شورش در دانشگاه با اسم رمز اعتراضات صنفی!

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، غذا؛ شاید بهانه‌ای است که قربانی‌ات کنند. فعالیت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی برای دانشجو نه منع شده نه  قابل  جدا شدن از ذات دانشجو و دانشگاه است؛ اما به شرطی که دانشجو بداند دنباله‌رو چیست و برای چه قربانی می‌شود.

سال‌هاست که دانشجویان به روند ارائه تسهیلات رفاهی در دانشگاه‌ها به‌ویژه کیفیت غذای دانشجویی، اعتراض می‌کنند و مسئولان دانشگاه نیز طبق بودجه و امکاناتی که دارند سعی در رفع مشکل داشته یا حتی در برخی موارد نیز سابقه داشته که اعتنایی نکرده‌اند.

اعتراض و مطالبه‌گری حق دانشجوست و هیچ‌کس نمی‌تواند منکر باشد یا حتی سؤال کند که چرا دانشجو خواسته‌ای به‌حق یا مطالبه‌ای دارد. اما، «شرط» مهمی این وسط در کار است؛ «نباید در پازل دشمن بازی کرد».

چرا اعتراض‌های دانشجویان در سال‌های اخیر از مسیر صنفی خارج شده و مسببان آن گریبان خود را برای مطالبه‌ای غیر از حق دانشجویان چاک می‌دهند. این سؤالی‌ست که سیاهی‌لشگر اعتراضات باید از خود بپرسند.

دی ماه سال 96 بود که شرایط اقتصادی کشور، موجب شد تا در برخی از شهرها مردم دست به اعتراض زده و خواستار بهبود وضع معیشتی خود شوند. موج اعتراضات به تهران رسید، اما این‌بار به‌صورت غیرعادی صدای دانشجویان از دانشگاه تهران برخاست. موضوع اعتراض نه غذا بود نه خوابگاه، برخی اعضای دانشجونمای شورای صنفی دانشگاه تهران برخلاف وظیفه و اساسنامه خود که حق ورود به مسائل سیاسی را ندارند، شروع به سر دادن شعار کردند. 

شعارها که از حس و حال مطالبه‌گری خارج شد، دیگر صدای دانشجو بلند نمی‌شد بلکه صدای دشمن از گلوی دانشجو برخاسته بود و دانشجویان به دام افتاده بودند. برخی از دانشجویان، خود را از صف سیاهی‌لشگر دشمن جدا کرده و پی بردند که این همان پازلی است که درحال پر کردن آن هستند.

در حوادث دی‌ماه عده‌ای از دانشجویان از دانشگاه خارج شده و به سمت چهارراه ولیعصر حرکت کرده و سعی در ایجاد اغتشاش و آشوب داشتند که البته پس از دو سه روز غائله خوابید و نقشه دشمن نقش برآب شد.

گسترش فراخوان تجمع اعتراضی به بهانه‌های صنفی 

اما این پایان کار نبود، مخالفان داخلی و خارجی پی بردند که می‌توانند از دانشجویان برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند. طراحی دشمن و پی‌ریزی نقشه جدید برای استفاده از دانشجویان آغاز شد. تنها درِ باز، شروع اعتراض کوچک  و تبدیل آن به آشوب‌های گسترده، منسجم و هماهنگ در دانشگاه‌های کشور با استفاده از برخی تشکل‌ها و شوراهای صنفی است. 

با  شروع تحصیلی سال جدید و گذشت یک ماه از سال، صدای اعتراضات نسبت به کیفیت غذای دانشجویی از چند دانشگاه کشور  بلند شد ابتدا همه چیز عادی به‌نظر می‌رسید اما، اعتراضات به یکباره،‌ پشت سر هم، یک جنس و یک مدل بود، گویی همه از مدلی منسجم الگوبرداری شده است. کار به‌جایی رسید که رسانه‌های ضدانقلاب این اعتراضات را به‌صورت گسترده پوشش دادند.

تحرکات برخی دانشجویان عناصر ضدانقلاب داخل و خارج، در میان عدم نظارت و نمایشِ خواب مسئولان دانشگاه و وزارت علوم، افزایش یافته و در رسانه‌های شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه توئیتر فراخوان تجمع در مکان‌های مختلف را منتشر می‌کنند.

در ادامه این اعتراض‌ها روز گذشته نیز برخی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر صحن دانشگاه را تبدیل به میدان جنگ کرده و اقدام به ضرب‌وشتم دانشجویان انقلابی کردند.

اظهارات امیر نوعی دبیر دفتر تحکیم وحدت دانشگاه امیرکبیر نشان می‌دهد که اعتراض روز گذشته خودجوش نبوده و براساس برنامه‌ریزی قبلی عناصری بیرون از دانشگاه بوده است.

وی در گفتگو با خبرنگار آنا، در خصوص تشریح حوادث دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت:  حدود سه ماه پیش یک تجمع در دانشگاه در اعتراض به غذای سلف دانشگاه برگزار شد که در آن عده‌ای از دانشجویان مارکسیستی به همراه دانشجویان اصلاح‌طلب و حامی دولت تجمع را شکل دادند.

نوعی افزود: برای هماهنگی آن تجمع، یک کانال در شبکه‌های مجازی تشکیل دادند و این کانال به فعالیت خود ادامه داد تا الآن که به بهانه مشکلات معیشتی مردمی و دادخواهی برای مردم اعلامیه‌ای برای تجمع در روزهای اخیر منتشر کردند.

دبیر دفتر تحکیم وحدت دانشگاه امیرکبیر گفت: در یکی از این پیام‌ها مطلبی از مجید توکلی یکی از محکومان فتنه ۸۸، منتشر می‌شود که فوراً آن را پاک می‌کنند اما ماهیت سیاسی و خرابکاری طراحان اعتراض مشخص می‌شود. تاکنون درگیری زیادی بین دانشجویان انقلابی و مارکسیست‌ها یا گروه‌های دیگر شکل گرفته بود اما برای اولین بار به دختران نیز حمله کردند و آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

شاید این تحرکات آغاز راه باشد اما در عین حال می‌تواند پایان تلخی برای فضای دانشگاه و کشور داشته باشد. بهتر است دانشجویان مراد خود را حضور در اینگونه اعتراضات نبییند، این اعتراضات می‌تواند بهانه‌ای باشد که قربانی‌شان کنند.

انتهای پیام/4007/ 4107/پ