آشنایی با کابل شبکه CAT۷

به گزارش خبرگزاری آنا، همانطور که می‌دانید، دسترسی به اینترنت با استفاده از روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است که به طور کل به دو دسته اتصال به اینترنت با استفاده از کابل‌ شبکه و اتصال بی‌سیم تقسیم بندی می‌شود. همیشه از خود پرسیده‌اید که اصلا کابل شبکه چیست؟ و به چه دردی میخورد؟ برقچی در این مقاله به معرفی انواع کابل شبکه خواهد پرداخت و پس از آن شما می‌توانید به راحتی کابل لن یا کابل شبکه CAT7 مورد نظر خود را تهیه و انتخاب کنید، با برقچی همراه باشید. 

کابل شبکه چیست؟

در پاسخ به سوال کابل شبکه چیست با تعریف کابل شبکه آغاز می‌کنیم. کابل شبکه به مجموعه سیم‌هایی از جنس مس یا شیشه گفته می‌شود که برای اتصال و انتقال داده و اطلاعات بین کامپیوترها و روتر و سوئیچ‌ و شبکه‌های استورج SAN (به طور کلی بین اجزا و مولفه های شبکه) استفاده می‌شود. پس کابل‌ها رسانه‌ای هستند که داده‌ها در آن جریان دارند و اطلاعات از دستگاهی در شبکه به دستگاه دیگری منتقل می‌شود.

پیشینه کابل شبکه

ایده ارتباطات دیجیتالی در سال ۱۸۴۴ توسط ساموئل مورس و اختراع تلگراف ارایه شد. شاید در نگاه اول با آنچه که ما امروز داریم بسیار متفاوت باشد، اما اساسا یکی است. تفاوت مهم آن‌ها سرعت آن‌ها است. در اواسط قرن ۱۹ در هر ثانیه حداکثر دو یا سه خط و نقطه در تلگراف ارسال می‌شد، اما اکنون سرعت به بیش از یک گیگابیت رسیده است.

پس از تلگراف، مخترع فرانسوی به نام امیل بودات، ماشین چاپ تلگراف Teletypewriter را ارایه داد که در آن از کیبورد و کد پنج بیتی استفاده می‌شد و پیام‌های تلگرافی به صورت مجازی، ارسال و دریافت می‌شد. هنوز هم در ارتباطات سریال، از Baud Rate برگرفته از نام Baudot، استفاده می‌شود.

در سال ۱۹۶۶ کد‌های ۷ بیتی که ۱۲۸ کاراکتر را پوشش می‌داد توسط شرکت‌های امریکایی ارایه شد و بعد آن IBM کد ASCII را که ۸ بیتی است ارایه داد که آن هم ۲۵۶ کاراکتر را پوشش می‌داد و و به Extended ASCII معروف شد.

در چهل سال اخیر است که سرعت ارتباطات بیشتر شده و نیاز به برقراری ارتباط سریع بین کامپیوتر‌ها بیشتر شده است. استاندارد‌های مختلفی در این زمینه ارایه شده، اما آنچه مسلم است این است که افزایش سرعت به تجهیزات بهتر و سریعتر شبکه و کابل‌ها و سخت افزار‌های ارتباطی بهتر نیاز دارد.

کابل شبکه CAT۷

Cat ۷ نوع دیگری از کابل‌های زوج بهم‌تابیده دارای شیلد است که در شبکه‌های اترنت با سرعت بالا که نیازمند دسترسی به سرعتی برابر با ۱ گیگابیت بر ثانیه یا بیشتر هستند استفاده می‌شود. این کابل‌های عمدتا به صورت شیلددار یا STP طراحی می‌شوند تا تداخل و نویز را به کمترین میزان ممکن برسانند. استاندارد فوق در سال ۲۰۰۲ میلادی به تصویب رسید و در کابل‌کشی ساخت یافته در کلاس F طبقه‌بندی می‌شوند.

کابل‌های Cat ۷ به عنوان زیرساخت اصلی شبکه‌های ۱۰۰۰Base-T و ۱۰GBASE-T که سرعتی در مقیاس گیگابیت را ارائه می‌کنند استفاده می‌شوند. این کابل‌ها از فرکانس ۶۰۰ مگاهرتز پشتیبانی کرده و راندمان مفید کاری آن‌ها حداکثر تا ۱۰۰ متر است.

خوشبختانه کابل‌های Cat ۷ با استاندارد و تجهیزات پیش از خود یعنی cat ۵، cat ۶ و cat ۵e سازگاری دارند، به همین دلیل این امکان وجود دارد در بخشی از یک شبکه بزرگ از ترکیب این کابل‌ها با یکدیگر استفاده کرد، به شرطی که تفاوت سرعت زیاد مهم نباشد. کابل Cat ۷ در مقایسه با نمونه‌های پیش از خود گران‌قیمت‌تر بوده و به نسبت کابل‌های پیش از خود عمر مفید بیشتری برابر با ۱۵ سال دارد. همین مسئله باعث می‌شود سازمان‌هایی که دوراندیش بوده و هزینه‌های زیرساختی برای آن‌ها مهم است در درازمدت هزینه کمتری را صرف ارتقا و نگه‌داری از کابل‌ها کنند.

به عبارت دقیق‌تر این کابل‌ها بازگشت کلی سرمایه‌گذاری را به همراه دارند. در حالی که کابل‌های Cat ۷ مزایای شاخصی در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهند، اما به دلیل یکسری محدودیت‌های فنی با چالش‌هایی روبرو بودند، به همین دلیل تولیدکنندگان نسخه ارتقا یافته‌ای از این کابل‌ها به‌نام Cat ۷a (کاراکتر a اشاره به واژه Augmented دارد.) را روانه بازار کردند. استانداردی که در سال ۲۰۱۰ میلادی به شکل رسمی از سوی سازمان ISO/IEC به تصویب رسید.

استاندارد فوق پس از Cat ۸ جدیدترین استاندار مورد تایید برای کابل‌کشی ساخت یافته است (البته دقت کنید توصیه نمی‌شود از Cat ۸ برای کابل‌کشی‌های عمومی استفاده کرد). Cat ۷a در فرکانس‌های تا ۱۰۰۰ مگاهرتز کار می‌کند. سرعت انتقال داده‌ها در این کابل در طول کمتر از ۱۵ متر برابر با ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه، در طول‌های کمتر از ۵۰ متر برابر با ۴۰ گیگابیت بر ثانیه و در طول‌های تا ۱۰۰ متر برابر با ۱۰ گیگابیت بر ثانیه است. همان‌گونه که اشاره شد پهنای باند انتقال این کابل در مقایسه با کابل cat۷ که برابر با ۶۰۰ مگاهرتز است افزایش چشم‌گیری داشته است.

کابل‌های cat۷a از یک لایه محافظ قدرتمند و مقاوم در برابر نویز و تداخل جریان‌های الکترومغناطیسی برخوردار است که باعث شده قطر کابل در مقایسه با cat۷ بیشتر باشد. از کابل‌های مطرح cat۷a می‌توان به کابل شبکه اشتایدر اکتاسی Cat۷a SFTP اشاره کرد که با استقبال خوبی در بازار ایران روبرو شده و به رنگ آبی قابل تشخیص است.

روکش این کابل از نوع LSZH است تا در زمان آتش‌سوزی دود سمی را متصاعد نکرده و همچنین در برابر خوردگی و پوسیدگی مقاومت بیشتری نسبت به نمونه‌های مشابه داشته باشد. با توجه به این‌که کابل فوق از نوع SFTP است به دور زوج‌های تابیده شدن آن یک لایه شیلد اضافی بافته شده و همچنین یک لایه فویل نیز وجود دارد. این لایه‌های محافظ اجازه می‌دهند از کابل در محیط‌هایی که دارای نویز و تداخل الکترومغناطیس هستند استفاده کرد و مطمئن بود نویز‌های محیطی باعث خرابی سیگنال‌ها و افت کیفیت شبکه نمی‌شوند.

رنگ بندی کابل شبکه

رنگ بندی کابل شبکه با ۸ سیم با رنگ‌های مختلف مشخص می‌شود. ۴ رنگ اصلی و ۴ رنگ فرعی. ۴ رنگ اصلی عبارتند از: سبز، آبی، نارنجی و قهوه‌ای و ۴ رنگ فرعی هم ترکیبی از رنگ‌های اصلی با رنگ سفید هستند. یعنی سفید سبز، سفید آبی، سفید نارنجی و سفید قهوه‌ای. یک رنگ اصلی و یک رنگ فرعی با همدیگر تشکیل یه زوج می‌دهند. به عنوان مثال، رنگ سبز و رنگ سفید سبز می‌شود یه زوج که به همدیگر پیچیده شده‌اند.

انتهای پیام/