بخت بد باعث انقراض دایناسورها شد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از UPI، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که 66 میلیون سال پیش وقتی که شهاب‌سنگ مشهور با سرعت سرسام‌آوری به زمین نزدیک می‌شد، قرار نبود که 75 درصد از حیات روی سیاره زمین، از جمله دایناسورها و گیاهان، را کاملا از صفحه روزگار پاک کند.

براساس نتایج یک تحقیق جدید، تنها 13 درصد احتمال داشته است که چنین اصابتی به زمین منجر اتفاقات فاجعه‌بار شود. اکثر داشنمندان معتقدند که برخورد شهاب‌سنگ بزرگ به زمین باعث رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن شده است. حالا نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که دلیل اصلی انقراض بخش عظیمی از موجودات آن دوره، وجود مقادیر زیاد دوده در اتمسفر بوده است.

اگر شهاب‌سنگ در نقطه دیگری از زمین سقوط کرده بود، دوده حاصل از انفجار کم‌تر در هوا پخش می‌شد و احتمال داشت که دایناسورها جان سالم ببرند.

تنها 13 درصد از خاک زمین مقدار کافی کربوهیدرات در خود داشته است که بتواند میزان فاجعه‌باری از دوده را آزاد کند که این 13 درصد شامل شبه‌جزیره یوکاتان، محل برخورد شهاب‌سنگ با زمین، می‌شود. دوده حاصل از انفجار آسمان را خاکستری کرد، جلوی تابش نور خورشید را گرفت، منجر به سرد شدن هوا و خشکسالی شد.

باوجود این که اکثریت محققان معتقدند که دلیل اصلی این اتفاقات، شهاب‌سنگ است اما به تاثیرات زنجیره‌ای آن بر مکانیسم‌های زمین‌شناسی و زیست‌محیطی که در نهایت باعث انقراض دایناسورها شد، باور ندارند.

برخی براین باورند که برخود شهاب‌سنگ به زمین منجر به فعالیت‌های آتشفشانی و توفان شده است که هر دو می‌تواند میزان زیادی دوده تولید کند. بعضی از دانشمندان معتقدند که اصابت شهاب‌سنگ به زمین باعث آزادسازی گاز، نه گرد و غبار یا دوده، به اتمسفر شده است چراکه مقادیر زیاد گاز دی‌اکسید کربن می‌تواند به سرعت سیاره را سرد کند.

مترجم: هانا حیدری