سخنان روز گذشته برخی از ائمه جمعه شهرهای بزرگ کشور به موضوع«حجاب» اختصاص داشت و تا این جای کار طبیعی است، چرا که یکی از وظایف علمای دین امر به معروف و نهی از منکر در این باره است. اما در این سخنان بیش از آن‌که خود این موضوع مهم جامعه اسلامی، مورد توجه باشد، نقش بزرگ نیروی انتظامی در این سخنان مشهود بود.
امام جمعه موقت تهران گفتند:«در روزهای اخیر بدحجابی را در جامعه کمتر می‌بینیم [و به همین خاطر] از نیروی انتظامی تشکر، حمایت کرده و آنها را تشویق می‌کنیم.» (به نقل از پایگاه خبری انتخاب).
امام جمعه مشهد نیز در سخنان مشابهی به انتقاد از کسانی پرداخت که «نمی‌گذارند، نیروی انتظامی حجاب را در کشور پیاده کند.»
در بیانات این روحانیون مشهور کشور، آن‌چه که پر رنگ دیده می‌شود، صرفا تلاش‌های نیروی انتظامی وعمل‌کرد قهری این نیروی نظامی برای حفظ حجاب در شهرهاست.
در این زمینه دغدغه‌هایی خود را به صورت سئوال نشان می‌دهد:
1-اگر در اوایل انقلاب، که رهبران و مبارزان آن با شعارهای فرهنگی مردم را دعوت به حفظ شئون اسلامی می‌کردند، کسی از مداخله یک نیروی نظامی و انتظامی سخن می‌گفت، آیا آن قدر که امروز عادی به نظر می‌رسد، عجیب به نظر نمی‌رسید؟
2-این که با وجود این همه نهاد فرهنگی که ارقام قابل توجهی از بودجه کشور را به خود اختصاص داده‌اند، به جهت بهتر شدن وضعیت حجاب، از یک نیروی نظامی و انتظامی تشکر می‌شود، هشدارآمیز نیست؟
3-اولین چیزی که از این اظهارنظرها به ذهن می‌رسد، این است که حفظ حجاب در جامعه گویی تنها یک ضامن دارد و آن قوه قهریه نیروی انتظامی است و آن گاه این سئوال به ذهن می‌رسد که این اظهار نظر انتقاد به بسیاری از نهادهای فرهنگی نظام نیست و اصولا فلسفه وجودی آنها را زیر سئوال نمی‌برد و انکار نمی‌کند؟
4-آیا اگر بهبود وضعیت حجاب را محصول عملکرد نیروی انتظامی بدانیم، به معنای آن نیست که بخش زیادی از زنان جامعه را که با رغبت مایل به انتخاب و حفظ حجاب خود هستند، نیز در شمار کسانی آورده‌ایم که به مقتضای اجبار وانمود به ادای این فریضه مذهبی می‌کنند؟
5-مهم‌تر از همه،آیا اظهار این سخنان از سوی بزرگانی که در کسوت روحانیت هستند و دست بازی برای اجرای منویات خود دارند، اعتراف به کم‌کاری این قشر مهم و متنفذ جامعه اسلامی ایران نیست؟ آیا می‌توان از همین بابت از آنان خواست که در روش‌های خود تجدید نظر کنند و معارف اسلام را به زبانی به مردم (به‌خصوص زنان و جوانان) ارائه کنند که نیازی به قوه قهریه نباشد؟
6-وسرانجام این که اصولا انتساب بالا بودن آمار گرایش به موازین شرع، به واسطه اقدامات نیروی انتظامی، نتایج آن را زیر سئوال نمی‌برد و مهم‌تر از همه آن را بی‌اعتبار نمی‌کند؟
***
به نظر می‌رسد برخی اظهارنظرهایی از این دست، که این روزها برمبنای موافقت و مخالفت با اعزام «گشت نامحسوس» به خیابان‌های شهرهای بزرگ صورت می‌گیرد، اگرچه در کوتاه‌مدت می‌تواند به تقویت مواضع موافقان این طرح بینجامد، اما در درازمدت سئوالاتی از نوع سئوالات فوق در ذهن مردم داخل و برخی محافل خارج از کشور ایجاد می‌کند که در ارزیابی نهایی چندان به نفع نظام اسلامی نیست و زمینه تبلیغات منفی را نیز فراهم می‌کند.
*روزنامه‌نگار
سرمقاله امروز -شنبه 18 اریبهشت 95- روزنامه همدلی
انتهای پیام/
