بیابانکی در گفتگو با آنا:
جمع شعر و شخصیت قیصر امین‌پور سبب محبوبیتش شد/ تاریخ ادبیات شاعران را فارغ از فضای مجازی غربال می‌کند
یک شاعر برجسته گفت: شعر قیصر افتاده، خاکسار و فروتن بود و خودش هم دقیقاً به همین صفات آراسته بود و اینها با هم جمع می‌شد و محبوبیت او را تشدید می‌کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، دوم اردیبهشت‌ماه سالروز تولد قیصر امین‌پور شاعر و نویسنده برجسته معاصر کشورمان است. مرحوم امین‌پور یکی از تاثیرگذارترین شاعران دوره انقلاب بود و آثار زیاد و ارزشمندی را در حوزه شعر کودک و نثر ادبی از خود برجای گذاشته است.
به مناسبت سالروز تولد این شاعر تأثیرگذار به سراغ سعید بیابانکی شاعر برجسته کشور رفتیم تا درباره مرحوم امین‌پور گفتگو کنیم. بیابانکی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: در خصوص شعر مرحوم قیصر خیلی گفته‌اند و نوشته‌اند و پایان‌نامه‌های مختلفی در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکترا وجود دارد. امین‌پور یکی از شاعرانی است که بعد از انقلاب در طی پژوهش‌های دانشگاهی خیلی به آن پرداخته شده است.
وی ضمن بیان اینکه آثار هنرمند با شخصیتش در فرهنگ ایران با هم دیده می‌شوند، عنوان کرد: چیزی که به نظرم خیلی مهم‌تر است الان مطرح کنم این است که معمولاً مردم، به‌ویژه در فرهنگ ایرانی برای پذیرفتن شعر یک شاعر، شعر را با خود شاعر جمع جبری می‌کنند و خروجی آن را می‌پذیرند. قاعدتاً نباید این جور باشد و شعر یک هنر مستقل است ولی در جامعه ما این‌گونه است و کاری نمی‌شود کرد. شعر قیصر شعر مهربان و خوبی بود و شخصیت خود او هم همین‌طور بود و جمع این دو و خروجی آن مخاطب را راضی نگه می‌داشت.
این شاعر برجسته بیان کرد: اگر شاعری شعر خوبی داشته باشد اما شخصیتی متکبر و متفرعن و آلوده به رذایل اخلاقی باشد خیلی بعید است که در جامعه ما محبوبیت پیدا کنید و تقریباً ممکن نیست. انگار انرژی منفی شخصیت شاعر با آثار و فرد شاعر حمل می‌شود.
بیابانکی اظهار کرد: شعر قیصر بار معنایی مثبتی داشت؛ افتاده، خاکسار و فروتن بود و خودش هم دقیقاً به همین صفات آراسته بود و اینها با هم جمع می‌شد و محبوبیت او را تشدید می‌کرد. این نکته بسیار مهمی است که در پیشکسوت‌ها که الگوی ما بودند وجود دارد؛ اما نسل‌های بعدی به‌ویژه در جامعه هنری جوان امروز متأسفانه کمتر می‌بینیم.
وی با اشاره به اینکه فضای مجازی رمز ماندگاری در ادبیات نیست، تشریح کرد: در نسل‌های جوان می‌بینیم از وقتی که رسانه‌های مجازی رشد کرده و آن‌ها قدرت‌مندتر شده‌اند به واسطه یک کلیپ، شعر یا نوشته ای مورد توجه قرار می‌گیرند؛ اینها در شخصیت افراد اثر سوء می‌گذارند و گمان می‌کنند بسیار آدم مهم و یا بزرگی هستند که به وفور من از این موارد دیده‌ام.
این شاعر افزود: لایک یا دنبال کننده در اینستاگرام مبنای شاعر خوب نیست و کنار آمدن با اقبال در فضای مجازی بسیار شخصیت خودساخته‌ای می‌خواهد که درگیر این چیزها نشود؛ این چیزها گذرا است اما تاریخ و ادبیات کار خودش را انجام می‌دهد و به اینها توجه ندارد. به فرمایش نیما «آن کس که غربال در دست دارد از عقب کاروان می آید» در هر حال تاریخ همه ما را غربال خواهد کرد و ادبیات شعر و هنرمندان را غربال خواهد کرد و دانه درشت‌ها را نگه خواهد داشت.
بیابانکی گفت: مرحوم قیصر مطلقاً آدم رسانه‌ای نبود و از این چیزها فراری بود. اصلاً اهل تلویزیون و رسانه مطلقاً نبود و بنده خاطرم نیست که اینجاها حضور داشته باشد و کار خودش را انجام می‌داد. بنده شاید بیش از ده سال خواندن آثار ایشان که هیچ تصویری از ایشان ندیده بودم اولین بار یک مصاحبه که با روزنامه اطلاعات انجام داده بودند تصویر ایشان را دیدم.
این شاعر برجسته خاطرنشان کرد: شعر قیصر دروازه‌های تهران را درنوردیده بود و در شهرها و روستاها خوانده می‌شد و همه جا حضور داشت. در فصول مختلف هم سعی می‌کرد شاعر اثرگذاری باشد؛ یک دوره مجله سروش نوجوان را راه انداخت و نسلی از نوجوانان و نسلی از نویسنده‌ها و شاعران را پرورش داد. تعداد بسیاری شاگردان امین‌پور و مجله سروش نوجوان بودند و کار بزرگی در حد یک وزارت ارشاد برای ادبیات و شعر کار کرد یا مثلاً وقتی دفتر شعر جوان را تاسیس کرد مجدداً همین فعالیت را انجام داد. در دانشگاه هم صرفاً یک استاد دانشگاه نبود که فقط به کلاس برود و با دانشجویان ارتباط خوبی داشت.
وی ادامه داد: خوشبختانه قیصر تمام نشد و تکثیر شد با معماری که در شعر و منش و اخلاقی که به یادگار گذاشت. معلم بسیاری از شاعران بود. بسیاری از کسان راه او را ادامه دادند و الگوی بسیاری از مردم بود و شعر خود من تحت تاثیر شعر و منش ایشان بود.
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/
