آخرین کشف ناسا؛ آسمان آبی و دریاهای یخ زده سطح پلوتو
بر اساس آخرین اعلامیه ناسا درباره اکتشافات پروژه «نیوهورایزنز» به معنی افق‌های نو، آسمان سیاره کوتوله پلوتو، آبی و سطح آن پر از دریاهای مملو از آب یخ‌زده است.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از وب‌سایت ناسا، پروژه «نیوهورایزنز» ناسا که اکنون یک سفینه در مدار کمربند کویپر دارد، هفته گذشته عکس‌هایی از این سیاره دریافت کرد که نشان می‌داد آسمان آن به رنگ آبی دیده می‌شود.
کمربند کویپر (Kuiper belt) که بعضی مواقع Edgeworth–Kuiper belt نیز نامیده می‌شود، منطقه‌ای از منظومه شمسی دورتر از سیارات است که از مدار نپتون (فاصله 30 واحد نجومی) آغاز می‌شود و تا فاصله حدود 50 واحد نجومی از خورشید ادامه دارد.
رنگ آبی آسمان پلوتو در حالی است که در سطح این سیاره نه اتمسفر ضخیم و نه دریایی مانند زمین وجود دارد که موجب رنگ آبی شود. در کره زمین، برخورد نور با ذرات نیتروژن موجود در اتمسفر، باعث شکست آن و دیده شدن آسمان به رنگ آبی می‌شود اما این مسئله در سطح پلوتو به دلیل پدیده دیگری است.
کارلی هویت، یکی از اعضای تیم ناسا در پروژه افق‌های نو در این‌باره گفت: «نوعی مه در آسمان پلوتو وجود دارد که متشکل از ذراتی بزرگتر از ذرات اتمسفر زمین است و نیتروژن و متان در ترکیبات آن حضور دارند. این مه در لایه‌های بالا و ارتفاع زیاد از سطح سیاره، با نور خورشید برخورد می‌کند و ذرات آن شکسته می‌شوند که موجب بروز رنگ آبی در آسمان خواهد شد».
اگرچه رنگ آسمان پلوتو برای چشم‌های غیر مسلح، به رنگ سرخ است اما عکس‌هایی که ناسا به تازگی دریافت کرده، داده‌های زیادی در اختیار محققان این سازمان قرار داده است.
تعیین محل دقیق برخی منابع آب یخ زده روی سطح پلوتو
کشف دیگری که از این عکس‌ها انجام شد، وجود مقادیر زیادی آب یخ‌زده در سطح پلوتو است. جیسون کوکز، از مرکز تحقیقات جنوب غربی ناسا، در این‌باره گفت: «قبلا هم می‌دانستیم در این سیاره آب یخ‌زده وجود دارد اما اکنون دریافتیم که این یخ‌ها در دریاهای یخ‌زده سطحی آن نیز هستند».
به گفته او، مسئله اصلی این است که بفهمیم این آب‌های یخ‌زده در کدام قسمت‌ها متمرکز هستند و همچنین آب را از یخ متان و نیتروژن و دیگر یخ‌هایی که در سطح پلوتو در ابعاد وسیع یافت می‌شوند، جدا کنیم.
چنین اقدامی نیازمند وجود یک ماهواره در محل است که خوشبختانه سفینه «نیوهورایزنز» در محل حاضر است و با وجود فاصله 5 میلیارد کیلومتری که از سطح زمین دارد، هنوز هم به خوبی در کنترل ناسا است و می‌تواند اطلاعات جالبی برای دانشمندان این سازمان فراهم کند.
مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
