در سومین همایش کنکاش‌های مفهومی و نظری درباره جامعه ایران
پرویز پیران: عصر ما عصر فراشارلاتانیزم است/ وضعیت مدرنیته یکی از دلایلی سترونی علوم انسانی است
سومین همایش کنکاش‌های مفهومی و نظری درباره جامعه ایران صبح امروز در دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران آغاز شده و تا عصر فردا ادامه خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، پرویز پیران، استاد دانشگاه علامه طباطبایی در این همایش گفت: «ما در عصر فراشارلاتانیزم به سر می‌بریم. اگر جسم و فیزیک را در کنار هم بگذاریم باید همه علومی را که به انسان مرتبط می‌شوند مورد توجه قرار داد و به جای پرداختن به علوم‌انسانی باید به خود انسان پرداخت.»
او گفت: «متاسفانه جریان غالب حال‌حاضر علوم انسانی به قدری وضعیت فاجعه‌باری به خود گرفته که در طول تاریخ ایران بی‌سابقه است.»
پیران افزود: «یکی از شرکت‌هایی که به صورت غیرقانونی پایان‌نامه‌های دانشجویان و اعضای هیات علمی را تامین می‌کند اعلام کرده است که در سال گذشته 2میلیارد تومان درآمد داشته و برای 200 عضو هیات‌علمی رساله نوشته است و این نشان از وضعیت تاسف‌بار جامعه علمی ایران دارد.»
استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: «منظور من از دیالکتیک عام، دستاوردهای هر دانش در زمانی مفرود و دیالکتیک خاص، متنی است که دیالکتیک عام در آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. ما هرچقدر هم که دانشمند داشته باشیم تا زمانی که این دیالکتیک عام به صورت معنایی و مفهومی فهمیده نشود نمی‌تواند در بستر متن تاریخی و اکنون مورد مطالعه قرار بگیرد. می‌باید سه مفهوم فضا، تاریخ و جامعه در یک دیالکتیک با هم در ارتباط باشند. به عقیده من تا زمانی که این اتفاق نیفتد هیچ‌گاه نمی‌توانیم از سترونی علوم انسانی فرار کنیم.»
پیران در تشریح مدرنیته در ایران گفت: «به نظر من مدرنیته در ایران مثل یک تمثیل است و با آن شناخته می‌شود. یک انسان در 400-500 سال پیش جسم سنگینی به سرش برخورد می‌کند و بیهوش می‌شود و در طول این مدت اتفاقات زیادی در اطراف او به وقوع می‌پیوندد، ولی او خبر ندارد. این انسان خواب می‌بیند و وقتی بیدار می‌شود این خواب را برای دیگران بریده بریده تعریف می‌کند. عده‌ای می‌گویند مدرنیته خوب است، عده‌ای نیز می‌گویند که با دین‌مان مخالف است. این وضعیت مدرنیته در ایران است که خود یک پارادایم سترونی علوم‌انسانی نیز به شمار می‌رود. آن فرد با خواب‌های بریده‌بریده هم تاریخ گذشته را تحلیل کرده و هم اینکه موارد ناسازگار با این خواب را رد می‌کند.»
او افزود: «دیالکتیک خاص و عام در گذشته ایران از سوی ابن‌سینا، شیخ‌شهاب و غیره بسیار ارزشمند و به بهترین وجه استفاده شده است. ابن‌سینا حکمت غربی و شرقی را از هم تفکیک می‌کند. ابن‌سینای جوان ارسطویی بوده و ابن‌سینای پیر به سمت حکمت شرق حرکت می‌کند. زکریای رازی از ارزشمندترین شخصیت‌های پرسنده تاریخ ایران است، چون پرسش کردن ممنوع بوده است. کدام جامعه است که تاریخ ارزشمند خود را کنار بگذارد و به گدایی لغت به اسم روان‌شناسی و جامعه‌شناسی بپردازد.»
انتهای پیام/
