واسطه قرار دادن کانال‌های کراش بدترین روش برای ازدواج

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا: «کِراش» - Crush - یک اصطلاح انگلیسی است و به فردی اطلاق می‌شود که به کسی علاقه‌مند شده است و طرف مقابل از این موضوع اطلاعی ندارد. کراش در ابتدا توسط کاربران توئیتری و در فضای این شبکه اجتماعی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گرفت اما در روزهای اخیر به سوژه جدیدی برای دانشجویان دانشگاه‌های کشور تبدیل شده است.

کانال‌های تلگرامی با عناوین مختلفی مانند «کراش یاب» ضمن جلب توجه دانشجویان و جوانان، مورد اقبال آن‌ها قرار گرفته، به شکلی که مخاطبان بعضی از این کانال‌ها به چند هزار نفر می‌رسد. دانشجویان مشخصات فرد مورد نظر خود را برای ادمین کانال ارسال می‌کنند تا در کانال دانشگاه منتشر شود. حرکتی که البته از جایگاه اجتماعی قابل ارزیابی و بررسی است. پیام‌های مختلف با ادبیات متفاوت و با درون مایه طنز، همه یک محتوای مشترک دارند و در آن نسبت به فردی که به او علاقه‌مندند تعریفی ارائه می‌دهند.

پیرامون این پدیده نوظهور در دانشگاه‌ها پیشتر گزارش با عنوان «نخ دادن‌» دهه هفتادی‌ها در فضای مجازی و گفت‌وگویی با دکتر قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران با عنوان کانال‌های «کراش‌یاب» ابزاری برای بیان علاقه جوانان در خبرگزاری آنا منتشر شد. در ادامه بررسی این پدیده با حجت‌الاسلام محمد صدارت از فعالان فضای مجازی و کارشناس مسائل دینی گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید:

* ارزیابی شما از چرایی شکل‌گیری کانال‌های کراش‌یاب در دانشگاه‌ها چیست؟

- چند نکته را باید در خصوص کانال‌های کراش‌یاب درنظر گرفت و باید دید که اهداف حضور دانشجویان و سازندگان کانال‌های این‌چنینی چیست. همه محتوا و مطالب به صورت پیام‌های عاشقانه، دوستی و علاقه در این‌ها منتشر می‌شود و ذهن‌های دانشجویان و جوانان را به خود جذب کرده است. اگر به این مساله بخواهیم خوش‌بینانه نگاه کنیم باید گفت سن ازدواج جوانان ایجاب می‌کند که در کانال‌های کراش‌یاب حضور داشته باشند و برای مدیر آن‌ها پیام‌های خودشان را نسبت به فردی که دوست دارند ارسال می‌کنند.

* به نکات خوش‌بینانه کراش اشاره کردید، لطفا درباره نکات منفی آن هم توضیح دهید.

- همانطور که گفتم اکثر محتوای آن‌ها دوستی دختران و پسران جوان است که این موضوع هم با عرف و شرع ما مغایرت دارد که دختر و پسری که با یکدیگر نامحرم هستند بخواهند ارتباطی باهم داشته باشند. کسی که کانال‌های کراش‌یاب راه انداخته باید بداند که اشاعه فحشا و گناه می‌کند. سوال من اینجاست که مدیر کانال‌ را چه کسی تایید کرده؟ آیا واقعا آن فرد یا افراد دانشجو هستند و داخل ایران زندگی می‌کنند؟ دانشجویان و جوانان چگونه و بر چه اساسی به مدیران کانال‌های کراش‌یاب اعتماد می‌کنند و در دل‌ها و علاقه خودشان نسبت به دیگر افراد می‌فرستند؟ به هر حال ممکن است مدیر کانال از حرف‌ها و سخنان دختران و پسران جوان سوءاستفاده کند و آنان را فریب یا در دام بیاندازد. از همه مهمتر اینکه کراش‌یاب‌ها حیا و احترامات را از میان جوانان و دانشجویان از بین می‌برد و باعث معضلات و آسیب‎های اجتماعی غیرقابل پیش‌بینی خواهد شد.

* آیا از کانال‌های کراش‌یاب می‌توان انتظار تسهیل روند آشنایی و ازدواج دانشجویان را داشت؟

- آن چیزی که من از کانال‌های کراش‌یاب دیده‌ام، باید بگویم که ازدواجی از دل کانال‌های تلگرامی در نمی‌آید یا حداقل ازدواج موفقی میان جوانان شکل نمی‌گیرد. اگر کراش‌یاب‌ها را مشاهده کرده باشید می‌بینید که فقط بحث توجه و جلب نظر نسبت به یکدیگر صورت می‌گرفت و کمتر به مسائلی مانند عشق، علاقه و ازدواج مطرح می‌شود. مگر ازدواج را با معما طرح می‎کنند که فردی بخواهد از میان پیام‌های ارسالی مخاطب و فرد مورد نظر خودش را برای ازدواج پیدا کند و در نهایت خانواده‌ای را تشکیل دهند. بنابراین به هیچ عنوان ملزومات ازدواج در کانال‌های کراش‌یاب وجود ندارد

* پس به عقیده شما محتوای کانال‌های مزبور باعث شکسته شدن احترام و حیا در دانشگاه‌ها می‌شود.

- به عقیده من اکثر پیام‌هایی که داخل کراش‌یاب‌ها منتشر می‌شود ساخته و پرداخته ذهن مدیران کانال‌هاست و بعید می‌دانم این مطالب از سوی دانشجویان باشد، اما چیزی که اهمیت دارد این است که ذهن و تصورات دانشجویان و جوانان را نسبت به اطراف، دانشگاه و دانشجویان دیگر تغییر می‌دهد و شکل نگاه‌ها و رفتارهای آنان مانند سابق نخواهد بود یعنی حیا و احترامات تضعیف می‌شوند. دانشجویان و جوانان در دانشگاه‌های نظام جمهوری اسلامی تحصیل می‌کنند و باید بار علمی خودشان را بالا ببرند.

به اعتقاد من، کراش‌یاب‌ها نه تنها علم و دانشگاه‌ها را بلکه اسلام را نشانه گرفته‌اند. متاسفانه انتشار چنین مطالبی باعث درگیری ذهنی دانشجویان و جوانان می‌شود تا کمتر به علم و تحصیل در دانشگاه‌ها مشغول باشند. در گذشته افرادی معتقد بودند که در دانشگاه‌ها باید تفکیک جنسیتی صورت بگیرد تا ذهن‌ دانشجویان درگیر جنس مخالفشان نشود زیرا دانشجویان در سن جوانی قرار دارند و ممکن است از علم آموزی عقب بیفتند.

*فکر می‌کنید مخاطبان کانال‌های کراش‌یاب چه طیفی از دانشجویان هستند؟

- همانطور که گفتم بیشتر حرف‌ها و پیام‌های این کانال‌ها ساختگی است، از قول دانشجویان ولی از زبان مدیران کانال منتشر می‌شود. قبلا فضای مجازی به شکل امروزی نبود و خاطرات دانشجویی صرفا در وبلاگ‌ها نوشته می‌شد. اتفاقا بسیاری از آن وبلاگ‌ها هم اشاعه فحشا می‌کردند یا حیا و احترامات را از بین می‌بردند. برای مثال در یک مورد مسئولان ذی‌ربط با پیگیری‌هایی که انجام دادند متوجه شدند مدیر وبلاگ پول می‌گرفته و از خودش به نقل از دانشجویان خاطراتی را منتشر می‌کرده است.

بنابراین کانال‌های مزبور چند پیام به نقل از دختران و تعدادی مطلب هم به نقل پسران می‌نویسند تا فضای دانشگاه‌ها را متشنج کنند. اما اگر به مطالب کراش‌یاب‌ها توجه کرده باشید، بیشتر نقل قول‌ها توسط ورودی‌های جدید دانشگاه‌ها بیان می‌شود، زیرا از این طریق می‌خواهند ذهن‌های دانشجویان جدید را درگیر حواشی کنند تا از دانشگاه و فضای علمی دور شوند.

* یکی از اساتید دانشگاه تهران درباره کانال‌های کراش به عنوان شیوه‌ ابزار علاقه در عصر تکنولوژی و به مثابه نامه‌های عاشقانه دهه‌های قبل دانشجویان بیان کرده است. نظر شما چیست؟

- بعید می‌دانم که ابراز علاقه جوانان به یکدیگر آن هم از طریق فضای مجازی تاثیرگذاری مثبتی داشته باشد زیرا عشق و علاقه در فضای واقعی و حقیقی رخ نمی‌دهد نه در فضای مجازی. پیش‌نیاز علاقه این است که طرفین یکدیگر را ببینند و از هم شناخت حداقلی داشته باشند؛ اینکه صرفا بیان علاقه از فضای مجازی بدون شناخت صورت بگیرد غیرمنطقی است. بله در گذشته هر فردی که از دیگر خوشش می‌آمد نامه می‌نوشت تا ابراز علاقه خود را به وی اعلام کند زیرا آنان همدیگر را بارها دیده بودند و عشق و علاقه‌ای هم از روی شناخت به وجود آمده بود.

اگر هم جوانان و دانشجویان بخواهند ابراز علاقه به یکدیگر کنند لااقل شماره فرد مورد نظر را پیدا می‌کنند و ابراز علاقه می‌کند. بسیاری از دانشجویان و جوانان امروز هنوز با حیا هستند و دوستان و همکاران خود را واسطه قرار می‌دهند تا پیامشان را به کسی که دوست دارند منتقل کنند. اما کانال‌های کراش‌یاب چگونه می‌توانند ندیده و نشناخته پیام ابراز علاقه جوانان را منتشر کنند؟ بنابراین واسطه قرار دادن کانال‌های کراش برای ابراز علاقه جوانان و دانشجویان نسبت به یکدیگر بدترین روش برای ازدواج است.

*در میان سخنانتان گفتید که اگر تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها برقرار می‌شد شاید اتفاقات امروز در میان دانشجویان رخ نمی‌داد، در حالی‌که اگر چنین سیاستی اعمال می‌شد،شاهد ازدواج‌های دانشجویی هم نبودیم!

- بله حرف شما درست است، اما در عین حال باید به آمار و میزان طلاق هم در میان ازدواج‌های دانشجویی توجه کنید. اصل کار یعنی ازدواج دانشجویی اقدام پسندیده‌ای است و من هم به عنوان یک روحانی برای ازدواج جوانان با یکدیگر میانجی‌گری می‌کنم. دانشجویان و جوانان نزد من و همکارانم می‌آیند و ویژ‌گی‌های فردی که می‌خواهند با وی ازدواج کنند را برای من شرح می‌دهند یعنی می‎گویند که معیار ما از همسر آینده این خصوصیات است. در مقابل ما هم افرادی که متناسب آنان هستند را معرفی می‌کنیم تا جوانان و دانشجویان با یکدیگر ازدواج کنند. اگر بحث واقعا ازدواج باشد باید گفت ازدواج شرایط و آداب خاص خودش را دارد و با کراش‌یابی کسی به ازدواج نمی‌رسد یا لااقل کمتر ازدواج موفقی رخ خواهد داد که منجر به تشکیل خانواده شود.