شیوع ویروس کرونا جزء علائم ظهور امام زمان(عج) نیست

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه و کرسی‌های آزاد اندیسی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نخستین نشست تخصصی اندیشکده مهدویت و آینده‌پژوهی با موضوع «آینده‌پژوهی مهدویت و پساکرونا» توسط سازمان بسیج اساتید کشور در این سازمان به‌صورت ویدئوکنفرانس برگزار شد.

حجت‌الاسلام مجتبی کلباسی در این مراسم اظهار کرد: خداوند مشکلات را از همه جوامع بشری برطرف کند. موضوع بحث این است که آیا این بیماری و این پاندمی جهانی از جمله علائم ظهور هست یا نیست و اینکه آیا این واقعه بنا بر روایات و قرائن و شواهد دیگر از علائم ظهور قلمداد می‌شود یا نمی‌شود؟

وی افزود: علائم ظهور دو دسته هستند. علائم به دو بخش تقسیم می‌شوند. یک دسته علائم، علائم حتمی و قرب ظهور هستند. این علائم دو ویژگی دارند، یکی اینکه حتماً اتفاق می‌افتند، دوم اینکه این اتفاقات در قُرب ظهور خواهد افتاد که بنا بر روایات متعدد تقریباً جزء مسلماتِ در بحث مهدویت هستند. پنج علامت جز علائم قطعی و قرب ظهور است. این را توجه کنیم، هم قطعی یعنی اینکه قطعاً اتفاق می‌افتد و هم اینکه قرب ظهور است یعنی چسبیده به ظهور هست. این پنج علامت عبارت‌اند از خروج سفیانی، خروج یمانی، خسف بیدا، فرو رفتن لشکر سفیانی در منطقه بیدا که نزدیک مدینه است، قتل نفس زکیه و همچنین ندای آسمانی در ماه مبارک پیش از رمضان پیش از ظهور. این پنج علامت جزء علائم حتمی و علائم چسبیده به ظهور است.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت گفت: دسته دوم علائم، علائم غیرحتمی و غیرمتقارب با ظهور است. علائم غیرحتمی که می‌گوییم یعنی وقوع‌شان حتمی نیست، این اولاً و ثانیاً نزدیک ظهور نیستند. به این معنا که حوادثی است که در بستر آخرالزمان اتفاق می‌افتد؛ یعنی در یک بازه زمانی که ابتدایش معلوم است اما انتهایش نامعلوم است.

از زمان پیامبر اکرم (ص) دوره آخرالزمان شروع شده است

وی افزود: از زمان پیامبر اکرم (ص) دوره آخرالزمان شروع شده و این دوره آخرالزمان دیگر تا قیامت آخرالزمان است، یک مقطعش تا قبل از ظهور است، یک مقطعش هم بعد از ظهور است. این مقطع قبل از ظهور که ما نمی‌دانیم چند سال است. زمان گذاشتن برای ظهور، این از قطعیات مورد نفی و مورد نهی مجموعه روایات است؛ یعنی جز مواردی است که اگر روایات آن متواتر نباشد، مستفیض است که بارها و بارها فرمودند کذب الوقاتون یا فرمودند انّا اهل البیتٍ لا نُوقّت. فرمودند کسانی که وقت تعیین می‌کنند برای ظهور، دروغ می‌گویند. فرمودند ما اهل‌بیت وقت تعیین نمی‌کنیم. حتی در برخی از روایات آمده که خداوند یک جریانی دارد که هر کس که وقت معین کرد قطعاً او را رسوا می‌کند چون سخنی غیرعالمانه گفته.

کلباسی بیان کرد: در آن روایات دعبل خزایی از امام هشتم (ع)، زمان ظهور را به قیامت تشبیه کردند و فرمودند که جز خداوند لا یجلی‌ها لِوقت‌ها الا هو. این اصول بحث معرفتی است ما باید در تحلیل یک حادثه این اصول را مد نظر داشته باشیم. تعیین وقت هم که می‌گوییم، شکل‌هایی دارد. بعضی وقت‌ها یکی می‌گوید فلان سال، بعضی وقت‌ها می‌گوید نه، یک سال دیگر، یا نه، می‌گوید در همین مثلاً دهه یا همین سده. فرقی نمی‌کند، این‌ها همه تعیین وقت است.

وی اضافه کرد: تعیین وقت جز مسلمات معارفی معارف مهدویت است. بحث ادلّه‌اش یکی دوتا نیست. پس ما علائم حتمی داریم که وقوعش حتمی است، قرب ظهور است.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت تصریح کرد: علائم غیرحتمی هم داریم که در بستر آخرالزمان اتفاق می‌افتد، قبل از ظهور و همچنین توقیت یعنی وقت معین کردن جزء موارد قرمز و مواردی است که ما به هیچ وجه در آن ورود پیدا نمی‌کنیم و نباید ورود پیدا کنیم و اگر کسی ورود پیدا کرد قطعاً باید تکذیبش کنیم. چه اینکه بارها هم متأسفانه این مسئله در تاریخ اتفاق افتاد.

کلباسی بیان کرد: اما اینکه بالاخره کرونا از علائم ظهور هست یا از علائم ظهور نیست. تعداد علائم حتمی مشخص است. بیماری جز آن پنج علامتی که گفتم نیست. هیچ‌کدام چنین چیزی ندارد که مثلاً فلان بیماری همه‌گیر می‌شود. چنین چیزی ما نداریم. پس قطعاً جزء علائم حتمی نیست. جزء علائم غیر حتمی است؟ علائمی است که پیش از ظهور به معنای عام نه پیش از ظهور به معنای خاص که به معنای قرب ظهور است، اتفاق می‌افتد.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت گفت: در چند روایت یک مضمونی داریم که برخی خواستند آن را با بیماری کرونا تطبیق دهند، حالا باید ببینیم این تطبیق صحیح هست یا صحیح نیست. ما همه در آرزوی ظهور هستیم. همه دوست داریم، علاقه‌مندیم، معتقدیم که حتماً اتفاق می‌افتد و دوست هم داریم که در این نزدیکی‌ها اتفاق بیفتد اما جریان تاریخ و اراده الهی تابع خواسته ما نیست، تابع علاقه ما نیست، آن تابع قوانین و قواعد خودش است.

سخن علمی ضوابط خودش را دارد

کلباسی اظهار کرد: سخن علمی ضوابط خودش را دارد. ما در چند روایت که من به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنم، یک روایت در غیبت شیخ طوسی است، صفحه 438 که از امیرالمؤمنین علی (ع) نقل شده که می‌فرماید: بین یدی القائم، یعنی پیش از ظهور، دو مرگ هست. مرگ سرخ و مرگ سفید و علائم دیگری که حالا به آن‌ها چون موضوع بحث نیست کار ندارم. بعد فامّ الموت الاحمر، فرمود مرگ سرخ، شمشیر است و مرگ سفید طاعون است. خب این یک روایت که سخن از این است که پیش از ظهور هم مرگ سرخ هست که شمشیر یعنی جنگ، خونریزی و هم مرگ سفید که حضرت می‌فرماید طاعون.

وی بیان کرد: کسی حق ندارد یک روایت را بگیرد و تا آخر برود. باید مجموعه روایات را دید. قراین، شواهد، تفسیرها، توضیحات، آن‌وقت است که بحث پایه و اساس دارد. روایت دوم در کمال‌الدین مرحوم صدوق (رضوان‌الله) است. سند روایت هم سند خوبی است. از امام صادق (ع) نقل می‌کند که حضرت فرمودند قدّام القائمه موتتان. پیش از قیام حضرت، دو مرگ خواهد بود. مرگ سرخ و مرگ سفید. حتی یذهب من کل سبعة خمسه. می‌فرماید تا اینکه از هر هفت نفر پنج نفر نابود شوند، بمیرند یا کشته شوند؛ یعنی در حقیقت پنج‌هفتم مردم جهان در این چیزی که در این روایت هست، دچار مرگ خواهند شد. بعد فرمود الموت الاحمر السیف، مرگ سرخ شمشیر است و مرگ سفید طاعون است.

کلباسی افزود: پس در این روایت یک قید زائدی هم هست و آن قید زائد این است که پنج‌هفتم. نمی‌شود هم گفت که آن روایت یک چیز دیگر می‌گوید این روایت یک چیز دیگر، هر دو سخن از مرگ سفید و طاعون دارند و مرگ سرخ، فقط اینجا یک قید اضافه دارد، یعنی می‌گوید آمار خیلی بالاست. قدّام یعنی پیش، قدّام یعنی قبل از چیزی، مخالف وراء است، ما یک پشت داریم یک جلو. ما الآن پیش از ظهوریم، قدّام ظهوریم، بعد از ظهور می‌شود وراء ظهور.

کسانی که وقت معین می‌کنند، دروغ می‌گویند

رئیس مرکز تخصصی مهدویت گفت: در یک روایتی که در غیبت نوعمانی آمده، این مطلب در حقیقت توضیح داده شده، آن روایت این است، روایت باز از امام صادق (ع) است. ابابصیر می‌گوید که به حضرت عرض کردم خروج حضرت چه زمانی است؟ خروج قائم (ع)؟ حضرت فرمودند انّا اهل‌البیت لا نوقّت. فرمودند ما خانواده، وقت تعیین نمی‌کنیم؛ یعنی این برنامه ماست. برنامه و وظیفه‌ای است که وقت نباید تعیین کنیم و پیامبر خدا فرمودند که کذب الوقّاتون. کسانی که وقت معین می‌کنند، دروغ می‌گویند. بعد فرمودند إنّ قدام هذا الامر خمس علاما. فرمود پیش از قیام حضرت پنج علامت خواهد بود که همان پنج علامتی است که ذکر کردیم با یک تفاوت اندکی که دارد که ندای ماه رمضان، خروج سفیانی، نفس زکیه، بِیدا، بعد فرمودند که ثمّ قال یا ابامحمد، سپس فرمودند ای ابامحمد که کنیه همان ابابصیر هست، انّه لا بدَّ فرمودند پیش از آن پنج علامت، یعنی پنج علامتی که قرب ظهور است، ذلک الطاعونان دو طاعون خواهد بود پیش از آن پنج علامت. الطاعون الابیض و الطاعون الأحمر. طاعون سرخ و سفید.

وی اضافه کرد: خب طبیعی است که اینجا کلمه طاعون در معنای لغوی خودش به کار نرفته، برای اینکه دیگر به کشته‌های جنگ که نمی‌گویند طاعون؛ یعنی این در حقیقت تعبیر کنایی است، یعنی مرگ وسیع و گسترده که باید توجه داشت که اینجا ما قرینه داریم چون طاعون احمر یک وقت می‌گویند موت احمر خب موت احمر یعنی مرگ سرخ، کشته شدن. طاعون احمر که معنایش شمشیر است پس معنی کنایی است؛ یعنی پس یک طاعون سفید است که بیماری است و یک طاعون سرخ که جنگ است.

کلباسی بیان کرد: قلتُ جئلت فتاک پرسیدم که طاعون سفید چیست و طاعون سرخ چیست؟ فرمودند الطاعون الابیض الموت الجاذف. فرمود طاعون سفید، مرگ سریع است. مرگ ناگهانی و سریع و طاعون سرخ، شمشیر است. ببینید در این روایت دقیقاً بین علائم قرب ظهور و علائم قبل از آن تفکیک شده و فرمودند که این دو طاعون اتفاق خواهد افتاد. منتهی حاصل جمع این روایات، این دیگر فقه‌الحدیث است، یعنی ما این روایت را داریم، آن روایت پنج‌هفتم را هم داریم، آن روایت دیگر را هم داریم.

وی تصریح کرد: البته روایت‌های دیگری هم هست ولی عمده‌اش همین‌هاست. ما به خاطر اینکه بحث طولانی نشود به همین سه‌تا که محوری هستند در موضوع اشاره می‌کنیم. حاصل جمع این‌ها این است که آنچه که حضرت فرمودند یک مرگ بسیار گسترده است و ما در حال حاضر از این کرونا یک چنین چیزی ندیدیم و حتی در بدترین پیش‌بینی‌ها به‌اصطلاح آن کسانی که دچار حادثه می‌شوند از چند درصد تجاوز نمی‌کنند، تازه چند درصد آن‌هایی که بیمار می‌شوند، اگر نسبت به مردم جهان بسنجیم، خیلی اصلاً در آمار مرگ‌ومیر معمول تغییری حاصل نمی‌شود؛ بنابراین این روایات تطبیقی با بحث کرونا ندارد.

این استاد دانشگاه گفت: البته پیش‌ازاین حادثه، حوادث سنگینی در همین روی زمین اتفاق افتاده که آن‌ها بیشتر انطباق دارد. شما از بیماری‌های گسترده‌ای که قبلاً موجب قتل‌عام گاهی میلیونی می‌شده، از خود طاعون گرفته، تیفوس، وبا، در همین جنگ اول جهانی فقط در کشور ما، یعنی در کشور ایران یک‌سوم مردم که اگر آن زمان حالا می‌گویند حدود 20 میلیون جمعیت داشته یا اندکی کمتر، یک سوم‌شان پنج شش میلیون، هفت میلیون نفر می‌شدند و دیگر این‌ها مستور است.

کلباسی ادامه داد: در تاریخ، عزیزان می‌توانند مطالعه کنند که مردم چگونه از بین می‌رفتند در اثر بیماری‌ها و حتی کسی توان دفن جنازه‌ها را نداشت و مردم کنار کوچه و خیابان می‌افتادند و از بین می‌رفتند و دیگر خیلی تلخ است که اخیراً هم یک فیلمی بر اساس مستندات و نقشی که استعمار انگلیس در این زمینه داشته منتشر شد که کاملاً با اسناد تاریخی هم مطابق است. خوب ببینید خود جنگ دوم جهانی چقدر کشته داشته و چقدر حوادث حاشیه‌ای داشته که بحث گسترش بیماری‌ها و ... از آن‌طرف این مرگ سریعی که در این روایات هم گفته می‌شود این مرگ سریع مصادیق متعدد دیگری دارد، من جهت استحضار عزیزان، البته بعضی‌ها تا ما این حرف را می‌زنیم، می‌گویند مثل‌اینکه این‌ها نمی‌خواهند منتظر ظهور باشند! ببینید این بحث علمی غیر از بحث آن خواسته‌های درونی و اُمنیّه‌ها هست.

وی گفت: این‌ها را ما باید از هم تفکیک کنیم وگرنه در تشخیص دچار اشتباه و خطا می‌شویم. آمار تصادفات در سطح جهان، حالا من الآن آماری در ذهنم نیست ولی فقط می‌دانم در ایران چیزی حالا قبلاً حدود 30 هزار نفر بوده اخیراً یک مقدار کاهش پیدا کرده، ظاهراً 27 تا 28 هزار نفر فقط در اثر حوادث رانندگی در سال در کشور ما و حدود 300 هزار نفر معلول و مجروح و دچار آسیب‌های جسمی؛ یعنی جمعاً چیزی حدود 300 و 30 هزار نفر کشته و مجروح. خب! من می‌خواهم ببینم این بیشتر با این علامت سازگار است یا فرض بفرمایید حالا اگر تمام آمار کشته‌های جهان را هم روی هم بریزیم، می‌بینیم که با کشته‌های تصادفات قابل مقایسه نیست.

انتهای پیام/4040/پ