فرهنگ کاهش اثرات سوء مصرف مواد در کشور نهادینه شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، دکتر سید یحیی شنایی از مدرسان این دوره در کارگاه آموزشی آشنایی با مواد مخدر ویژه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان بیان کرد: در سیستم بهداشت و درمان فرد معتاد یک بیمار تلقق می‌شود که در برخی موارد نیز این بیماری بسیار مزمن است. تأثیر مواد مخدر بر ذهن و مغز انسان همانند یک موج و نمودار سینوسی است که به صورت خماری، تهیه مواد و نشئگی تکرار می‌شود و این سیکل همواره ادامه دارد و یک تأثیر سوء مواد مخدر این است که میزان مصرف روز به روز بالا‌تر می‌رود و هیچگاه ثابت نیست.

وی به طبقه بندی مواد مخدر پرداخت و بیان کرد: مواد مخدر به سه دسته سستی زا، توهم زا و توان افزا تقسیم بندی می‌شوند که از دسته سستی زا به تریاک، هروئین و متادون و توهم زا مانند حشیش، بنگ، ماری‏جوانا، گراس و ترکیبات ال اس دی و نهایتاً از دسته توان افزا می‌توان ترکیبات مصنوعی آمفتامین و متیل آمفتامین را نام برد.

شنایی با توجه به راهکاری بهبود وضعیت جامعه در مورد این بیماری، گفت: درمان قطعی و کاهش اثر سوءمصرف مواد مخدر از روشهای درمانی است که درمان قطعی یعنی سالم شدن شخص و در کاهش اثرسوءمصرف منظور بهبود و مهار کردن این بیماری در جامعه است. به عبارت دیگر در مواردی که نوع مواد مخدر قابل جلوگیری و نیز دوره استفاده از آن نیز کوتاه باشد، می‌توان از روشهای ترک کامل استفاده کرد البته مشروط بر اینکه معتاد اراده قوی داشته و خانواده نیز وی را همراهی کند در غیر اینصورت باید از راهکارهای کاهش مصرف و کاهش اثر سوءمصرف مواد مخدر استفاده کرد.

او ادامه داد: منظور از کاهش اثر سوء مصرف استفاده از روشهای مانند توزیع سرنگ بهداشتی و متادون تراپی است که از طریق این روش‌ها می‌توان از بروز بسیاری از بیماری‌های خطرناک جانبی اعتیاد همانند ایدز که از طریق سرنگ آلوده ایجاد می‌شود جلوگیری کرد و یا در متادون تراپی با استفاده از مواد مخدر ضعیف شده بصورت کنترلی و نظارتی از سوی پزشک، به تدریج می‌توان میزان مصرف را کنترل و کمتر کرد و حداقل از توسعه استفاده ناسالم مواد مخدر جلوگیری کرد. بنابراین باید فرهنگ کاهش اثر سوء مصرف مواد، با آگاه سازی و توسعه مراکز سوء مصرف مواد تحت نظر پزشکان در کشور، نهادینه شود. زیرا در اغلب روشهای درمان قطعی بیمار برای دوره‌ای کوتاه از مصرف خودداری می‌نماید لیکن پس از مدتی دوباره به مواد مخدر روی می‌آورد.

وی با توجه به آسیب‌هایی که یک شخص معتاد به خود، خانواده و بدنه جامعه وارد می‌کند، افزود: مشکلات روحی و روانی مقدمه و یا نتیجه اعتیاد است زیرا مواد مخدر بر روی مغز تأثیر گذاشته و ایجاد اختلال می‌کند و یا اینکه شخصی که به لحاظ روحی و عاطفی دچار مشکل است و در اثر همین مشکلات به مواد مخدر روی می‌آورد که نهایتاً آن هم منشأ روحی وروانی دارد. در بسیاری از خانواده‌های افراد معتاد کودکان از عوارض و کمبودهائی چون عدم اعتماد به نفس کافی، تنهایی، احساس گناه، ناامیدی و درماندگی، نگرانی از‌‌ رها شدن به حال خود و افسردگی مزمن رنج می‌برند.