هابل دورترین کهکشان با فاصله 13/4 میلیارد سال نوری را رویت کرد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از NASA، هابل با دیدن این کهکشان زمانی را می‌بیند که عمر کیهان فقط ۴۰۰ میلیون سال بوده است. به تخمین منجمان مه‌بانگ (بیگ‌بنگ) 13/8 میلیارد سال قبل اتفاق افتاده است.

منجمان می‌گویند که در مورد محاسبات خود اطمینان دارند زیرا توانسته‌اند نور کهکشان را تجزیه و تحلیل کنند. ارزیابی‌ها با سنجش طیف نوری در مورد اجرام بسیار دورافتاده مشکل است، اما اگر عملی شود قابل اعتمادترین تخمین‌ها را به دست می‌دهد.

پاسکال اوش، نویسنده اصلی این مقاله و منجم دانشگاه ییل آمریکا، گفت: «این واقعا نقطه اوج کشف کهکشان‌ها در طول تاریخ کیهان توسط هابل است».

او افزود: «هابل بار دیگر ثابت کرده که حتی پس از سپری کردن تقریبا ۲۶ سال در فضا، چه تلسکوپ بی‌نظیری است».

اوش همچنین گفت:‌ «وقتی این تلسکوپ پرتاب می‌شد، ما در حال تحقیق به روی کهکشان‌هایی بودیم که حدود ۵۰ درصد تاریخ کیهان را نشان می‌دادند. اکنون ما ۹۷ درصد گذشته کیهان را می‌بینیم. این واقعا یک دستاورد عظیم است».

با این حال دانشمندان تصور می‌کنند که این سرحد توانایی‌های فنی این رصدخانه فضایی است و برای دیدن گذشته حتی دورتر کیهان باید منتظر جانشین هابل بود.

هابل سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد و تا چند سال آینده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب جایگزین خواهد شد. تلسکوپ فضایی جیمز وب که ساخت آن در جریان است قرار است در سال ۲۰۱۸ پرتاب شود.

هابل در ۲۴ آوریل سال ۱۹۹۰ با شاتل دیسکاوری به فضا رفت

ابزارهای تلسکوپ جیمز وب برای دیدن طیف فروسرخ تنظیم شده‌اند، این بخشی از طیف الکترومغناطیسی است که نور اولین ستارگانی که در کیهان شروع به تابیدن کردند باید در آن قابل رویت باشد. این ستارگان احتمالا ۲۰۰ میلیون سال نوری دورتر از GN-z11 هستند.

دانشمندان مشتاقند این ستارگان اولیه و شرایطی را که در آن به وجود آمدند، بررسی کنند. آنها احتمالا غول‌های گازی بوده‌اند که از دل گاز سرد و خنثی (از نظر بار الکتریکی) سربرآوردند. این ستارگان غول پیکر درخشش فوق‌العاده‌ای دارند اما عمرشان کوتاه است و اولین عناصر سنگین را تولید کردند.

آنها همچنین گاز خنثی در اطراف خود را به اصطلاح سرخ کردند - الکترون اتم‌های آنها را زدودند - تا پلاسمای پراکنده‌ای را تولید کنند که امروز در فاصله میان ستارگان اطراف خود می‌بینیم.

دکتر اوش و همکارانش می‌گویند که اندازه GN-z11 یک بیست و پنجم (0/04) کهکشان راه شیری است و جرم ستارگان آن فقط یک درصد راه شیری است.

او می‌گوید:‌ «نکته شگفت‌انگیز اینکه چقدر (نسبت به اندازه و جرمش) درخشان است، و با سرعت زیادی درحال رشد است و با سرعت زیادی ستاره تولید می‌کند. برای همین بعضی از مدل‌های ما را زیر سوال می‌برد، اما نشان می‌دهد که پیدایش کهکشان‌ها از همان نوجوانی کیهان شروع شده بود و این پیش‌درآمدی عالی برای تلسکوپ جیمز وب است، تلسکوپی که حتی اعماق دورتر را خواهد دید تا پیشینیان این کهکشان را نشانمان دهد».

دورترین کهکشانی که هابل قبل از این شناسایی کرده بود 13/2 میلیارد سال نوری از ما فاصله داشت.