دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
07 بهمن 1397 - 01:58
دانشجونگار/ 12(بخش اول)؛

فضای مجازی کنونی زمینه‌ساز انحراف است

مرور بی‌هدف صفحات مجازی و اتلاف ساعت‌ها برای حجم گسترده پیام‌های بی‌فایده زمان و انرژی فرد را تلف می‌کند.
کد خبر : 355511
Untitled.png

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، بالا و پائین کردن صفحات فضای مجازی آن‌هم بدون هدف و ساعت‌ها اتلاف وقت برای پیام‌هایی که نه‌تنها فایده‌ای ندارند، حجم اطلاعات گسترده و گه‌گاه غلط و بی‌فایده‌ای را راهی ذهن کرده و زمان و انرژی مفید فرد را تلف می‌کند.


این اتفاق برای همه پدیده آشنایی است. این روزها هر شخص به‌نوعی درگیر تلگرام و اینستاگرام و سایر فضاهای مجازی است، در واقع فضای مجازی به‌عنوان حقیقتی غیرقابل‌انکار بازندگی امروز آمیخته‌ شده است و انسان تحمل جدایی از این تکنولوژی‌‌ها را ندارد.


این یادداشت به قلم آمنه بابائی، دانشجوی کارشناسی‌ارشد رشته مشاوره خانواده دانشگاه علامه طباطبایی، در شماره چهارم نشریه روان‌شناسی اسلامی با نام «فرا» منتشر شده است که  بخش اول آن را در ادامه می‌خوانید:


نوع طراحی فضای مجازی کنونی به‌گونه‌ای است که زمینه انحراف از مسیراصلی زیاد است. وقتی به‌کرات و به‌صورت متعدد اراده انسان نتواند به آنچه واقعاً می‌خواست بپردازد، اراده ضعیف می‌شود. شبیه فرد معتادی که بارها تصمیم به ترکگرفته و موفق نشده، که احتمال ترک اعتیاد برایش بسیار کم شده است.


امروزه صحبت پیرامون مشکلات فضای مجازی بسیار گسترده است، اما آیا مشکل انفعال در برابرمحیط و اتفاقات پیرامون منحصر به این‌ حوزه می‌باشد؟ پاسخ منفی است، اگر نگاهی به زندگی روزمره خودمان و یا زندگی کاری‌مان به‌عنوان افرادی فعال در رشته‌های یاورانه، نظر بیفکنیم، خواهیم دید که جملاتی از این‌ دست «می‌دانم ولی نمی‌توانم» را بسیار شنیده‌ایم. انجام کارهای بی‌هدف مشابه فضای مجازی، درسایر موضوعات زندگی نیز وجود دارند، از زمان‌هایی که صرف مشاهده برنامه‌های تلویزیون و ماهواره گرفته تا مخارج غیرضروری زندگی و به‌طورکلی سبک زندگی امروزی، ردپای موضوعات مشابه در جای‌جای زندگی نسل امروز دیده می‌شود.


این‌گونه انفعال‌ها نه‌تنها در نسل امروز مشاهده می‌شود، بلکه باتربیت ناصحیح به نسل آینده نیز انتقال داده می‌شود. ازجمله مهم‌ترین دغدغه‌های والدین درگذشته و امروز، عدم کنترل بر فرزندان در خارج از منزل و هراس از کج روی آنان می‌باشد. فقدان یک هویت شکل‌گرفته در افراد و یا ایجاد هویت‌های پوچ و تهی، که اغلب ناشی از عدم تفکر و گاهی ناآگاهی است می‌تواند مهم‌ترین دلیل کج روی باشد؛ هرچند آگاهی به‌تنهایی کافی نیست و اینجاست که سخن از نیرو و قدرت اراده مطرح می‌شود. در سیر حرکت انسان به‌سوی کمال، عوامل مختلفی تربیت وی را جهت‌دهی می‌نمایند، یکی از این عوامل اراده است که به‌صورت مستقیم بر تربیت انسان ایفای نقش می‌نماید. به سبب وجود اراده، نفس آدمی در عین آنکه تحت تأثیر نیروهای مختلف قرارداد، مقهور آن‌ها نخواهد بود (سلجوقی، ۱۳۸۴).


با تقویت اراده، عزت‌نفس و ایجاد هویت مناسب در فرزندان می‌توان آنان را در مقابل آسیب‌های درون و بیرون واکسینه نمود. در این صورت این هویت بااراده، با پشتوانه تفکر صحیح، نجات‌بخش آینده و حرکت دهنده انسان به سمت کمال خواهد بود. بنابراین نسل امروز می‌بایست به تقویت نیروی اراده در خود و ایجاد و رشد آن در نسل‌های بعد بپردازد.


در نگاه وسیع‌تر انفعال منحصر به افراد نیست بلکه مجامع ملت‌ها و حتی دولت‌ها را نیز شامل می‌شود. نبود عزم در دولت‌ها برای اصلاح امور و حتی نبود عزم ملی افراد در جهت رفع مشکلات پیروانی ازاین‌دست موضوعات اجتماعی است. این روزها هرچند کمپین‌های فضای مجازی تبدیل به نقل‌ و نبات محافل مجازی شده است، اما آن‌چه در واقعیت دیده می‌شود این است که این کمپین‌ها تا وقتی اراده و عزم بر انجام عمل نباشد کلماتی بیش نبوده و نیستند. برای مثال کمپین نخریدن خودرو که چندی پیش و با ورود دولت به موضوع کارگر نیفتاده و بی‌اثر گردید.


انتهای پیام/4108/ 4122/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب