ژئومهندسی خورشیدی گرمایش جهانی را متوقف می‌کند

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از رویترز، دانشمندان در حال مطالعه این موضوع هستند که آیا مهندسی جغرافیایی جوی می‌تواند به محدود کردن گرم شدن و جلوگیری از فاجعه آب و هوا کمک کند یا خیر. یک روش بالقوه، مدیریت تابش خورشیدی (SRM) است؛ در روش‌های مدیریت تابش تلاش بر آن است تا با به‌کارگیری تکنیک‌های متفاوت، درصد بیشتری از تابش خورشید به فضا بازتابش داده شده و از رسیدن آن‌ها به سطح زمین و گرم کردن زمین جلوگیری شود.

این ایده ژئومهندسی در نظر دارد پرتو‌های خورشیدی موج کوتاه را مسدود کرده و از این طریق به خنکسازی کره زمین و جبران افزایش دما بپردازد. به بیان دیگر، مدیریت پرتو خورشیدی ممکن است روشی باشد که به صورت مصنوعی دمای جهانی را تثبیت کند.

در این حوزه پژوهشی، ایده و امکان دخالت انسان در میزان تابش خورشیدی که به زمین می‌رسد و به عبارتی تغییر میزان تابش خورشیدی در سطح زمین به منظور مقابله با گرمایش جهانی بررسی می‌شود. 

متغیر‌های مختلف جغرافیای خورشیدی می‌توانند استفاده شوند تا به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر موازنه انرژی زمین تأثیر بگذارند. 

مزیت دیگری که این روش دارد، این است که در مقایسه با راه‌های دیگر مقابله با گرمایش جهانی، سریع‌تر عمل می‌کند. اثر آن به سرعت قابل مشاهده است؛ همچنین، در مقایسه با تغییرات دیگری مانند کاهش گاز‌های گلخانه‌ای، هزینه اقتصادی آن نیز نسبتاً کمتر است.

در حالی‌که مباحث مربوط به اثربخشی آن بسیار زیاد است ایالات متحده، اروپا و چندین گروه فعال زیست‌محیطی درباره نه تنها فرصت‌ها بلکه خطرات آن نیز صحبت می‌کنند. این بحث در حال حاضر تا حد زیادی نظری است و تنها تعداد معدودی از پروژه‌های کوچک با این ایده در حال بهره برداری هستند.

فناوری در چه مرحله‌ای است؟

ایده تزریق دی اکسید گوگرد (SO۲) به جو چیز جدیدی نیست. آکادمی ملی علوم ایالات متحده این ایده را اوایل سال ۱۹۹۲ پیشنهاد کرد؛ دانشمندان نیز اثبات کرده‌اند که فوران‌های آتشفشانی که مقادیر عظیمی از دی‌اکسید گوگرد را آزاد میکند تأثیر خنک کننده‌ای بر روی کره زمین دارد.

تلاش برای از بین بردن این گاز به عنوان یک آلاینده مضر هوا در چین و جا‌های دیگر طی یک دهه گذشته، اثر خنک کننده آن را کاهش داده و گرمای «غیرمستقیم» ناشی از گاز‌های گلخانه‌ای را کاهش داده و از این طریق منجر به افزایش میزان گرمای جهانی شده است.

انتقاداتی نیز نسبت به ایده ژئومهندسی مدیریت پرتوی خورشیدی وارده شده است. از آنجا که این روش تنها بخشی از مسئله گرمایش جهانی را برطرف می‌کند و عوارض کنترل نشده‌ای را ممکن است بر جوامع و محیط زیست به وجود آورد، باید موضوع به دقت مورد برسی قرار گیرد. این روش همچنین می‌تواند تأثیر مخربی بر الگو‌های آب و هوایی داشته باشد.

بسیاری از کشور‌ها و عموم متخصصان معتقدند که قراردادی بین‌الملی نیاز است تا استفاده از روش مدیریت پرتوی خورشیدی را به سیاست‌های مشترک و قابل توسعه پایه ریزی کند.

بنابراین، با اینکه بسیاری در حال حاضر پژوهش در این حوزه را دنبال می‌کنند، هنوز بسیاری از جوانب علمی، اجتماعی و قانونی در زمینه مدیریت پرتوی خورشیدی باید مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد تا بتوان به‌طور جامع نتایج مطلوب را در مورد استفاده بهینه همه‌جانبه از این فناوری بدست آورد.