رتبه اول علوم انسانی را با شرایط جانبازی از ناحیه دو چشم کسب کردم

علیرضا سربخش در گفتگو با خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در رابطه با قبولی در کنکور سراسری با توجه به شرایط جانبازی‌اش از ناحیه دو چشم گفت: در زمانی که از ناحیه دو چشم جانباز شدم دیپلم تجربی داشتم و در حال آمادگی برای کنکور بودم که از ناحیه دو چشم جانباز شدم. کنکوری که خود را برای آن آماده می‌کردم اولین کنکور بعد از انقلاب فرهنگی بود. برای شرکت در کنکور با تمام توان آماده می‌شدم که به درجه جانبازی از ناحیه دو چشم نائل شدم.

وی بیان کرد: بعدازاینکه از طرف پزشکان این مسئله که دیگر قادر به دیدن نیستم، برای من قطعی شد باید برای آینده و شرایط جدید خود به‌صورت جدی تصمیم می‌گرفتم و تأمل می‌کردم که نقش من در آینده چه خواهد بود، درواقع خداوند کمک کرد و راهی را جلوی پای من گذاشت و با نگاهی به گذشته و نگاهی به آینده زمان حال را دریافتم. درواقع می‌خواستم پزشک شوم اما در این شرایط که مسئله نابینایی‌ام پیش آمده است، دیگر امکان این را که پزشک شوم از دست داده بودم و این راه به رویم بسته شده بود. از خود می‌پرسیدم که آیا زندگی برای من تمام شده است؟

جانباز 70 درصد بصیر و کارشناس سینما گفت: در حقیقت کمک خداوند بود که با تفکر و تأمل سعی کردم راهم را پیدا کنم در راه تحصیلم این مشکل وجود داشت که چه رشته‌ای را باید در دانشگاه انتخاب می‌کردم. با تفکر و تحقیق رشته علوم سیاسی را انتخاب کردم. در آن زمان کنکور به این صورت نبود که با دیپلم هر رشته‌ای انتخابی آزاد در رشته دانشگاهی داشت و باید رشته انتخابی در کنکور متناسب با دیپلم متوسطه داشته باشد. از سویی که تصمیم گرفته بودم در رشته علوم انسانی در دانشگاه تحصیل کنم،‌ دیپلم علوم انسانی نیز گرفتم. تحصیل در رشته علوم انسانی سختی‌های خود را داشت. در آن سال رشته علوم انسانی 100 هزار نفر بیشتر پذیرش نداشت و این تعداد باید از میان 300 هزار نفر داوطلب این رشته انتخاب می‌شد.

وی ادامه داد: با خود تصمیم گرفتم با تمام سعی و تلاش برای نفر اولی در این رشته درس بخوانم و خدا کمک کرد و نفر اول رشته علوم انسانی شدم. توکل به خدا در کنار پشتکار برای رسیدن به هدف، عامل اصلی اول شدنم در کنکور رشته انتخابی‌ام بود. بسیاری موارد پیش می‌آمد که از درس خواندن با آن شرایط خسته می‌شدم. در ماه مبارک رمضان که مشغول درس خواندن بودم شب‌ها را غنیمت می‌شمردم و با انرژی و توان مضاعف تا روز بعد درس می‌خواندم و روز بعد را چند ساعتی استراحت می‌کردم.

سربخش اظهار کرد: شب‌ها را برای درس خواندن از دست نمی‌دادم چون طبق آیات و احادیث معتقد بودم که در نیمه‌های شب و قبل از اذان صبح نسیمی از سوی خداوند می‌وزد که آن نسیم هوش انسان را زیاد می‌کند با توجه به این مسئله تمام سحرها را قبل از اذان صبح به درس خواندن مشغول بودم. در یک حدیث قدسی آمده است که خداوند فرموده علم را در رنج و گرسنگی قرار دادم درحالی‌که انسان‌ها در سیری و رفاه به دنبال علم هستند با توجه به فرمایش خداوند درباره علم تصمیم گرفتم با تمام سختی‌های پیش رو در دوران دانشگاه و تحصیل نیز تمام این سختی‌ها را تحمل کنم.

وی بیان کرد: درواقع من درس‌های دانشگاه را در دوران دانشجویی‌ام با رنج و سختی فراوان و با توجه به شرایطم به‌وسیله ضبط‌صوت خواندم. در آن شرایط که سختی‌های درس خواندنم به‌وسیله ضبط‌صوت عرصه را تنگ می‌کرد دیگر جانبازانی را می‌دیدم که در سخت‌ترین شرایط با جانبازی از ناحیه شنوایی، دو دست یا دو چشم مردانه درس می‌خواندند. زمانی‌که جانباز سید جلال روغنی را می‌دیدم که با نداشتن دو دست از ناحیه مچ، نداشتن دو چشم با جدیت و تمام توان درس می‌خواند از خودم خجالت می‌کشیدم و به خودم نهیب می‌زدم که من باید با تمام توان رسم را ادامه دهم.

سربخش تأکید کرد: در یکی از این روزها سید جلال روغنی که او هم به‌وسیله ضبط‌صوت درس می‌خواند از من پرسید؛ سربخش، ضبط‌صوتی که با آن درس می‌خوانی ایرانی است یا خارجی و مخصوص نابینایان؟ که گفتم ضبط من ایرانی است و باید به‌وسیله دکمه نوار را عقب و جلو کنم. از جایی که سید جلال دو دست از ناحیه مچ نداشت از او پرسیدم؛ که ضبط تو چطور هست که گفت؛ ضبط‌صوت من نیز ایرانی است از جلال پرسیدم که چطور با این شرایط که دو دست نداری نوار را به جلو یا عقب می‌بری؟ که جلال به من گفت؛ من آن‌قدر به درس علاقه‌مندم با همین شرایطی که دارم با زبانم دکمه‌های ضبط را می‌زنم. من دست داشتم که تمام کارهای خود را انجام دهم، نوار کاست درسم را جابه‌جا کنم ولی جلال این شرایط را نیز نداشت. در این شرایط بود که از فکر خستگی برای درس خواندن در مقابل سید جلال خجالت می‌کشیدم و همین انگیزه‌ای شد تا با تمام نیرو درس‌های خودم را ادامه دهم. تا مقطع دکتری در رشته خودم پیش روم.

وی یادآور شد: جوانانی که امروز برای کنکور آماده شده‌اند و با امید برای ورود به دانشگاه آماده امتحان دادن هستند، با توکل به خدا و با تمام توان در این آزمایش علمی وارد شوند و بدانند که خداوند تحصیل علم را در سختی و رنج قرار داده است با زحمت و سختی می‌توان مدارج بالای علمی را کسب کنند و برای نظام اسلامی و سرزمین ایران افتخارآفرین باشند.

انتهای پیام/4107/4100/پ