زیستشناسان اطلاعات جدیدی درباره اولین حیوانات زمین کشف کردند
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، زندگی در قطبها بینشهایی را در مورد اولین حیوانات روی زمین ارائه میدهد.
بر اساس مطالعهای اخیر، تکنیکهای شگفتانگیز بقای موجودات دریایی قطبی ممکن است به توضیح چگونگی تکامل اولین حیوانات روی زمین زودتر از آنچه که قدیمیترین فسیلها نشان میدهند، کمک کند. این حیوانات اولیه، بدوی و اکنون منقرض شده ممکن است در برخی از خشن ترین، سردترین و یخبندانترین دورههای جهان جان سالم به در برده باشند.
سابقه فسیلی اولین حیات حیوانی روی زمین را در حدود ۵۷۲ تا ۶۰۲ میلیون سال پیش، درست زمانی که زمین از عصر یخبندان عظیم پدیدار شد، نشان میدهد، اگرچه مطالعات مولکولی شروعی زودتر از آن را تا ۸۵۰ میلیون سال پیش نشان میدهد. اگر درست باشد، این نشان میدهد که حیوانات باید دورهای از چندین دوره یخبندان جهانی را سپری کرده باشند، زمانی که بیشتر جهان با یخ پوشیده شده بود (زمینهای گلوله برفی و گلولههای برفی) که بزرگتر از هر زمان دیگری دیده شده است.
اگر حیات قبل یا در طول این زمانهای یخبندان شدید پدیدار میشد، با شرایطی مشابه با اکوسیستمهای دریایی امروزی در قطب جنوب و قطب شمال مواجه میشد و به مجموعهای از استراتژیهای بقای مشابه نیاز داشت.
انبساط و انقباض صفحات یخی در طول دورههای سرد و گرم باعث رشد هزاران گونه جانوری و گیاهی متمایز قطب جنوب در طول میلیونها سال شده است. همین امر ممکن است در مورد تکامل حیات حیوانی زمین نیز صادق باشد. در حالی که به نظر ما مناطق قطبی متخاصمترین محیط برای زندگی هستند، اما مکان ایده آلی برای مطالعه تاریخ و امکان زندگی در جهان فراتر از سیاره ما، مانند قمرهای یخی مانند اروپا هستند.
زیست شناس دریایی و نویسنده اصلی، دکتر هاو گریفیث از بررسی قطب جنوب بریتانیا (BAS)، میگوید: «این کار نشان میدهد که چگونه برخی از حیوانات در مناطق قطبی به طرز باورنکردنی با زندگی در داخل و اطراف یخ سازگار هستند و چقدر میتوانند به ما بیاموزند. در مورد تکامل و بقای حیات در گذشته یا حتی در سیارات دیگر.
او ادامه میدهد: چه حیواناتی که بهجای کف دریا در زیر یخ زندگی میکنند، چه اسفنجهایی که صدها کیلومتر زیر قفسههای یخی شناور ضخیم زندگی میکنند، چه ارگانیسمهایی که برای زندگی در آب دریا سردتر از ۲- درجه سانتیگراد سازگار شدهاند، یا در کل جوامع زندگی میکنند. وجود در تاریکی روی منابع غذایی که نیازی به نور خورشید ندارند، زندگی قطب جنوب و قطب شمال در شرایطی رشد میکند که انسان و بسیاری از حیوانات دیگر را میکشد. اما این شرایط سرد و یخبندان به گردش اقیانوس کمک میکند، اکسیژن را به اعماق اقیانوس منتقل میکند و این مکانها را برای زندگی مناسبتر میکند.
یخ شناور بیش از ۱۹ میلیون کیلومتر مربع از دریاهای اطراف قطب جنوب و ۱۵ میلیون کیلومتر مربع از اقیانوس منجمد شمالی را در طول زمستان میپوشاند. تصور میشود در زیر شدیدترین گلوله برفی زمین، که ۵۰ تا ۶۰ میلیون سال در دوره سرمایشی (۷۲۰ تا ۶۳۵ میلیون سال پیش) دوام آورد، کل جهان (۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع) در یخ به ضخامت حدود یک کیلومتر دفن شده است. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد این یخ به اندازه کافی در خط استوا نازک بوده که به جلبکهای دریایی اجازه زنده ماندن میدهد.
دکتر امیلی میچل، یکی از نویسندگان این مقاله، میگوید: این واقعیت که این تفاوت بزرگ در زمان طلوع زندگی حیوانات بین رکوردهای فسیلی شناخته شده و ساعتهای مولکولی وجود دارد به این معنی است که ابهامات زیادی در مورد چگونگی و مکان تکامل حیوانات وجود دارد. دیرینه شناس و بوم شناس در دانشگاه کمبریج. اما اگر حیوانات قبل یا در طول این عصر یخبندان جهانی تکامل یافته باشند، باید با فشارهای شدید محیطی دست و پنجه نرم کنند، اما فشارهایی که ممکن است به پیچیدهتر شدن زندگی برای بقا کمک کرده باشند.
درست مانند قطب جنوب در طول آخرین حداکثر یخبندان (۳۳ تا ۱۴ هزار سال پیش)، مقادیر عظیم یخ در حال پیشروی، سطحهای کمعمق را با بولدوزر تخریب میکرد و آنها را برای زندگی غیرقابلمیزان میکرد، شواهد فسیلی را از بین میبرد و موجودات را مجبور به ورود به اعماق دریا میکرد. این باعث میشود که احتمال یافتن فسیلهایی از این زمانها کمتر شود و مناطق پناهدار و اعماق دریا امنترین مکانها برای تکامل حیات باشند.
دکتر روآن ویتل، دیرینهشناس قطبی در BAS و یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید: دیرینهشناسان اغلب به گذشته نگاه میکنند تا به ما بگویند که تغییرات آب و هوایی در آینده چگونه ممکن است ظاهر شود، اما در این مورد، ما به سردترین و شدیدترین حالت نگاه میکردیم. زیستگاههای روی این سیاره به ما کمک میکنند تا شرایطی را که اولین حیوانات ممکن است با آنها روبرو بودهاند و اینکه چگونه موجودات قطبی مدرن تحت این افراطها رشد میکنند، درک کنیم.
انتهای پیام/