تصاویری منحصر به فرد از فرآیند تشکیل ستاره منتشر شد
به گزارش خبرنگار ارتباطات و فناوری اطلاعات خبرگزاری علم و فناوری آنا، رد ظریفی از غبار و خوشههای ستارهای درخشان در تصویر جدید ارسال شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب به چشم میخورد.
پیچکهای درخشان ستاره به کهکشان مارپیچی NGC ۵۰۶۸ تعلق دارند که نوار مرکزی روشن آن در سمت چپ بالای تصویر منتشر شده قابل مشاهده است. NGC ۵۰۶۸ در فاصله ۲۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی سنبله قرار دارد. این تصویر مناطق ستاره ساز مرکزی و درخشان کهکشان را نشان میدهد که مخزنی برای مشاهده تشکیل ستاره در کهکشانهای نزدیک محسوب میشود.
این مشاهدات به دو دلیل برای ستاره شناسان ارزشمند است؛ تشکیل ستاره زمینههای بسیاری را در اختر شناسی فراهم میکند، از پلاسمای ضعیفی که بین ستارهها قرار دارد تا تکامل کل کهکشانها. ستاره شناسان امیدوار هستند با مشاهده شکل گیری ستارهها در کهکشانهای نزدیک، پیشرفتهای علمی بزرگی را با برخی از اولین دادههای موجود از جیمز وب آغاز کنند.
همچنین مشاهدات جیمز وب براساس مطالعه با تلسکوپهای هابل و رصدخانههای زمینی انجام میشود. این تلسکوپ تصاویری از ۱۹ کهکشان ستاره ساز نزدیک جمع آوری کرد که ستاره شناسان توانستند آنها را با تصاویر هابل از ۱۰ هزار خوشه ستارهای، نقشه برداری طیفی از ۲۰ هزار سحابی ستاره ساز از تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) و مشاهدات ۱۲ هزار ابر مولکولی تاریک و متراکم شناسایی شده، ترکیب کنند. این مشاهدات طیف الکترومغناطیسی را در بر میگیرند و به ستاره شناسان فرصت بی سابقهای برای کنار هم قرار دادن جزئیات تشکیل ستارهها میدهند.
جیمز وب با توانایی خود در رصد ستارههای تازه متولد شده از گاز و گرد و غبار، برای کشف فرایندهای حاکم بر تشکیل ستاره مناسب است. ستارهها و سیستمهای سیارهای در میان گاز و غبار چرخان متولد میشوند که برای رصد توسط هابل یا VLT مبهم هستند.
جیمز وب با داشتن دو ابزار MIRI (ابزار مادون قرمز میانی) و NIRCam (دوربین مادون قرمز نزدیک) به ستاره شناسان این امکان را داد تا از میان ابرهای از گرد و غبار در NGC ۵۰۶۸ به درستی ببینند و فرایندهای تشکیل ستاره را در حین وقوع آنها ثبت کنند. این تصویر قابلیتهای این دو ابزار را با هم ترکیب کرده و نمایی واقعا منحصر به فرد از ترکیب NGC ۵۰۶۸ ارائه میدهد.
لازم به یادآوری است؛ تلسکوپ فضایی جیمز وب اولین رصدخانه علوم فضایی جهان است. وب اسرار منظومه شمسی ما را حل خواهد کرد، به فراتر از جهانهای دوردست اطراف ستارههای دیگر نگاه خواهد کرد و ساختارها و ریشههای مرموز جهان ما و جایگاه ما در آن را بررسی خواهد کرد.
انتهای پیام/