دانشمندان توصیه می‌کنند «جلبک اسپیرولینا» را جایگزین گوشت گاو کنید

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، در یک مطالعه اخیر به رهبری دکتر آسف تزاکور، محققی در دانشکده پایداری دانشگاه رایشمن، پیشنهاد شده است که ایسلند می‌تواند نقش کلیدی در آینده تولید مواد غذایی داشته باشد. این تجزیه و تحلیل، تاسیسات پیشرفته‌ای را در ایسلند نشان داد که جلبک اسپیرولینا، منبع بسیار مغذی پروتئین، آهن و اسید‌های چرب ضروری را پرورش می‌دهد.

یک مطالعه جدید به رهبری دکتر آساف تزاکور با همکاری یک تیم بین‌المللی از دانشمندان، یک سیستم بیوتکنولوژی پیشرفته را ارزیابی کرده است که اسپیرولینا را پرورش می‌دهد. این سیستم که توسط Vaxa Impact Nutrition توسعه یافته و اجرا می‌شود، در پارک زمین گرمایی ON Power در ایسلند قرار دارد و از منابع موجود از طریق نیروگاه هلیشیدی، از جمله برق تجدیدپذیر برای روشنایی و مصرف برق، جریان‌های آب گرم و سرد برای دما استفاده می‌کند. کنترل، آب شیرین برای کشت و دی اکسید کربن برای بیوفیکساسیون.

تیم تحقیقاتی دریافتند که کیفیت تغذیه‌ای اسپیرولینا تولید شده توسط این سیستم از نظر پروتئین، اسید‌های چرب ضروری و آهن نسبت به گوشت گاو برتری دارد و می‌تواند جایگزینی سالم، ایمن و پایدارتر برای گوشت در روز باشد. 

طبق این مطالعه، به ازای هر کیلوگرم گوشت گاو که با اسپیرولینا ایسلندی جایگزین شود، مصرف کنندگان حدود ۱۴۰۰ لیتر آب، ۳۴۰ متر مربع زمین حاصلخیز و نزدیک به ۱۰۰ کیلوگرم گاز‌های گلخانه‌ای منتشر شده در جو را ذخیره خواهند کرد. علاوه بر این، جلبک ممکن است در اشکال مختلف، از جمله به صورت زیست توده مرطوب، یا به شکل خمیر، پودر یا قرص مصرف شود. به عنوان مثال، می‌توان از پودر اسپیرولینا ایسلندی به عنوان ماده‌ای در ماکارونی، پنکیک و شیرینی استفاده کرد یا یک شیک اسپیرولینا ایسلندی نوشید.

در حالی که نقش گوشت در رژیم غذایی انسان بسیار مهم بوده است، ردپای اکولوژیکی آن قابل توجه و مضر است. پرورش گاو گوشتی به زمین‌های زراعی و مواد اولیه نیاز دارد و گاز‌های گلخانه‌ای را در جو منتشر می‌کند که به تغییرات آب و هوایی و گرم شدن کره زمین کمک می‌کند یک کیلوگرم گوشت گاو تقریباً به ۱۴۵۰ لیتر آب و ۳۴۰ متر مربع زمین حاصلخیز نیاز دارد. همچنین تولید یک کیلوگرم گوشت گاو منجر به انتشار حدود ۱۰۰ کیلوگرم گاز‌های گلخانه‌ای می‌شود.

با افزایش تقاضا برای پروتئین‌های حیوانی، خسارات ناشی از بخش دام نیز افزایش می‌یابد. در پاسخ، بشریت به دنبال راه‌های جدیدی برای تضمین امنیت غذایی خود، از جمله تامین منابع پروتئینی جایگزین، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری است.

تاسیسات شرکت بیوتکنولوژی Vaxa در ایسلند که سیستم تولید را اداره می‌کند

جلبک‌ها، به‌ویژه اسپیرولینا، از مؤثرترین تولیدکنندگان مواد غذایی روی زمین محسوب می‌شوند و می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مختلف کشت شوند. در این مطالعه، اسپیرولینا در سیستم‌های بسته و کنترل شده، با استفاده از روش‌های مدیریت فوتونی پیشرفته (قرار گرفتن در معرض کنترل شده با طول موج‌های مورد نظر)، به طور کامل جدا از محیط خشن ایسلندی کشت می‌شود.

این سیستم بیوتکنولوژی در برابر نوسانات شرایط محیطی و آب و هوایی بسیار مقاوم است. می‌توان آن را به صورت مدولار در مناطق مختلف جهان مستقر کرد. علاوه بر این، اسپیرولینا یک ارگانیسم اتوتروف است و به فتوسنتز و تامین دی اکسید کربن وابسته است. بنابراین، بر خلاف بسیاری از منابع پروتئین جایگزین، کشت این منبع غذایی گاز‌های گلخانه‌ای را از جو حذف می‌کند و تغییرات آب و هوایی را کاهش می‌دهد.

دکتر آساف تزاکور، از دانشکده پایداری در دانشگاه رایشمن: امنیت غذایی، کاهش تغییرات آب و هوا، و سازگاری با تغییرات آب و هوایی می‌توانند دست به دست هم بدهند. تنها کاری که مصرف کنندگان باید انجام دهند این است که به جای گوشت گاو، کمی اسپیرولینا ایسلندی را در وعده‌های غذایی و رژیم غذایی خود بکار گیرند. سالم تر، ایمن‌تر و پایدارتر است. هر تغییری که ما می‌خواهیم در جهان ببینیم باید در انتخاب‌های غذایی ما نمایان شود.