یک داروی ارزان قیمت از دهه ۱۹۶۰ می‌تواند به درمان سرطان روده بزرگ کمک کند

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، پروفسور پیتر شپرد، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: در حالی که در سال‌های اخیر پیشرفت‌هایی در درمان این بیماری صورت گرفته است، توسعه دارو‌های جدید پرهزینه و زمان‌بر است.

به عنوان یک راه حل ممکن برای این مشکل، گروه ما در حال بررسی است که آیا استفاده از دارو‌های قدیمی به روش‌های جدید می‌تواند راهی سریع‌تر و ارزان‌تر برای درمان این بیماری ارائه کند یا خیر.

محققان چندین داروی سرطان را بررسی کردند که به زودی حفاظت از حق ثبت اختراع خود را از دست خواهند داد. دانشمندان در آزمایشات آزمایشگاهی خود دریافتند که ترکیب دو مورد از این دارو‌ها به طور قابل توجهی اثربخشی کلی در درمان سرطان روده یا کولورکتال را افزایش می‌دهد.

به گفته شپرد، اساس این مطالعه با پیشرفت‌هایی در درک ما از نحوه عملکرد سرطان‌ها ایجاد شده است.

در سال‌های اخیر، تحقیقات منجر به افزایش سریع درک ما از چگونگی ایجاد سرطان کولورکتال شده است. به طور خاص، برخی از انواع فرعی این بیماری به ایجاد رگ‌های خونی کوچک و پروتئین‌هایی به نام BRAF و بتا-کاتنین وابسته است. گروه تحقیقاتی دارو‌های موجودی را شناسایی کردند که این‌ها را هدف قرار می‌دهند و این احتمال را بررسی کردند که ترکیب آن‌ها می‌تواند اثرات ضد سرطانی قوی داشته باشد.

در مطالعات انجام شده در دانشگاه اوکلند، دو داروی قدیمی‌تر نوید قابل توجهی را نشان داده‌اند. یکی اکسیتینیب، یک داروی ضد سرطان است. دیگری پیروینیوم است، یک داروی کرم نخی ارزان قیمت که در دهه ۱۹۶۰ ساخته شد و محققان بر این باورند که می‌تواند برای استفاده در درمان سرطان اصلاح شود. در یک مجموعه از آزمایش‌ها، محققان دریافتند که ترکیب axitinib با یک داروی قدیمی‌تر هدف‌دار BRAF، vemurafenib، اثربخشی آن را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد. اکسیتینیب با کاهش رشد رگ‌های خونی کوچک عمل می‌کند.

شپرد می‌گوید که هر دوی این دارو‌ها در زمینه‌های دیگر برای درمان انواع دیگر سرطان استفاده می‌شوند و به زودی ثبت اختراع نمی‌شوند و بنابراین هزینه استفاده از آن‌ها در درمان به شدت کاهش می‌یابد.

در مجموعه دوم مطالعات، این گروه شواهدی پیدا کردند که پیروینیوم، که بتا-کاتنین را هدف قرار می‌دهد، می‌تواند اثربخشی ومورافنیب را نیز افزایش دهد.

خان تران که بیشتر آزمایش‌ها را انجام داد، می‌گوید: این کار نشان می‌دهد که دارو‌های موجود ممکن است بتوانند برای درمان این نوع سرطان تغییر کاربری داده شوند که می‌تواند هزینه چنین درمانی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

تران ادامه می‌دهد: از آنجایی که دارو‌هایی که ما استفاده می‌کنیم برای مقاصد دیگر استفاده می‌شوند، توسعه آزمایش‌های بالینی را برای دیدن اینکه چگونه یافته‌های مطالعات ما واقعاً به نتایج بهبود یافته برای بیماران مبتلا به این بیماری تبدیل می‌شود، بسیار آسان‌تر می‌کند.

در مرحله بعد، محققان در حال برنامه ریزی یک کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده هستند.