نیروهای پرتوان اما باسابقه تشکیلاتی کم داریم

به گزارش خبرنگار حوزه تشکل‌های دانشگاهی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در سلسله مباحث «تشکیلات آرمانی» به دنبال تشریح وظایف دانشجویان و تشکل مطلوب در تراز انقلاب هستیم؛ تشکیلات آرمانی در بیست و یکمین قسمت از خود به این موضوع پرداخت که حزب از نظر فرهنگ اجتماعی ما معمولاً با یكی از این دو مفهوم و معنی تداعی دارد. در میان عده زیادی حزب تداعی دارد به اینكه گروهی قدرت‌طلب و معینی جمع شدند تا به‌ قدرت و حكومت برسند و وقتی هم به قدرت رسیدند نزدیكان و دوستان خودشان را در آن تشكیلات به مقام و قدرت برسانند؛ برای گروه دیگر تداعی دارد با انسان‌هایی كه فهمیده‌اند برای مبارزه با فسادها و تحقق بخشیدن به آرمان‌های عالی بشری و الهی باید به یكدیگر بپیوندند و متشكل شوند و به منظور تشكیل بیشتر نیروها در راه تحقق سریع‌تر آرمان‌ها حزب و تشكیلات به وجود آورند.

در قسمت 22 تشکیلات آرمانی به تشریح این موضوع خواهیم پرداخت که با وجود داشتن نیروهای پرانرژی و توانمند به دلیل کمبود توان تشکیلاتی استفاده صحیحی از این نیرو نمی‌کنیم.

بر اساس سخنان شهید بهشتی که در کتاب «تشکل حق» منتشر شده؛ در طرح این موضوع آمده است: حال بپرسیم وقتی سخن از حزب یا تشكیلات یا سازمان به میان می‌آوریم اگر دنباله‌اش را نگویند حزب چه می‌شود؟ یا به دلیل بدنامی تداعی نامطلوبی بیاورد. وقتی می‌گوییم حزب، سازمان، تشكیلات، بدون آنكه دنباله‌اش را ذكر كنیم در ذهن شما آیا تداعی یک مجموعه قدرت طلب برای كسب مناصب را زودتر به همراه خواهد داشت یا تداعی تشكل نیروهای آرمان پرست برای تحقق بخشیدن سریع‌تر به آرمان‌ها؟

وی در ادامه سخنان خود می‌افزاید: من دریافتم كه در بحث تشكیلات، قبل از اینكه شكل و قالب تشكیلات را بگویم، لازم است روح تشكیلات را بیان كنم؛ من و چندتن از دوستانم كه از سال‌های پیش فعالیت‌های اجتماعی سیاسی بر مبنای اسلام را به عنوان یک فرصت بزرگ تلقی كرده‌ایم مكرر وقتی دورهم می‌نشستیم و اوضاع و احوال را ارزیابی می‌كردیم به این نتیجه می‌رسیدیم كه نیروهای مخلص مسلمان در جامعه ما فراوان هستند و جامعه ما یک باتری بسیار پرارزش از نیروهای نهفته است.

شهید بهشتی در تشریح سخنان خود اشاره می‌کند: به‌عبارت دیگر انبار، خزینه و گنجینه نیروها است ولی این نیروها یكدیگر را درست نمی‌شناسند و از وجود یكدیگر به اندازه كافی خبر ندارند.

وی همچنین عنوان می‌کند: به طوری كه اجمالاً ما می‌دانیم جامعه ما یک جامعه‌ای است پرنیرو، اما وقتی دست به هر كاری می‌زنیم درهمان قدم اول و دوم می‌بینیم نیرو كم داریم آب در خانه است و ما تشنه لب می‌گردیم و بعد وقتی هم شناسایی می‌كنیم، باز قدرت سازمان دادن و سامان دادن و تجربه تشكیلاتی كمی داریم.

انتهای پیام/4107/4115/پ