محیط رشد در کودکی تأثیر بلندمدت بر ژن‌ها می‌گذارد
محیطی که فرد در آن بزرگ می‌شود نه‌تنها بر شخصیت و سلایق بلکه بر ژن‌های وی نیز اثر می‌گذارد.
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از ول اند گود، نتایج مطالعه 18 ساله گروه تحقیقاتی دانشگاه دوک روی 2 هزار کودک پنج تا 18 ساله نشان می‌دهد کودکانی که در محله‌هایی با شاخص محرومیت اقتصادی، فرسایش جسمی و گسستگی اجتماعی بزرگ می‌شوند، اثرات منفی بسیاری را در سطح سلولی به خصوص تغییرات اپی‌ژنتیکی تجربه می‌کنند. تغییرات اپی‌ژنتیک به معنی تغییر در بیان کدهای دی‌ان‌ای بدن است.
کودکانی که در محله‌های محروم و کمتر برخوردار(از نظر اجتماعی اقتصادی) رشد می‌کنند از نظر اپی‌ژنتیکی در مقایسه به هم‌سن‌وسالان خود که در شرایط بهترین زندگی می‌کنند، متمایزتر وارد دوره بزرگسالی می‌شود. نتایج یافته‌های جدید نشان می‌دهد تنظیمات اپی‌ژنتیک می‌تواند مکانیسمی باشد که به موجب آن محیط رشد و محله‌ای که کودک در آن بزرگ می‌شود بر سلامتی وی در بزرگسالی تأثیر می‌گذارد. به عبارت دیگر محیط‌های رشد محروم و کمتربرخوردار می‌تواند بر عملکرد ژن‌ها و در نتیجه سلامتی فرد در بزرگسالی اثر بگذارد.
این نخستین باری نیست که مطالعات علمی شواهدی مبنی بر تأثیر محیط رشد کودکی بر ژن‌ها پیدا می‌کنند. علم اپی‌ژنتیک متمرکز بر تأثیرات محیط بر ژنوم افراد است. با این نتایج مطالعه اخیر دانشمندان دانشگاه دوک نشان می‌دهد که تفاوت میان گروه‌های اجتماعی اقتصادی مختلف می‌تواند بر سلامت کلی بدن و حتی در سطح سلولی تأثیر بگذارد. این امر نشان می‌دهد که عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت هستند و جوامع باید توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشند.
انتهای پیام/4021/
انتهای پیام/
