یک فعال دانشجویی:
نشریات دانشجویی از عدم حمایت‌های مالی مناسب رنج می‌برند
سردبیر نشریه دانشجویی وقایع اتفاقیه دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) گفت: رویکرد ما بررسی و رسیدگی نیازها و سؤالات شبهات روز در حوزه تاریخ انقلاب و اسلام است.
امیررضا بخشی‌پور در گفتگو با خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا گفت: نشریه «وقایع اتفاقیه» در حدود 18 ماه پیش تأسیس و از طرف سازمان، مجوزهای لازم برای فعالیت را دریافت کرد که صاحب امتیاز این نشریه، انجمن اسلامی دفتر تحکیم دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین است.
سردبیر نشریه دانشجویی «وقایع اتفاقیه» دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) افزود: بررسی و رسیدگی نیازها و سؤالات شبهات روز در حوزه تاریخ انقلاب، تاریخ اسلام و تشیع و همچنین بخش ویژهای برای مسائل روز، اخبار و... رویکردی است که نشریه «وقایع اتفاقیه» آن‌ها را در سطح دانشگاه دنبال می‌کند.
وی ادامه داد: شماره اول این نشریه در مورد تاریخ فرقه وهابیت نوشته شده است که درون بعضی از ممالک اسلامی رشد و علیه دیگر فرق اسلامی، علی‌الخصوص تشیع، قدعلم کرد. این فرقه، همه فرقه‌های دیگر را مشرک و کافر می‌داند و متقابلاً خود را پرچم‌دار دین و توحید معرفی می‌کند.
بخشی‌پور درباره پرونده ویژه شماره دوم نشریه «وقایع اتفاقیه» که به بهانه سالروز 27 آذر منتشرشده بود، گفت: در این شماره مقاله‌ای با عنوان «من تکنوکرات هستم» به قلم سجاد یزدان‌پرست برای سالروز وحدت حوزه و دانشگاه منتشرشده است.
وی ادامه داد: در این نوشتار سعی بر آن است سیر تحول دانشگاه‌های ایران به سمت سیاست محتوایی جوامع لیبرال و عالم غرب مدرن و پس از آن با وقوع انقلاب اسلامی، لزوم حصول وحدت میان حوزه و دانشگاه که در دهه‌های ابتدایی انقلاب اسلامی و از دل انقلاب فرهنگی بیرون آمد و نیز عدم توفیق در این مهم، از یکسو به جهت خروج قطار تغییر بنیادین محتوایی دانشگاه‌ها (از حیث بومی‌سازی و فرهنگ مسلمانی) از ریل اصلی خود و همچنین نقش و تأثیر فراوان عناصر داخلی در عدم وصول به هدف مذکور و هدایت آن در همان مسیر مفاهیم سکولار غربی و از سوی دیگر این وحدت، کاستی‌ها و نواقص حوزه علمیه در نیل به این هدف، موردبررسی قرار گیرد.
این فعال دانشجویی افزود: شماره سوم با توجه به اینکه در ایام سالگرد درگذشت دکتر شریعتی قرار داشتیم، پرونده ویژهای درباره داستان این معلم داشت. علی شریعتی تحصیلات خود را در مشهد طی کرده است. در سال ۱۳۳۱ «انجمن اسلامی دانش آموزان و دانشجویان» را تأسیس کرد و در مدت هشت سال در جلسات هفتگی آن، سخنرانی و بحث و تحقیق در مسائل فکری و مکاتب فلسفی و اجتماعی را بر عهده داشت و نمونه‌ای از مباحث تحت عنوان «مکتب واسطه» یا «تاریخ تکامل فلسفه» (چاپ خراسان-مشهد۱۳۳۲) به‌صورت رساله‌ای جداگانه یا مقالاتی در مطبوعات منتشر شد.
وی دلیل عدم انتشار شماره چهارم را تهیه ویژه‌نامه‌ای با صفحات بیشتر و جامع‌تر دانسته و افزود: شماره چهارم به‌صورت ویژه‌نامه با بیش از 60 صفحه به احتمال زیاد این ترم منتشر می‌شود که پرونده ویژهای در خصوص سازمان مجاهدین خلق در این ویژه‌نامه خواهیم داشت.
سردبیر نشریه «وقایع اتفاقیه» دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین ادامه داد: بررسی تاریخچه گروه مجاهدین قبل از تأسیس که اعضای آن در نهضت آزادی بودند، روند مجاهدین در بعد و قبل انقلاب و ورود به جنگ مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی ایران و عملیات علیه ایران که در جنگ تحمیلی دخالت داشتند، از موضوعات این ویژه‌نامه است.
این فعال دانشجویی گفت: ایدئولوژی حاکم بر سازمان که همواره با شکنجه‌های سخت و اجرای عملیات علیه نظام مقدس ایران بوده است، در مورد افرادی که در داخل سازمان بوده و خارج‌شده‌اند نیز در بخشی از این ویژه‌نامه به‌صورت مصاحبه منتشر خواهد شد.
وی مشکل عمده همه نشریات دانشجویی را عدم حمایت‌های مالی دانسته و افزود: نه‌تنها نشریه «وقایع اتفاقیه»، بلکه همه نشریات دانشگاهی، از نبود اعتبارات کافی رنج می‌برند. اگر حمایت مالی به نحو احسن باشد، کارها را با کیفیت بهتر می‌توان ارائه داد.
سردبیر نشریه «وقایع اتفاقیه» گفت: موضوع چاپ باکیفیت بالا مقوله‌ای است که هزینه زیادی دارد؛ بنابراین با حمایت‌های مالی از طرف دانشگاه می‌توان هر چه بیشتر کیفیت را بالابرده و سطح نشریات دانشگاهی را افزایش داد. وقتی نشریه‌ای در سطح بالایی فعالیت می‌کند، نباید به دلیل عدم‌حمایت‌های مالی از کیفیت آن کاسته شود که اغلب به خاطر همین مشکل، نشریات به‌صورت سیاه و سفید و با تعداد کم، چاپ می‌شود.
این فعال دانشجویی بابیان اینکه کلیات قانون نشریات دانشجویی موردقبول است، افزود: اجازه فعالیت قوی در داخل چهارچوب در قانون مشخص‌شده و آنچه بر روی کاغذ آمده مقبول است. متأسفانه قوانین به شیوه‌ای که باید، اجرا نمی‌شود و بعضاً سلایق شخصی مسئولان داخل دانشگاه در اجرای این قوانین دخالت دارد و این در حالی است که برخی متن‌ها چون مورد تأیید و باب سلیقه مسئولان نیست و یا چون نگاه سیاسی و فکری متفاوتی دارد، به مزاج برخی‌ها خوش نمی‌آید و به این دلیل دخالت غیرلازم به عمل می‌آید. مسائل شخصی این‌چنینی، دخالت زیادی در تصمیمات دارد که نشریات را آزار می‌دهد.
بخشی‌پور در پایان تشریح کرد: ازآنجایی‌که قانون، سکوت کرده است و آنجا هم می‌شود تفسیر به رأی کرد، به‌عنوان مثال درمورد انتشار الکترونیکی نشریه، قانون، حرف بخصوصی نزده است و بعضاً مسئولان در این مورد بی‌مهری می‌کنند. نشریات دانشجویی منابع مالی آن‌چنانی ندارند و نمی‌‌توان برای دیده‌شدن هزینه کرد؛ برای همین لازم است که در فضای مجازی منتشر شود تا مورداستفاده عموم قرار گیرد که بعضاً مسئولان از این کار جلوگیری می‌کنند و این به خاطر سکوتی است که قانون نشریات دانشجویی در برخی موارد دارند؛ از طرفی ضعف سیستم آئین‌نامه نشریات دانشجویی باعث می‌شود فعالان نشریات دانشجویی، صدایشان به‌جایی نرسد.
انتهای پیام/4107/4108/خ
انتهای پیام/
