هر آنچه باید در مورد «ایستگاه فضایی بینالمللی» بدانید!
ایستگاه فضایی بینالمللی به اختصار «ISS»، ماهواره‌‌ای است که به کوشش آژانس‌‌های فضایی چند کشور راه‌اندازی شده و آزمایشگاهی را در مدار زمین برای دانشمندان و ستاره‌شناسان فراهم کرده است.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ایستگاه فضایی بینالمللی که به اختصار« ISS » نامیده می‌شود، ماهواره‌‌ای است که ناسا و سایر آژانس‌‌های فضایی دنیا، آن را طراحی و به آسمان پرتاب کردند. این ایستگاه برای دانشمندان و ستاره‌شناسان، آزمایشگاهی را در مدار زمین فراهم می‌کند که می‌توان در آن آزمایشهایی را انجام داد که به محیط فضایی و بدون جاذبه نیاز دارند. فضانوردان با فضاپیما بین زمین و ایستگاه فضایی بینالمللی در ترددند.
طراحی و ساخت
یکی از جالب‌ترین جنبه‌های طراحی ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) ماژولار بودن آن است. ماژول‌ها قطعات جداشدنی هستند که به راحتی می‌توان آنها را تعویض کرد یا ارتقا داد بدون اینکه مزاحمتی برای سایر قطعات ایجاد شود. طراحی ماژولار انعطاف پذیری بیشتری را در ساخت ISS فراهم، و امکان ارتقا را آسان‌تر کرده است.
دو نوع ماژول اصلی در ISS وجود دارد. ماژول‌های تحت فشار و ماژول‌های بدون فشار. ماژول‌های تحت فشار دارای فشار هوا برابر با سطح دریا (14.7 psi) هستند و خدمه برای ورود به این قسمت‌ها، نیازی به پوشیدن لباسهای تحت فشار ندارند. از سوی دیگر، ماژول‌های بدون فشار، هوایی درون خود ندارند و فضانوردان برای ورود به این ماژول‌ها باید لباسهای تحت فشار بپوشند. فعالیت‌هایی که نیاز به محیط خلاء فضایی دارند در این قسمت انجام می‌شوند.
ایستگاه فضایی بینالمللی به گونه ای طراحی شده است برق مورد نیاز خورد را از انرژی خورشید و به کمک پنل‌های خورشیدی تامین می‌کند. تمام پنل‌های خورشیدی در ISS حدود 120 کیلو وات (120000 وات) برق تولید می‌کنند تا تمام دستگاه‌ها و تجهیزات لازم، برق داشته باشند.
چرا ایستگاه فضایی بینالمللی ساخته شد؟
اهداف و نیازهای مختلفی پشت ساخت ISS وجود داشت و می‌توان گفت داشتن یک آزمایشگاه در فضا، اکتشاف و ایستگاهی برای فضاپیماها از جمله این اهداف عنوان شده است.
دانشمندان همیشه به دنبال نوعی آزمایشگاه در فضا بودند تا بتوانند آزمایشهایی را در محیط فضا انجام دهند. آزمایشهایی مانند نحوه رفتار سیالات در یک محیط فضایی بدون جاذبه که در ایستگاه فضایی بین المللی انجام شد، نتایج برجسته ای در مقایسه با آزمایش‌‌های انجام شده روی زمین به دست آورد. علاوه بر این، وجود ISS همچنین به عنوان ایستگاهی برای فضاپیماهایی که در آینده برای مأموریت‌های اکتشافات فضایی به سمت ماه، مریخ و سایر اجرام دور خواهند رفت، مورد نیاز بود.
زندگی فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی
خدمه ایستگاه فضایی بین المللی روز خود را از ساعت 6 صبح آغاز و قبل از خوردن صبحانه کمی ورزش می‌کنند. پس از صرف صبحانه و تنظیم برنامه روز، روز کاری رسمی خدمه از ساعت 8:10 صبح شروع می‌شود. خدمه، روزانه 10 ساعت کار می‌کنند که در این بین یک ساعت برای ناهار اختصاص دارد. آنها همچنین ورزش و تمرینات مختلفی را در طول روز و بعد از ناهار انجام می‌دهند. زمان خواب برنامه ریزی شده خدمه ساعت 21:30 است که قبل از آن باید کارهای خاصی را انجام دهند.
مسائل بهداشتی و ایمنی
خدمه ای که به ایستگاه فضایی بین المللی می‌رسند اغلب شش ماه آنجا می‌مانند و پس از آن مدت، باید به زمین بازگردند. مسائل مختلفی در زندگی در ISS وجود دارد که برخی از آنها استرس، قرار گرفتن در معرض تشعشعات و مشکل بی وزنی است. این استرس بیشتر به دلیل زندگی طولانی مدت در یک محفظه دربسته و ماه‌ها دوری از خانواده و دوستان است.
حقایق جالب
- پس از نوامبر 2000، ISS دیگر خالی و تنها نماند. همیشه خدمه ای بودند که از ایستگاه فضایی بین المللی مراقبت کنند.
- تا پایان سال 2017، 393 پرواز فضایی موفقیت آمیز به ایستگاه فضایی بین المللی انجام شده است و در مجموع 227 انسان از آن بازدید کرده اند.
- ایستگاه فضایی بین المللی هر 90 دقیقه یک بار به دور زمین می‌چرخه و این یعنی تجربه کردن 16 طلوع و غروب خورشید.
انتهای پیام/
