نتایج خیره‌کننده درمان سرطان با یک ایمپلنت اسفنجی حاوی نانوذرات

به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، محققان دانشگاه UCLA اسفنج کوچکی ساخته اند که می‌تواند در کنار تومور کاشته شود و به بدن در مبارزه با آن کمک کند. در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، این دستگاه اسفنجی باعث بهبودی، جلوگیری از رشد و گسترش تومورهای سرطانی و افزایش زمان بقا شدند.

سیستم ایمنی خط مقدم دفاع قدرتمندی در برابر پاتوژن‌ها و بیماری‌ها است، اما دسته‌ای از سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های T تنظیم‌کننده (Tregs) وظیفه دارند اطمینان حاصل کنند که به اشتباه به سلول‌های سالم بدن حمله نمی‌کنند. متأسفانه، یکی از ترفند‌های سرطان استفاده از این فرآیند برای محافظت از خود در برابر سیستم ایمنی است.

استراتژی‌های درمان سرطان با غیرفعال کردن این سلول‌ها خطر ایجاد مشکلات جدی دیگر را دارد. از آنجایی که سلول‌های T تنظیمی نقش مهمی در حفاظت از بافت‌های سالم دارند، کاهش آن‌ها در سراسر بدن می‌تواند منجر به حمله اشتباه سایر سلول‌های ایمنی به این بافت‌ها و ایجاد شرایط خودایمنی شود که به روده بزرگ، کبد، قلب و سایر اندام‌ها آسیب می‌زند.

در حال حاضر، یک تیم تحقیقاتی بین رشته‌ای UCLA نتایج دلگرم‌کننده‌ای را در مطالعات آزمایشگاهی گزارش می‌کند.در این آزمایش از دستگاه کاشتنی کوچکی به نام SymphNode استفاده می‌شود که در اصل یک اسفنج زیست تخریب پذیر به اندازه یک پاک کن مدادی است. این ماده از یک ماده هیدروژل مانند به نام آلژینات ساخته شده و حاوی دارو‌هایی است که نه تنها Tregs را مسدود می‌کند، بلکه سایر سلول‌های T ضد سرطانی را نیز احضار می‌کند.  

هنگامی که یک SymphNode درست در کنار یک تومور کاشته می‌شود، با آزاد کردن محموله دارویی خود شروع به کار می‌کند. در عین حال، سلول‌های T را که تومور‌ها را از بین می‌برند، جذب کرده و تقویت می‌کند. ماده‌ای که دستگاه از آن ساخته شده است شبیه یک غدد لنفاوی است، محیطی خوشامدگو برای سلول‌های مبارزه کننده با سرطان، و دارای منافذ پوشیده از آنتی بادی‌هایی است که این سلول‌ها را بیشتر فعال می‌کند.

پژوهشگران این سیستم را روی موش‌های مبتلا به سرطان سینه و ملانوما آزمایش کردند که نتایج قابل توجهی در سراسر جهان به همراه داشت. SymphNode تومور‌ها را در ۸۰ درصد مبتلایان به سرطان سینه کوچک کرد و در ۱۰۰ درصد موارد از متاستاز آن جلوگیری کرد. این دستگاه حتی رشد تومور دوم را در جای دیگری از بدن متوقف کرد. در همین حال، موش‌های کنترل که درمانی دریافت نکرده بودند، پس از گسترش سرطان به مغز و غدد لنفاوی، در عرض چند هفته جان خود را از دست دادند.

موش‌های مبتلا به ملانوما بهتر عمل کردند و ۱۰۰ درصد موش‌های تحت درمان تومورشان کوچک شد و در بیش از ۴۰ درصد از آن‌ها به سطوح غیرقابل تشخیص کاهش یافت. صرف نظر از اینکه آن‌ها چه نوع سرطانی داشتند، طول عمر موش‌های تحت درمان نیز به میزان قابل توجهی تا دو برابر موش‌های درمان نشده افزایش یافت.

آزمایش نهایی ۱۰۰ روز پس از درمان اولیه انجام شد، زمانی که محققان تومور دوم را به موش‌هایی تزریق کرد که به آن‌ها SymphNode داده شده بود، از سرطان سینه جان سالم به در بردند. در این موش‌ها تومور‌های سرطانی جدید رشد نکرد، این نشان می‌دهد که سیستم ایمنی موش هنوز خاطره‌ای از آن‌ها را حفظ کرده و می‌تواند با موفقیت با آن مبارزه کند.

این مطالعه امید‌ها را برای درمان بالقوه جدیدی افزایش می‌دهد که نه تنها می‌تواند سرطان‌های سخت را درمان کند، بلکه از عود مجدد آن‌ها نیز جلوگیری می‌کند. اخطار‌های معمول مطالعات حیوانی اعمال می‌شود، اما محققان در حال حاضر روی تجاری‌سازی این تکنیک از طریق شرکتی به نام Symphony Biosciences کار می‌کند.

این تحقیق در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.