تقویت حافظه موقت با کمک لیزردرمانی

به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا،  دانشمندانی که پتانسیل لیزر درمانی غیرتهاجمی را برای بهبود عملکرد شناختی بررسی می‌کنند، نتایج اولیه امیدوارکننده‌ای را به دست آورده اند که لیزردرمانی می‌تواند حافظه کوتاه مدت را تقویت کند. هنوز سوالات مهمی وجود دارد که باید به آن‌ها پاسخ داد، اما این تیم توانایی تقویت حافظه کوتاه مدت در افراد را با هدف قرار دادن مناطق خاصی از مغز داخل جمجمه با طول موج‌های خاص نور لیزر اتفاق می‌افتد.

درمان تجربی مورد بررسی در این مطالعه، تعدیل نوری جمجمه‌ای (tPBM) نامیده می‌شود و شامل انتقال فوتون‌های نور از طریق جمجمه برای ایجاد تغییرات در فعالیت مغز است. مطالعات نشان داده اند که چگونه این فناوری می‌تواند جنبه‌های مختلف عملکرد مغز مانند اکسیژن رسانی به مغز را بهبود بخشد. محققان همچنین در حال بررسی چگونگی استفاده از این روش برای درمان اختلالات مغزی مانند پارکینسون و آلزایمر هستند و آزمایش‌های بالینی در حال بررسی اثرات آن بر طیف اختلالات اوتیسم هستند. 

مطالعات همچنین نشان داده‌اند که tPBM می‌تواند باعث بهبود حافظه در موش‌ها شود، اما این پیوند‌ها هنوز در انسان‌ها کشف نشده بود. دانشمندان دانشگاه بیرمنگام و دانشگاه پکن چین با استخدام ۹۰ داوطلب مرد و زن بین سنین ۱۸ تا ۲۵ سال و اعمال نور درمانی لیزری بر روی قشر سمت راست قسمت جلویی مغز، این کار را انجام دادند.

این ناحیه مغز نقش مهمی را در حافظه کوتاه مدت ایفا می‌کند و محققان آن را با تغییراتی از tPBM مورد هدف قرار دادند تا هرگونه تأثیر بالقوه بر این عملکرد را کشف کنند. این تحقیق شامل درمان برخی از بیماران با نور لیزر در طول موج‌های ۱۰۶۴ نانومتر و برخی با طول‌موج‌های کوتاه‌تر بود، در حالی که برخی دیگر درمان را به قشر جلوی پیشانی چپ انجام دادند. همه افراد با لیزر ساختگی تحت درمان قرار گرفتند تا از اثر دارونما جلوگیری شود.

پس از ۱۲ دقیقه درمان، از داوطلبان خواسته شد تا وظایف حافظه را انجام دهند و آن‌ها ملزم شدند جهت یا رنگ مجموعه‌ای از آیتم‌ها را روی صفحه‌ی نمایش به خاطر بیاورند. افرادی که لیزر درمانی را در طول موج ۱۰۶۴ نانومتر دریافت کردند، سطح عملکرد بهتری داشتند و به طور متوسط ​​۲.۱ اجسام را به خاطر داشتند، در حالی که افرادی که سایر اشکال درمان را دریافت کردند میانگین ۱.۹ را به خاطر داشتند که معادل ۱۰ درصد بهبود است.

دونگ وی لی یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند ADHD (اختلال کمبود توجه بیش فعالی) یا سایر بیماری‌های مرتبط با توجه می‌توانند از این نوع درمان ایمن، ساده و غیرتهاجمی و بدون عوارض جانبی بهره ببرند.

در طول آزمایش‌ها، این تیم فعالیت مغز افراد را با یک الکتروانسفالوگرام (EEG) زیر نظر گرفتند که تغییراتی مطابق با بهبود حافظه را نشان داد. اگرچه نتایج این مطالعه برای کاربرد بالینی tPBM در آینده امیدوارکنندا است، اما هنوز آزمایشات زیادی برای انجام دادن وجود دارد تا مشخص شود علت این اثرات و دوام آن‌ها چقدر است.

پروفسور اوله جنسن، نویسنده این مطالعه، می‌گوید: ما به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا دقیقاً بفهمیم چرا tPBM این اثر مثبت را دارد، اما ممکن است که نور با تحریک میتوکندری‌ها در سلول‌های عصبی قشر جلوی پیشانی این تأثیر مثبت را بر روی کارایی سلول‌ها بگذارد. ما همچنین بررسی خواهیم کرد که این اثرات تا چه مدت ممکن است ادامه داشته باشد.

این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.