دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
با شناسایی ۳۷۰ نقطه هدف؛

دانشمندان دقت دارو‌های نقطه‌زن سرطان را بالا بردند

دانشمندان دقت دارو‌های نقطه‌زن سرطان را بالا بردند
پژوهشگران در راستای ارتقای روش دارورسانی هدفمند به سلول‌های سرطانی، ۳۷۰ نقطه را که دارو در تعامل با آن‌ها به اوج اثرگذاری خود می‌رسد، شناسایی کردند.
کد خبر : 892238

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیوز مدیکال، یک تحلیل نظام‌مند که به تازگی روی سلول‌های سرطانی انجام شده است به تشخیص ۳۷۰ نقطه منجر شد که می‌توان آن‌ها را به صورت هدفمند تحت تأثیر دارو قرار داد.

این هدفگذاری دارویی برای درمان ۲۷ نوع سرطان ازجمله سرطان ریه، پستان و تخمدان کاربرد دارد.

با دقیق شدن در لایه‌های متعدد اطلاعات ژنومیک عملکردی، محققان به دیدگاهی بی‌طرفانه درباره اینکه چه عواملی به رشد و بقای سلول‌های سرطانی منجر می‌شوند، دست یافتند. آن‌ها از روش‌های یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل داده‌های ۹۳۰ لاین از سلول‌های سرطانی، استفاده کردند تا ملکول‌ها و ساختار‌های درون‌سلولی را شناسایی کنند که دارو در تعامل با آن‌ها خاصیت درمانی خود را آزاد می‌کند. به چنین ملکول و ساختار درون سلولی‌ای هدف دارویی و به چنین روشی دارورسانی هدفمند به سلول سرطانی گفته می‌شود.

این روش شامل ارزیابی فراوانی این اهداف در تومور‌های سرطانی و ارتباط دادن آن‌ها با زیست‌نشانگر‌ها و عوامل ملکولی یا ژنتیکی موجود در تومور است.

انواع مختلفی از سرطان ازجمله سرطان تخمدان و کبد وجود دارد که داروی مؤثری برای درمان آن‌ها در دسترس نیست. البته شیمی‌درمانی و پرتودرمانی در نوع خود شیوه‌های مؤثری به شمار می‌آیند، اما قادر به تفکیک سلول‌های طبیعی و سرطانی از یکدیگر نیستند و ممکن است عوارض جانبی شدیدی مانند تهوع، خستگی مفرط و ریزش مو در پی داشته باشند.

 برای درمان میلیون‌ها بیمار مبتلا به انواع خاصی از سرطان، نیازمند تولید دارو‌های نقطه‌زن جدیدی هستیم که دقیقاً مبتنی بر جهش ژنتیکی‌ای ساخته می‌شوند که منجر به بروز آن نوع خاص از سرطان شده است.

در مطالعه اخیر، محققان مؤسسه «ولکام سنگر» (Wellcome Sanger) تصمیم گرفتند که تعداد اهداف دارویی بالقوه را محدود کنند.

آن‌ها در درجه اول نقاط ضعف انواع مختلف سرطان را تشخیص دادند که این به معنای شناسایی ژن‌ها، پروتئین‌ها و فرایند‌هایی است که سلول‌های سرطانی برای بقا به آن‌ها محتاجند.

سپس، محققان این نقاط ضعف را به نشانگر‌های بالینی متصل کردند تا به این ترتیب، بیمارانی را شناسایی کنند که بهتر به درمان جواب می‌دهند.

این روش به فهم هرچه بیشتر اینکه کدام یک از انواع سرطان ممکن است با راهبرد‌های داروییِ درحال بررسی درمان شوند، کمک می‌کند و به شناسایی مسائلی منجر می‌شود که حل آن‌ها نیازمند رویکرد‌های نوآورانه‌تری است.

این یافته‌ها اهمیت کشف درمان‌های مناسب با ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد هر یک از انواع سرطان را به رخ می‌کشد و نویدبخش ارائه روش‌های درمانی است که عوارض جانبی کمتری دارند.

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب