چگونه روی مریخ نفس بکشیم؟
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از Futurism، اگر راهی برای نفس کشیدن در سطح مریخ پیدا نکنیم باید ساخت زیستگاه، پرورش مواد غذایی و حفر تونل در سیاره سرخ را هم به دست فراموشی بسپاریم. وقتی هنوز راهحلی برای مشکل واقعی پیدا نکردهایم، این همه برنامهریزی برای استعمار سیارات دیگر به چه دردی میخورد؟
حالا دانشمندانی که همواره به دنبال منبعی برای ذخیره اکسیژن در سیاره سرخ بودند، روزنه امیدی پیدا کردهاند: سیانوباکتریها.
سیانوباکتریها را همچنین به عنوان جلبکهای فیروزهای، باکتریهای فیروزهای یا سیانوفیتها نیز میشناسند. سیانوباکتریها خودکفا هستند و برای تولید مواد غذایی نیاز به نور و آب دارند. این باکتریها بیهوازی هستند یعنی نیازی به اکسیژن ندارند. در زمان پیدایش سیانوباکتریها اکسیژن در جو زمین وجود نداشت. این باکتریها که دارای کلروفیل هستند، فتوسنتز میکنند و اغلب متحرکند.
این خانواده از باکتریها در برخی از زیستگاههای غیرقابل سکونت زمین، دیاکسید کربن را جذب میکند و اکسیژن ترشح میکنند. دانشمندان نتایج این مطالعه را روز دوشنبه در مجله «ساینس» منتشر کردند و این ارگانیسمهای کوچک را احتمالی برای حیات بشر در سیاره مریخ معرفی کردند.
گیاهان و ارگانیسمهای دیگر از طریق فرآیند فتوسنتز نور خورشید را به انرژی تبدیل میکنند. سیانوباکتریها نیز از فتوسنتز برای تولید انرژی استفاده میکنند اما این باکتریهای شگفتانگیز به نور کمتری نیاز دارند. در واقع دانشمندان متوجه شدهاند که سیانوباکتریها در عمیقترین درههای اقیانوس هم دوام میآورند.
بخش مهمی از فرآیند فتوسنتز کلروفیل شیمیایی است. اکثر گیاهان و ارگانیسمها نور مرئی را با استفاده از کلروفیل a به انرژی تبدیل میکنند. با این حال دانشمندان کشف کردند که سیانوباکتریها از نوعی کلروفیل خاص، کلروفیل f، برای تبدیل نور مادون قرمز به انرژی استفاده میکنند.
به همین دلیل است که این باکتریها قادر به زندگی در محیطهای کمنور هستند.
به گفته دانشمندان، میتوانیم سیانوباکتریها را به مریخ بفرستیم تا برای مهاجران آینده اکسیژن تولید کند. محققان پیش از این نیز چنین ارگانیسمهایی را در صحرای موهاوی، قطب جنوب و ایستگاه فضایی بینالمللی پیدا کرده بودند، بنابراین این باکتریهای شگفتانگیز میتوانند در شرایط سیاره سرخ نیز طاقت بیاورند.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/