آنا گزارش می‌دهد؛
نجات جان فضانوردان با اندام مصنوعی/ انجام مأموریت فضایی آسان می‌شود
آسیب وارد شده به بدن فضانوردان در ماموریت‌های تحقیقاتی سبب شده است تا دانشمندان تلاش‌هایی را برای تولید اندام‌های مصنوعی در فضا آغاز کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در حالیدانشمندان برای تولید اندام‌های طبیعی تلاش می‌کنند که جاذبه می‌تواند مانعی بزرگ باشد. از همین رو متخصصان می‌خواهند تولید بافت‌های انسانی را در فضا تجربه کرده و تحولی بزرگ در علوم بیولوژیکی را رقم بزنند.
بیشتر بخوانید: همه‌چیز درباره آرتمیس/ اعزام زنان فضانورد به ماه میسر می‌شود؟
بررسی‌ها نشان می‌دهد نیروی جاذبه در کره زمین بر نحوه رفتار سلول‌های بدن یا به طور دقیق‌تر بر تعامل بین پروتئین‌ها و ژن‌ها درون سلول‌های مختلف اثر می‌گذارد و شرایط لازم برای رشد اندام‌های بدن را فراهم می‌سازد. تاثیر جاذبه روی بدن انسان هیچ مشکلی ایجاد نکرده و حتی باعث عملکرد درست سلول‌های زیستی می‌شود ولی نیروی گرانش در مراحل تولید اندام‌های مصنوعی برای بدن به عنوان عامل مخرب شناخته می‌شود.
جاذبه در سلول‌ها تولید شده توسط دانشمندان نوعی دو قطبی ایجاد کرده و همین موضوع سبب می‌شود قطب‌های منفی و مثبت با دفع یکدیگر از رشد اندام جلوگیری کنند. متخصصان با انجام آزمایش‌هایی روی مغزِ در حال شکل‌گیری جنین در رحم مادر به این نتیجه رسیده‌اند که جاذبه تاثیر زیادی روی ایجاد بیماری‌های مادرزادی کودک دارد. یعنی اگر جنین در شرایط خلاء و خارج از جو زمین رشد کند احتمالا شرایط مطلوب‌تری را تجربه خواهد کرد.
همین موضوع عاملی شده است که دانشمندان تلاش گسترده‌ای برای تولید بافت‌های انسانی در فضا را آغاز کنند. متخصصان حاضر در این پروژه معتقدند اگر بتوان بافت‌های بنیادی را در فضا تولید کرد احتمالا درمان قطعی یا عاملی برای جلوگیری از بیماری‌هایی مانند اوتیسم کشف و به‌کارگیری خواهد شد.
طراحی اندام‌های بدن در خارج از جو کره زمین
پروژه تولید اندام‌های حیاتی بدن در فضا شامل قسمت‌های مختلفی است و قرار است در اولین مراحل این برنامه کلیه مصنوعی تولید شود. طبق برنامه‌ریزی‌های محققان این کلیه شباهت بسیار زیادی به کلیه طبیعی انسان دارد و دقیقا همان عملکرد مورد نیاز بدن را اجرا می‌کند.
اکنون یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های دانشمندان در مسیر تولید اندام‌های مصنوعی در فضا چگونگی تامین ایمنی برای ادامه حیات بافت‌های زنده و قابل رشد در هر کدام از اندام‌ها است. بدن انسان به طور طبیعی با عوامل آسیب زننده به سلول‌ها مبارزه می‌کند و شرایطی را به وجود می‌آورد که اندام‌های مختلف بدن به راحتی رشد و مراحل تکامل خود را طی کنند. ایجاد چنین شرایطی برای اندام‌های مصنوعی به هیچ عنوان کار راحتی نیست.
بنابراین متخصصان اکنون اندام‌های طبیعی را در محیطی کاملا ایزوله و بدون ارتباط با جهان خارج پرورش می‌دهند. همین شرایط در فضا نیز باید برقرار باشد ولی تعدادی از محققان معتقدند در خارج از کره زمین به دلیل نبود نیروی جاذبه عوامل آسیب زننده به بافت‌های طبیعی نیز کمتر هستند و راحت‌تر می‌توان مراحل مختلف برای تولید یک عضو مصنوعی بدن را طی کرد.
تفاوت پرورش اندام‌های بدن در فضا و زمین
در سطح زمین زمانی که متخصصان اندامی خاص برای بدن را پرورش می‌دهند تعدادی میله به عنوان داربست برای هدایت بافت‌های زنده در محل نگهداری و تولید آن‌ها قرار می‌گیرد. اگر این میله‌ها به‌کارگیری نشوند سلول‌ها به درستی رشد نکرده و مسیر تکامل خود را طی نمی‌کنند. چنین شرایطی در فضا وجود نداشته و بافت‌های طبیعی برای رشد نیازی به داربست ندارند. این شرایط دقیقا همان چیزی است که در ایستگاه بین‌المللی فضایی اتفاق می‌افتد.
حفظ جان فضانوردان در مأموریت‌های طولانی فضایی
یکی دیگر از اهداف پرورش اندام‌های مصنوعی با به‌کارگیری بافت‌های طبیعی بدن انسان، حفظ سلامتی فضانوردان در مأموریت‌های طولانی است. اندام‌های بدن فضانوردان پس از مدتی حضور در فضا دچار ضعف شده و به تدریج قدرت اولیه خود را از دست می‌دهد. اگر بافت‌های طبیعی در طول مدت حضور فضانوردان در ایستگاه بین‌المللی فضایی وارد بدن آن‌ها شوند می‌تواند تاثیر شگفت‌انگیزی روی تقویت اعضای مختلف جسم فضانوردان داشته باشد.
در چنین شرایطی فضانوردان چه در زمان حضور در فضا و چه پس از اتمام مأموریت و بازگشت به زمین با مشکلاتی نظیر عدم تعادل و ناتوانایی در حرکت کردن درگیر نخواهند بود. پزشکان با انجام آزمایش‌های گوناگون روی بدن فضانوردانی که تجربه حضور در فضا را دارند به دانشمندان برای شناخت بیشتر و دقیق‌تر آسیب‌هایی که در خارج زمین به بافت‌های سلولی وارد می‌شود کمک می‌کنند.
هنوز نمی‌توان با قطعیت در مورد موفقیت برنامه تولید اندام‌های زیستی در فضا سخن گفت. آنچه مسلم به نظر می‌رسد شروع چنین فرایند پیچیده‌ای نیازمند بهره‌گیری از همه ظرفیت‌های علوم مرتبط با بدن انسان است. فضانوردان امیدوارند در آینده‌ای نزدیک اندام‌های مورد نیاز هزاران انسان روی زمین را در آزمایشگاه ایستگاه بین‌المللی فضایی تولید کرده و در اختیار انسان‌ها قرار دهند.
انتهای پیام/4144/
انتهای پیام/
