند. این نتایج می‌تواند به آنها کمک کند تا بهتر درک کنند که چگونه جهان اطراف ما شکل گرفته و چگونه می‌توان آن را بررسی کرد.
محققان پایگاه زمینی شرح می‌دهند، آنچه که می‌توان اینجا مشاهده کرد نحوه شکل‌گیری سیارات سنگی و دیگر اجرام در زمان واقعی است؛ علاوه براین، گرد و غبار حاصل از برخورد، جرمی برابر با صد هزار برابر سیارکی دارد که در پی کشته شدن یک دایناسور شکل می‌گیرد.
سیارک‌های در حال برخورد با هم در بتا پیکتوریس، یک منظومه ستاره‌ای که ۶۳ حدود میلیون سال نوری از منظومه شمسی قرار دارد، دیده شدند. این منظومه ستاره‌ای به خاطر جوانی نسبی خود شناخته شده است و با ۲۵ ال ۲۰ میلیون سال سن در مقایسه با منظومه شمسی ۴.۶ میلیارد ساله مانند یک نوزاد آسمانی است.
این واقعیت که بتا پیکتوریس هنوز در اوایل شکل‌گیری سیاره‌ها به سر می‌برد به این معنی است که رصد سیارک‌های برخوردی در این منظومه ستاره‌ای می‌تواند به شناسایی فرآیند‌های گذشته منظومه شمسی کمک کند.
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
