مجوزهای کسب و کار، داستان فراری دادن نخبگان

زمانی فارغ التحصیل پزشکی و بیولوژی، استاد یکی از دانشگاه‌های برتر ایران است که سال‌ها نیز در سازمان‌های دولتی سمت‌های مختلفی داشت. 

زمانی‌ به دلیل شروع کار تولید، انجام کارهای اجرا یی را کنار گذاشت. وی در سال 1392 کار تولید تجهیزات پزشکی را در ایران آغاز و شرکت «طب افرا» را راه‌اندازی کرد.

زمانی قادر به تولید محصولاتی شده بود که در داخل کشور هیچ تولیدکننده‌ای وجود نداشت. او با بهره گیری از دانشجویان فارغ التحصیل خود و با سرمایه‌ای کاملا شخصی، بدون دریافت هیچ گونه وامی مجموعه را راه‌اندازی و کارخانه‌ مجهزی را جهت تولید پودر استخوان در یکی از شهرهای غربی ایران تاسیس کرد. تجهیزات پزشکی بر اساس میزان حساسیتی که برای بیمار دارند کلاس‌بندی می‌شوند. هرچه کلاس محصول بالاتر باشد میزان حساسیت (میزان اهمیت ایجاد مشکل برای بیمار در صورت معتبر و مناسب نبودن محصول) آن نیز بالاتر است. پدر استخوان نیز محصولی با کلاس سه بود که هم قیمت بالا و هم تولیدکگنندگان کمی در سرتاسر جهان دارد.

پودر استخوان مورد استفاده وی برای عمل‌های زیبایی بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت، محصولاتی که پیش از این تنها واردکننده آن بودیم ولی حالا یک شرکت دانش‌بنیان دارویی به تولید این محصولات پرداخته بود. با توجه به بازار فروش عالی این محصولات در کشورهای همسایه و حتی هند، به فکر تولید انبوه پودر استخوان از حیوانات مختلف و صادرات به این کشورها را در سر داشت. تولید داخلی این محصول کاملا مقرون به صرفه بود و از خروج ارز چند صد میلیون دلاری جلوگیری می‌کرد. محصول نیز با قیمت بسیار مناسب‌تری در اختیار مصرف کننده‌ ایرانی قرار می‌گیرد. همه‌ این اتفاقات زمانی قابل اجرا خواهد بود که مجموعه طب‌افزا " مجوز فروش محصول را داشته و کار فروش را آغاز کند.

او برای فروش محصولات تولیدی نیازمند مجوز بود؛ از هم ی ن رو به اداره تجه ی زات پز شک ی مراجعه کرد و پس از هربار ارائه‌ ی مستندات، تمام درخواست‌ها ی داده شده از جانب کارشناس را تکم ی ل م ی‌ کرد؛ اما پس از ارائه به کارشناس، مجددا ا ی رادات ی به مستندات در بخش‌ها و بندها ی د ی گر ی گرفته م ی‌ شد که در دفعات قبل مطرح نشده بود. او از اداره کل تجه ی زات پزشک ی درخواست کرد تا مشکلات کم اهم ی ت را از بق ی ه مشخص کنند؛ چون در صورت کم‌اهم ی ت بودن اشکال‌ها همانند اتفاق ی که در خارج از کشور م ی‌ افتد، م ی‌ توان ا ی ن امکان را به تول ی دکننده داد تا بعد از گرفتن مجوز فروش محصول و فروش آن، تا ی کسال در جهت حل و فصل ا ی رادات خود اقدام ک ند .

مشکل اصل ی دکتر زمانی ‌ ا ی ن بود که اشکالات ی که به خود محصول گرفته م ی‌ شد گاه ی کاملا غ ی رتخصص ی بود. او با توجه به تجرب ی ات خود متوجه شده بود که در اداره‌ ی تجه ی زات پزشک ی ، همه تصمیمات تحت تاث ی ر و در گرو ی تصم ی م کارشناس بود ، این مسئله باعث ناراحتی دکتر زمانی شده بود، وقتی این همه تجهیزات و دستگاه تشخیص استاندارد محصول وجود دارد، چرا باید یک کارشناس با دیدن چشمی محصول به آن محصول ایراد بگیرد!!

سردرگمی بدون حتی یک پاسخ مستدل

کار به جا یی رس ی د که به دل ی ل روابط دکتر زمانی و وزارت بهداشت ، فرد ی از سمت وزارت نما ی نده شد تا به مشکلات او رس ی دگ ی شود و دکتر زمانی‌ از آن‌ها خواست تا کارشن اس پرونده عوض شود؛ ا ی ن اتفاق افتاد؛ اما تغ یی ر کارشناس تاث ی ر ی در پ ی ش‌برد کار نداشت و مجددا همان ا ی رادات گرفته شد. تول ی د هر محصول استانداردها ی مشخص خود را دارد و دکتر زمانی‌ بر اساس ا ی ن استانداردها محصولات خود را تول ی د کرده بود؛ او دق ی قا نم ی‌ دانست که کارشنا س اداره‌ ی تجه ی زات پزشک ی چه انتظار ی از او دارد.

سفر به کویت با رفتارهای سلیقه‌ای کارشناسان اعطای مجوز

به دل ی ل رفتارها ی سل ی قه‌ا ی کارشناسان مربوطه، دکتر زمانی ‌ و مد ی ران کارخانه تصم ی م گرفته‌اند در صورت عدم در ی افت مجوز تا قبل از ع ی د ، تمام تشک ی لات را به کویت انتقال داده و شرکت را در آنجا راه‌انداز ی کنند. حالا پس از دو سال ، دکتر زمانی خسته از راهرو‌های اداره تجهیزات پزشکی ، به مجبور شرکت خود در کویت را راه‌اندای کرده است. تعدادی از متخصصان ایرانی نیز همراه وی به محل تولید شرکت رفته‌اند. حالا محصولات تولیدی در کویت با برند جدید به کشورهای مختلف حاشیه خلیج فارس صادرات می‌شود. محصولی در شرایط فعلی کشور می‌توانست ارزآوری خوبی برای کشور داشته باشد، حالا در کشور کویت به تولید پرداخته است و مالیات به آن کشور پرداخت می‌شود.

در حالی که هنوز دکتر زمانی از گرفتن مجوز در ایران ناامید نشده است، باید به این نکته توجه داشت که یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که قشر تحصیل‌کرده کشور با آن روبرو هستند، رفتار عجیب و ضدبهره‌وری ادارات مختلف دولتی در تعامل با ارباب رجوع است. یکی از مهم‌ترین محل‌های برخورد در این موارد، هنگام اخذ مجوز کسب‌وکار برای تولید یک محصول توسط نخبگان است. به نحوی اعطای مجوز برای محصولات مختلف من الجمله محصولات با تکنولوژی بالا، سخت، فرسایشی و سردرگم‌کننده است که موجب دلسردی قشر نخبگانی جامعه می‌شود؛ به طوری که بیشتر آن‌ها به سمت خروج از کشور می‌روند. این موضوع بسیار نکته مهمی است که همیشه مغفول واقع شده است.

این رفتارها باید از طریقی حل بشود و به محصولات با تکنولوژی با لا ا جازه تولید داده شود و در طی یک سال پس از تولید در صورت پیدا شدن ایراد و مشکل در محصولات به جریمه بپردازند یا تا یک سال پس از تولید به رفع و رجوع مشکلات بپردازد.

انتهای پیام/4133