با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
عبدالعالی:
دانشگاه عاریه‌ای منجر به رونق تولید واقعی نخواهد شد
استاد دانشگاه علم و صنعت گفت: دانشگاه عاریه‌ای مخصوص بوم ما طراحی نشده است و منجر به رونق تولید واقعی نخواهد شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، علی عبدالعالی در دیدار روز گذشته اساتید با رهبر انقلاب گفت: آیا رونق تولید فقط مربوط به زمان تحریم است و آیا فقط مرتبط با موضوعات اقتصادی است؟ در دوران ارجمندی مصرف و خواری تولید، همه شئون زندگی ما در معرض یک آسیب بزرگ و تاریخی قرار می‌گیرد؛ ملت و دولت مصرف‌کننده، فقط ماشین و لباس و لوازم‌خانگی را مصرف نمی‌کنند؛ خودشان، محیط‌زیست، تاریخ و مذهبشان را هم مصرف می‌کنند.
وی تصریح کرد: ملت و دولتی که ساخته غرب را مصرف می‌کنند، نمی‌توانند فکر غرب را مصرف نکنند؛ پس به‌جای او فکر هم می‌کنند، برای آموزش او سند 2030 هم می‌نویسند. «مثل نی خود را ز خود کردی// تهی بر نوای دیگران دل می‌نهی». او حتی از سند تحول بنیادین خودش هم فقط اسمش را مصرف می‌کند؛ تا جایی که حضرت‌عالی پس از چندین سال از ابلاغ آن سند، در سال گذشته پرسشگری فرمودید که چرا کمتر از 10% از آن به مرحله اجرا رسیده است؟
دانشیار مهندسی برق و استاد دانشگاه علم و صنعت خاطرنشان کرد: ملت و دولت مصرف‌کننده، گاهی سخن رهبر خود در مورد لزوم رونق تولید را هم مصرف می‌کنند. پس تولید بحثی ورای اقتصاد و تحریم است. از شما به‌عنوان مرجع دینی پرسشی دارم؛ آیا خوردنِ مردارِ حیوان در شرع مقدس جایز است؟ پس چگونه است که ما سال‌هاست مشغول مصرف از مردار دایناسورها هستیم؟
عبدالعالی افزود: آیا ترامپ می‌داند که با حذف نفت از اقتصاد ایران، چه خدمتی به تاریخ و فرهنگ و اقتصاد ما می‌کند؟ ترامپ امروز کاری را می‌کند که 66 سال پیش در 28 مرداد 32 سیاست‌مدارانِ باهوش‌تر از او، با یک کودتا برعکسش را انجام دادند و پول نفت را به اقتصاد ما برگرداندند تا ما به خوردن مردار دایناسورها که از قضا در بین حیوانات کوچک‌ترین مغز را دارند، عادت کنیم. جامعه‌ای که تولید نمی‌کند، هیچ‌چیز در آن واقعی نیست و همه‌چیز در آن فانتزی است و معنای همه‌چیز در آن با پسوندِ زدگی مشخص می‌شود.
وی بیان کرد: جلال آل احمد 58 سال پیش چنین گفت: «ما ملل در حال رشد، سازنده ماشین نیستیم، اما به جبر اقتصاد و سیاست باید مصرف‌کنندگان نجیب و سربه‌راهی باشیم برای ساخته‌های غرب». امروز به برکت انقلاب اسلامی، آن جبر سیاسی نیست؛ اما ما همچنان مصرف‌کننده ساخته‌های غربیم. انقلاب اسلامی که طلیعه ظهورِ اندیشه و فکری نوین در زمانه تسلط مادی غرب بود، برای رونق تولیدِ فکر و اندیشه جایگزین، ناگزیر از رونقِ تولید است.
استاد دانشگاه علم و صنعت تصریح کرد: حالا باید پرسید که نقش مدرسه و دانشگاه در رونق تولید چه می‌تواند باشد؟ پیش از پاسخ به این سؤال، باید پرسید که آیا دانشگاه و مدرسه یک ارگانیسم جدا از جامعه‌اند؟ آیا عملکرد مغز، جدا از قلب و دست و پا و دستگاه گوارش است؟ آیا در جامعه مصرف‌کننده می‌توان توقع دانشگاه تولیدکننده داشت؟ یا باید منتظر شیوع بیماری دانشگاه‌گرایی، آن هم دانشگاهی مدرک‌زده و مقاله‌زده و اپلای‌زده بود که تازه ورودی‌هایش هم به‌دشواری از سد مافیای کنکور چند 10 هزارمیلیاردی عبور کرده‌اند؟
عبدالعالی تأکید کرد: شاید عبارت آکواریوم دانشگاهی تعبیر بدی نباشد؛ سیستمی عاریه‌ای که 90 سال قبل در دوران طاغوت، آن‌هم به‌طور ناقص، وارد کردیم و جایگزین نظام آموزشی‌ای کردیم که استادش شیخ بهایی بود و شاگردش ملاصدرا و شاگرد شاگردش ملامحسن فیض کاشانی. دانشگاه عاریه‌ای امروز ما و چه‌بسا آکواریوم دانشگاهی ما مخصوص بوم ما طراحی نشده است و برخی روش‌ها اگرچه مسکنی موقت و راه‌حل‌هایی مثل دفتر ارتباط با صنعت، اگرچه مُسکنی موقت ولیکن در بلندمدت یک وصله‌های ناجورند که منجر به رونق تولید واقعی نخواهد شد و آن چشم‌اندازی که حضرت‌عالی فرمودید: «شما پنجاه سال دیگر، چهل سال دیگر، این آینده را تصویر کنید که در دنیا هرکسی بخواهد به یافته‌های تازه علمی دست پیدا کند، مجبور بشود زبان فارسی یاد بگیرد» آیا با این رویکردها و روش‌ها و سرعت کنونی، حاصل می‌شود؟
استاد دانشگاه علم و صنعت خاطرنشان کرد: تجربه‌های شیرین و موفق ما کجا بوده است؟ عرصه‌هایی که ما با چالش و نیاز واقعی و بومی، بدون امید به شرق و غرب، مواجه بودیم؛ مثل صنایع نانو، بیو، موشکی، هسته‌ای و سلول‌های بنیادی... که امروز به نقطه قوّت ما مبدل شده‌اند. پس دانشگاه نه‌تنها باید مسائل واقعی را حل کند، بلکه اساساً باید زاده مسائل و نیازهای واقعی کشور باشد.
عبدالعالی بیان کرد: به‌عنوان‌مثال بیاید تصور کنیم که قرار است در منطقه مَکران، مدرسه و دانشگاهی تأسیس کنیم، با این فرض که اولاً قصد نداریم از سیستم‌های آموزشی بیگانه کپی‌برداری کنیم و ثانیاً مجبور نباشیم گرفتار قوانین دست‌وپاگیر و کنکور و مقاله و امثال این‌ها بشویم؛ آنگاه اسم مدرسه آنجا چه می‌شود؟ مدرسه تولید و دانشگاهش دانشگاه تولید. همه هدفش می‌شود حل مسائل واقعی کشور در آن جغرافیا در حوزه‌هایی همچون شیلات و حمل‌ونقل دریایی و امثال‌ذلک.
وی تأکید کرد: ما معتقدیم که سرآغاز رونق تولید، آموزش تولید به مفهوم جامع آن است. شبکه‌ای از اساتید جهادی، متعهد و متخصص در سال‌های اخیر در جلسات رسمی و غیررسمی، با یک معماری خودجوش و با تشکیل هسته‌های نخبگانی، با هدف توسعه و پیشرفت ایران اسلامی، مقدمات طراحی استراتژی توسعه اقتصادی و علمی کشور را فراهم آورده‌اند که بنده به نمایندگی، پیشنهاد اولیه ایشان را تقدیم حضورتان می‌نمایم. ساختاری که اگر بخواهد سرعت منطقی داشته باشد، باید از بوروکراسی‌های متداول دور بوده و بخشی از وظایفش، راه‌اندازی مدارس تولید و دانشگاه‌های تولید در رشته‌های بومی و موردنیاز کشور خواهد بود، بر اساس 12 هزار شغلی که یک‌بار حضرت‌عالی به آن اشاره فرمودید؛ و همچنین راه‌اندازی زیست‌بوم‌های تولید خلاق در دانشگاه‌ها و مراکز علمی و طبیعتاً تعریف رشته و دوره و تولید محتوا و طرح درس برای آن‌ها؛ و درنهایت واگذاری مأموریت به مراکز دانشگاهی و صنعتی و تولیدی و سازمان‌های مرتبط و هماهنگی و مدیریت آن‌هاست.
استاد دانشگاه علم و صنعت افزود: رونقِ عملیاتی تولید، آن‌هم به‌صورت علمی، بزرگانی می‌خواهد در قواره حاج قاسم سلیمانی، آن‌چنان‌که شهید حسن طهرانی‌مقدم‌ها و دکتر شهریاری‌ها بودند... و ما قلباً باور داریم که بدون شک دانشمندانی این‌چنین، در این جمع و بیرون از این جمع، به‌صورت بالقوه حضور دارند و هدف این طرح در شبکه جهاد تولید، ساماندهی و هم‌افزایی دانشِ گران‌بها و همت‌های ناب و کوشش‌های جهادگونه بزرگانی است که چه‌بسا امروز دست‌وپایشان در غُل و زنجیرهای ساختارهای کهنه و فرسوده نظام آموزشی ما (به تعبیر حضرت‌عالی) اسیر شده است و در عمل کدام مسئول است که به‌قدر حضرت‌عالی در عمل معتقد به جوان‌گرایی باشد و این هم اثباتی است به اصل بقای مدیریت که خانم دکتر فرمودند.
عبدالعالی تصریح کرد: امید روشن و قطعی ماست که در گام دوم انقلاب، به دعای خیر حضرت صاحب‌الامر (جان عالمی به فدایش) و حضرت‌عالی و ملت شریف و علم‌دوست ایران، به کوری چشم دشمنانمان و با رمز عملیات یا علی، فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم.
انتهای پیام/4107/4126/پ
انتهای پیام/
