توسط معاون علمی رئیس جمهور؛
حضور تشکل‌های دانشجویی در حاشیه مراسم سخنرانی رئیس‌جمهور در دانشگاه تهران؛
اسماعیلی: آقای روحانی! نسل‌های آینده قضاوت خوبی در مورد شما نخواهند داشت
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران گفت: جناب آقای روحانی، در شرایطی که میلیون‌ها دانش‌آموز و معلم در مدارس حاضر می‌شوند تا به وظایف خود عمل کنند، جنابعالی تصمیم گرفته‌اید در دفتر کار خود بنشینید و از پشت شیشه صفحات نمایشگر و در مراسمی تشریفاتی آغار سال تحصیلی را تبریک بگویید.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اعضای تشکل‌های دانشجویی برای بیان مطالبات خود، همزمان با سخنرانی مجازی رئیس‌جمهور به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید دانشگاه‌ها، در مقابل محل برگزاری سخنرانی روحانی حاضر شدند.
در این مراسم سجاد اسماعیلی، دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران به سخنرانی پرداخت که متن آن به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر روحانی، آخرین سال تحصیلی دولت تدبیر و امید است و در شرایطی که میلیون‌ها دانش‌آموز و معلم در مدارس حاضر می‌شوند تا به وظایف خود عمل کنند، جنابعالی تصمیم گرفته‌اید در دفتر کار خود بنشینید و از پشت شیشه صفحات نمایشگر و در مراسمی تشریفاتی آغار سال تحصیلی را تبریک بگویید. سال‌های گذشته نیز دانشگاه تهران، شاهد حضور شما در مراسمی نمایشی و بدون شنیدن سخن دانشجویان بوده است.
جناب آقای روحانی چگونه ادعا می‌کنید صدای دانشجویان را می‌شنوید در حالی که نمایندگان تشکل‌های دانشجویی که چشم بیدار و زبان گویای جنبش دانشجویی هستند، اجازه صحبت ندارند. مگر جز این است که دانشجو، عنصر محوری دانشگاه است؟ پس چگونه می‌خواهید از دانشگاه سخن بگویید وقتی سخن دانشجویان بزرگترین دانشگاه کشور را نمی‌شنوید؟ بگذریم آقای دکتر.
حال که مجال گفتگوی چهره به چهره ندادید گفتیم این جا بایستیم و حرف دلمان را بزنیم بلکه شما از پشت همین صفحات نمایشگر بخوانید و ببینید که حرف‌های زیادی برای گفتن است اگر شما گوشی برای شنیدن داشته باشید.
آقای رئیس‌جمهور! در ابتدا از شما سؤال می‌کنیم که آیا اصلا در این مملکت حضور دارید؟ آیا می‌بینید سفره‌هایی که هرروز کوچکتر می‌شوند و دست‌‌هایی که هر روز خالی‌تر؟ آیا می‌دانید که ضعف مدیریت شما و امثال شما را به پای نظامی می‌نویسند که خون هزاران شهید به پای آن ریخته شده است؟ آیا بدبین کردن مردم نسبت به آرمان‌هایی که هر فطرت پاکی آن را می‌پسندد کار درستی است؟ و آیا هفت سال برای تجربه کردن کافی نیست که هنوز می‌گویید نمی‌توانید بدون ارتباط با خارج مشکل کشور را حل کنید؟
گفته بودید زبان دنیا را بلدید ولی گویا دنیای شما چند کشور نظام سلطه است و متأسفانه شما حتی زبان آن‌ها را هم بلد نیستید وگرنه در برابر تهدیدشان، نرمش نمی‌کردید. شاید باور آن سخت باشد، اما همه چیز به گردن تحریم‌ها نیست. بیکاری کارگران هپکو، هفت‌تپه، ماشین‌سازی تبریز و غیره به خاطر تحریم نیست.
گرانی افسارگسیخته مسکن و خودرو به خاطر تحریم نیست. آشفتگی بازار طلا و ارز همه آن به‌خاطر تحریم نیست. بلکه به خاطر اجرای سیاست‌های کج و معوجی است که کارشناسان دلسوز بارها هشدار دادند و اثری نکرد، به خاطر بی‌توجهی به رهنمودهای رهبری حکیم است که شعار هر سال را به شکلی جدید تکرار می‌کند تا تلنگری باشد برای شما که درد ما از داخل است و دوای آن هم همینجا و چه نازیباست که دوباره برای درمان، رو به کدخدا می‌آورید.
آقای روحانی! این‌ها مقدمه بود و حال بدون تعارف می‌گوییم که ام‌المصائب ما، اساس فکر دولت جنابعالی است که نه تنها شاخه‌ای از درخت تناور معارف انقلاب اسلامی نیست بلکه وصله‌ای ناهمرنگ بر آن است و در تعارضی آشکار با ریشه‌های آن است و تا این تفکر را اصلاح نکنید، همین آش است و همین کاسه. و البته شما می‌روید و انقلاب می‌ماند. اما نسل‌های آینده قضاوت خوبی در مورد شما نخواهند داشت.
آقای رئیس‌جمهور! کمتر از یکسال به پایان عمر دولت فخیمه‌تان باقی مانده است. هرچه خواستید در این هفت سال کردید. فقط تمنا داریم یک بار هم که شده با ما رو راست باشید و به این سؤالات پاسخی روشن دهید، امروز به دانشگاه نیامدید، باشد. لطفا در مراسم روز 16 آذر که متعلق به دانشجو است در مهم‌ترین دانشگاه کشور حاضر شوید و صادقانه بگویید که دیدگاه شما پیرامون عدالت چیست؟ آیا اساسا به آن باور دارید یا همچون برخی مکاتب غربی، آن را وهم می‌شمارید؟ پس به این سؤال پاسخ دهید که آیا تحقق عدالت اقتصادی با اقتصاد لیبرال ممکن است؟ امید است که بدین روش ریشه درد را بیابید و در اندک زمان باقی مانده آن را اصلاح کنید.
آقای روحانی! به این سؤال پاسخ دهید که نسبت عملکرد دولت شما با تمدن نوین اسلامی که آرمان انقلاب اسلامی بوده چگونه است؟ با دولت اسلامی که سومین مرحله از سیر تمدن‌سازی است چطور؟ آیا اساسا با این مفاهیم آشنایی دارید و اگر نه پس چگونه در این جایگاه قرار گرفته‌اید؟
آقای روحانی! به دانشگاه بیایید و بی‌‌پرده بگویید که آیا به وجود نظام سلطه در جهان کنونی باور دارید؟ و نسبت جهوری اسلامی با این نظام چیست؟ آنگاه اگر قائل به مبارزه جمهوری اسلامی با نظام سلطه هستید، جایگاه مذاکراتی چون برجام و پیمان‌هایی چون fatf و اسنادی چون سند 2030 را در این میدان مبارزه تبیین کنید.
آقای رئیس‌جمهور! بدون تعارف بیان کنید که از نظر جنابعالی حدود و ثغور آزادی بیان و عمل چیست؟ آزادی مشروع و غیرمشروع کدام است که در جایی دهان منتقدان را می‌بندید و در جایی- از باب مثال فضای مجازی- اجازه ولنگاری و پرده‌دری می‌دهید؟
آقای دکتر! سؤال بسیار است و زمان اندک. امید است هر زمان که خواستید تخاطب چهره به چهره با دانشجویان داشته باشید و مجال سخن گفتن دادید، آن‌ها را مطرح کنیم.
انتهای پیام/4118/
انتهای پیام/
