اولین منقار پرندگان شبیه‌سازی شد
دانشمندان موفق به شبیه‌سازی سه‌بعدی جمجمه یک پرنده دندان‌دار شدند که شکاف تکاملی میان دایناسورها و پرندگان را از بین می‌برد.
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از ScienceDaily، «ماهی مرغ دیسپار» جایگاه مهمی در مسیر تکاملی گونه دایناسورها به پرندگان امروزی دارد. این پرنده حدود 100 میلیون سال قبل در شمال آمریکا زندگی می‌کرده و ظاهری شبیه به یک مرغ دریایی دندان‌دار داشته است. این پرنده توجه او سی مارش، طبیعت‌شناس معروف دانشگاه ییل، را به خود جلب کرد؛ وی برای اولین بار این پرنده را نامگذاری و توصیف کرد.
درحالی که قسمت‌هایی از بدن ماهی مرغ دیسپار در رکوردهای فسیلی وجود دارد اما به جز بقایای کشف شده در دهه 1870 تاکنون هیچ ساختاری از جمجمه این موجود پیدا نشده است.
حالا یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ییل خبر از شبیه‌سازی جمجمه این گونه به شکل سه‌بعدی داده است؛ دانشمندان با استفاده از نمونه‌های جمجمه‌ای شامل یک جمجمه کامل و دو عنصر جمجمه‌ای (که پیش از این نادیده گرفته شده و بخشی از نمونه اصلی متعلق به این گونه بودند) موفق به ساخت این مدل شدند. این مدل شبیه‌سازی شده جزئیات جدیدی را درباره یکی از برجسته‌ترین تحولات تاریخ تکامل برای دانشمندان به ارمغان آورده است.
بهارت انجان بولار، باستان‌شناس دانشگاه ییل و سرپرست این مطالعه، در این باره می‌گوید: «این پرنده شگفت‌انگیز که پلی میان تحولات دایناسورها و پرندگان است، تمام این مدت جلوی چشممان بوده است. این گونه مغزی مدرن دارد و پیکربندی ماهیچه‌های آرواره آن شبیه به دایناسورهاست».
به گفته بولار، شاید جالب‌ترین ویژگی این گونه این است که ماهی مرغ دیسپار به ما نشان می‌دهد که منقار پرندگان وقتی برای اولین بار در طبیعت ظاهر شدند چه شکلی بوده است.
بولار که استاد ژئوفیزیک و جغرافیا دانشگاه ییل است، می‌گوید: «اولین منقار پرندگان شبیه به شاخی با نوکی انبری مانند بوده که در انتهای آرواره قرار داشته است. همچنین جالب است بدانید که آرواره این پرنده پر از دندان بوده است».
وی در ادامه افزود: «در ابتدا منقار در پرندگان مانند یک مکانیسم چنگ‌زنی عمل می‌کرده و به عنوان دست جایگزین استفاده می‌شده است تا این که دست‌های پرندگان به بال تبدیل شدند».
تیم تحقیقاتی با استفاده از تکنولوژی سی‌تی‌اسکن، آنالیزهای خود را انجام دادند، سپس نتایج را با بقایای کشف شده این گونه مقایسه کردند. بقایای فسیلی ماهی مرغ دیسپار در موزه تاریخ طبیعت پی‌بادی دانشگاه ییل، موزه تاریخ طبیعت استرنبرگ، موزه تاریخ طبیعت آلاباما، موسسه تنوع زیستی کانزاس و موسسه تحقیقات زمین‌شناسی بلک هیلز نگهداری می‌شوند.
دنیل فیلد، سرپرست این مطالعه، در این باره می‌گوید: «رکوردهای فسیلی حاوی مدارک و شواهد مستقیمی از تحولات تکاملی هستند. این تحولات باعث شده‌اند شکل امروزی موجودات به وجود بیاید».
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/
