با استفاده مجدد از زباله‌های زیستی:
آنا گزارش می‌دهد؛
زمینی‌ها و یک مشکل جدی در محیط زیست/ دنیا آلودگی میکروپلاستیک‌ها را طاقت می‌آورد؟
طبق یک مطالعه جدید، مشکل آلودگی پلاستیک آن قدر تشدید شده که میکروپلاستیک‌ها اکنون در گردش جوّی قرار دارند و مانند اکسیژن یا آب در اطراف کره زمین گردش می‌کنند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، زباله‌های پلاستیکی اصلی‌ترین عامل آلودگی اقیانوس‌ها هستند، به طوری که سالانه بیش از ۱۰ میلیون تن پلاستیک وارد آب‌ها می‌شود. اما بیشتر آنها به میکروپلاستیک‌ها تبدیل می‌شوند؛ از این میان مقداری با وزش باد به مکان‌های دیگر جابه‌جا می‌شوند، مقداری در رسوبات ساحلی و اعماق دریا تجمع می‌یابند و برخی نیز به‌صورت قطعات بزرگ برای دهه‌ها روی آب دریاها و اقیانوس‌ها شناور می‌مانند و گردش می‌کنند.
طبق یک مطالعه جدید، مشکل آلودگی پلاستیک آن‌قدر تشدید شده که میکروپلاستیک‌ها اکنون در گردش جوّی قرار دارند و مانند اکسیژن یا آب در اطراف کره زمین گردش می‌کنند. طبق ترکیبی از نمونه‌گیری و مدل‌سازی انجام شده توسط محققان، ذرات پلاستیکی که از اقیانوس و سطح جاده‌ها به هوا ارسال می‌شوند، از طریق قاره‌ها عبور می‌کنند و به دورترین نقاط کره زمین می‌رسند. به نظر می‌رسد که این پلاستیک‌ها برای مدت‌زمان طولانی در اکوسیستم‌های ما در گردش بوده است. این امر نشان می‌دهد که اگر بخواهیم این حجم از پلاستیک را کنترل کنیم، عملیات پاک‌سازی گسترده‌ای را باید انجام دهیم.
جانیس برهنی، دانشمند زمین‌شناسی از دانشگاه ایالتی یوتا می‌گوید: ما در هرکجا که نگاه کردیم مقدار زیادی آلودگی پلاستیکی را دیدیم، آلودگی‌ای که توسط انسان‌ها ایجاد شده است. این پلاستیک‌ها در جو سفر می‌کند و در سراسر جهان رسوب می‌کند. حتی به‌صورت ذرات ریزی وجود دارند و ما آنها را تنفس می‌کنیم! این پلاستیک‌ها چیزی جدیدی نیست که برای مثال امسال ایجاد شده باشد، درواقع اینها همان چیزی است که ما طی چندین دهه به محیط‌زیست ریخته‌ایم.
بین دسامبر ۲۰۱۷ و ژانویه ۲۰۱۹، محققان ۳۱۳ نمونه میکروپلاستیک موجود در هوا را از ۱۱ سایت مختلف در غرب ایالات‌متحده جمع‌آوری کردند. آنها دریافتند که ۸۴ درصد از ذرات پلاستیک مربوط به گردوغبار جاده، ۱۱ درصد از دریا، ۵ درصد از خاک کشاورزی و ۰.۴ درصد از منابع جمعیتی ایجاد می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، عمدتاً پلاستیک‌ها در جاده‌ها جای گرفته‌اند و یا توسط موج دریا به کنار ساحل رسیده‌اند. از این گذشته آلودگی میکروپلاستیک فقط در مناطق شهری متمرکز نیست بلکه به همه‌جا منتقل می‌شود و باد آن را حمل می‌کند.
یافته‌ها سپس به یک مدل رایانه‌ای متصل شد تا بتوان فهمید الگوی پلاستیک‌های جوی در سراسر جهان چگونه است. گروه تحقیقاتی نتیجه گرفت که مدت‌زمان صرف‌شده در هوا برای ذرات ممکن است از یک ساعت تا تقریباً یک هفته باشد. این مقدار به‌اندازه کافی طولانی است که پلاستیک‌ها بتوانند از قاره‌ای به قاره‌ای دیگر حرکت کند. این مدل نشان داد اگرچه بیابان‌های دورافتاده قطب جنوب نقشی در ایجاد میکروپلاستیک موجود در هوا ندارند، اما به‌احتمال‌زیاد اکنون میکروپلاستیک‌ها به آنجا نیز رسیده‌اند. و این یک داستان مشابه در سراسر کره زمین است. میکروپلاستیک‌ها تقریباً در هرجایی که دانشمندان نگاه می‌کنند وجود دارد، و بیشتر از سایر مکان‌ها در اقیانوس‌ها جمع می‌شود.
ناتالی ماهوالد از دانشگاه کرنل می‌گوید: با استفاده از بهترین برآوردها از منابع پلاستیکی و مسیرهای حمل‌ونقل مدل شده، متوجه شدیم که بیشتر قاره‌ها از طریق دریاها میزبان میکروپلاستیک‌ها هستند. این امر نقش تجمع آلودگی پلاستیکی را که طی سالیان دراز ایجاد شده است، برجسته می‌کند. درحالی‌که در بخش مدل‌سازی این مطالعه از برخی حدس‌ها و تخمین‌ها برای ترسیم میکروپلاستیک‌های موجود در هوا در مقیاس جهانی استفاده می‌شود، اما شکی نیست که این ذرات آلاینده به‌شدت همراه جریان باد می‌وزند. تاکنون نزدیک به ۱۰ میلیارد تن پلاستیک از اوایل دهه ۱۹۰۰ تاکنون در سطح جهان تولید شده است و تخمین زده می‌شود که از این مقدار بین ۱۲ تا ۱۸ درصد آن مربوط به محل دفن زباله، بازیافت یا سوزاندن آن نباشد.
این گروه تحقیقاتی خواستار تحقیق بیشتر در مورد محل به وجود آمدن این پلاستیک و چگونگی توزیع آن در سراسر جهان هستند. همچنین آنها سعی دارند تأثیر پلاستیک‌ها بر اکوسیستم‌ها، حیات‌وحش، زنجیره غذایی و درنهایت سلامتی ما را به‌طور ویژه بررسی کنند. نتایج این تحقیق در هفته‌نامه علمی «مقالات آکادمی ملی علوم ایالات‌متحده آمریکا» (PNAS) منتشر شده است.
اما آنچه از تحقیقات قبلی دانشمندان به دست آمده این است که میکروپلاستیک‌ها حاوی مواد شیمیایی و سمی هستند. درواقع میکروپلاستیک‌ها شامل مواد سرطان‌زا، سموم عصبی و غیره هستند. این مواد با هورمون‌ها تداخل دارند و ممکن است باعث سرطان، نقایص مادرزادی و کاهش باروری شوند. از این گذشته، این مواد از طریق موجودات دریایی مانند ماهی‌ها می‌توانند وارد زنجیره غذایی انسان‌ها شوند و با خوردن آنها مواد شیمیایی را وارد بدن خود کنند.
البته دراین‌بین برخی شرکت‌های فناور دست‌به‌کار شده و قایق‌های بزرگ و ویژه‌ای را ایجاد کرده‌اند تا به‌وسیله آنها آب دریاها و رودخانه‌ها را از وجود زباله‌ها پاک‌سازی کنند. این راهکار اگرچه امری مثبت است، اما با توجه به حجم تولید زباله توسط آمریکا، چین، هند و سایر کشورهای اتحادیه اروپا، جوابگوی این میزان از زباله نخواهد بود. درمجموع دولت‌ها باید پیش از تبدیل این موضوع به یک بحران حل‌نشدنی، اقدامات مؤثری را برای کاهش تولید زباله پلاستیکی اتخاذ کنند.
انتهای پیام/۴۱۱۲/پ
انتهای پیام/
